গোপী গোপালৰ আত্মা অন্তৰ্য্যামী
নাৰায়ণ সৰ্ব্বময়। ̶ দশম
ভকতৰ পদে আপুনি হৰি।
ক্ৰীড়িলা ৰঙ্গে নৰদেহা ধৰি।। ̶ কীৰ্ত্তন
অনুগ্ৰহায় ভক্তানাং মানুষং দেহমাশ্ৰিতঃ।
বেদত কৈছে –
যো দেৱোহগ্নৌ যো অপ্সু যো বিশ্বভুৱনমাৱিৱেশ।
ষ ওষধিষু যো ৱনস্পতিষু তস্মৈ দেৱায় নমো নমঃ।।
অৰ্থাৎ যি দেৱতা অগ্নিত, যি জলত, যি ওষধিত, যি বনপিতত আৰু যি বিশ্বভূৱনত প্ৰবিষ্ট হৈ আছে, সেই দেৱতাক বাৰে বাৰে নমস্কাৰ কৰোঁ।
গীতাত শ্ৰীকৃষ্ণই অৰ্জুনক কৈছে –
জীৱনং সৰ্ৱভূতেষু তপশ্চাস্মি তপস্বিষু।।
অৰ্থাৎ অগ্নিত মই তেজ, পৃথিৱীত পুণ্য ঘ্ৰাণ, তপস্বীৰ তপোবল, আৰু সৰ্ব্বভূতৰ জীৱন।
অৰ্থাৎ ̶ জলত ময়েই ৰস, সূৰ্য্য চন্দ্ৰত ময়েই প্ৰভা।
অৰ্থাৎ-ময়েই সৰ্ব্বভূতৰ সনাতনৰ বীজ।
অৰ্থাৎ ̶ ময়েই ৱৈশ্বানৰৰূপে প্ৰাণীৰ দেহত অৱস্থিত।
অৰ্থাৎ ̶ সকলো ক্ষেত্ৰতে মোকে ক্ষেত্ৰৰূপে জানিবা।
মুঠতে ̶
ময়ি সৰ্ৱমিদং প্ৰোতঃ সূত্ৰে মণিগণা ইৱ। (গীতা)
অৰ্থাৎ ̶ মোৰ বাহিৰে একো নাই। সূতাত মণিবোৰ যেনেকৈ গঁথা সেইদৰে সকলোতে মই ওতপ্ৰোত হৈ আছোঁ।
শ্ৰীমদ্ভাগৱতত আছে ̶
অৰ্থাৎ কৃষ্ণক সমস্ত জীৱৰ আত্মা বুলি জানিব। তেনেহ’লে গোপীৰে সৈতে বিহাৰ মানেই কৃষ্ণৰে সৈতে কৃষ্ণৰ বিহাৰ।
আপনি পাতিয়া কাণ,
শুনে আপনাৰ গান।
তেওঁ আপোনাৰে সৈতে আপুনি ক্ৰীড়া কৰিছিল আৰু কৰি আছে। তেওঁৰ কোনো