ডেকা বয়াৰ বুলনী। 'ক্ৰিটিক' (২) নামৰ মাপা ডি ভড পিছিলো, ললে। নিজে 'খুচি'মতে, খানলই বাট নাচালে। কিয়নো চাম? “আপুনি শকত, কেলেই লাগিছে আৰু পৰৰ ভকত?* মই ৰচা কবিতাও নিখুঁত-নিভাঁজ, গপ মাৰি কওঁ নিজে বেয়া বুলি কলে, কলে আৰু বাৰ-পাচি ভুল থকা বুলি, লই যাব৷ ঢে কীথোৰ!—বুদ্ধিও তোমাৰ জানিম জানিম ঐ ঢেঁকীথুৰীয়া বুলি।— কি কাম সোণাই, পৰ-নিন্দ৷ কৰি ফুৰা কওঁ বিশ্বাসতে মই গোহাৰি জনাই, - নকৰ৷ মিছাতে আৰু বদনাম মোৰ। আই৷ মোৰ বুলনীলৈ, — বদত আহিছ।? শুকান দেখিছোঁ মুখ, খোঁৱা'হ এটুপি কবিতাৰ জোল, বহি বুগনীত মোৰ। কত ভাব ঘাঁটি-ঘুঁটি মগজু খটাই লিখিছোঁ নানান কথা, ভাবি চালে হেৰ। পেটতেই হাত-ভৰি লুকাব তোমাৰ। কাচিতে৷ জন্মত যদি কিবা লিখে | বুলি কাপ-মহী-কাকত গোটাই লই তুমি, আকাশ-পাতাল ভাবি শুকাইছ৷ তালু, তেতিয়াহে কি কঠিন বুঙিব পাৰিব। কি বজ্ৰ-কঠিন কাম কবিতা ৰচনা। i (2) Critic-সমালোচক।
