এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৬
জয়মতী।
লুটিছে পীড়িছে কৰি দেশ ছাৰখাৰ।
কতজন বংশধৰ হল বিনাশন
অকালত অবাবত সামান্য স্বাৰ্থত; —
দহে মোৰ দেহ-মন পৰিলে মনত!
জীৱনৰ ব্ৰত মোৰ আছে অন্তৰত,
ইসৱ উদ্ধাৰ কৰা বিনাশি অপায়।
নিৰ্জ্জীৱ অতনা দিন জীৱন্ত বাসনা
অন্তৰৰ অন্তস্থল আছিল বিয়াপি,
ছায়ে ঢাকা অগ্নিশিখা প্ৰায় । আছোঁ ময়ো
মৰাপ্ৰায়, মনোবেগ মনেতে সামৰি,
জীৱনৰ মহাব্ৰত হানি হয় বুলি।
সুমৰিছোঁ সৰ্ব্বক্ষণ হিত উপদেশ
ন্যায়সোধা ফুকনৰ; জন্ম মোৰ,
শিক্ষা, দীক্ষা, লক্ষ্য আৰু ৰণ-আখৰাৰ
স্বাধীন উদ্দেশ্য মাথোঁ জাতিৰ উদ্ধাৰ।
মিলিছে এতিয়া তাৰে সোণালি সুযোগ;—
কাৰ্য্যৰ ক্ষেত্ৰত, মিলিব দুদিন বাজে,
সম্মুখ সংগ্ৰাম।
(জয়মতীৰ প্ৰৱেশ )
জয়া।— দুখত আনন্দ।
সদানন্দ সদাশয় প্ৰাণেশ্বৰ মোৰ।
গ্ৰাসেহি বিপদে; তথাপি নহল হাঁয়,
চেতনা তোমাৰ । —নাই এৱে অন্যোপায়।