এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
জয়া।—কিয় সখি,
আছাঁ মন মাৰি?
পদ্মা।—এৰা সখি,
আছোঁ হে এনেই।
জয়া।—নুগুচে লগৰ এটা;
চিন্তা-লগৰীয়া দেহি, চিন্তাময়ী সখী।
পদ্মা।—দুশ্চিন্তা লগৰী আজি।
অমঙ্গল ফল তাৰ গাতে ফলিয়ায়;—
কবলই সত যোৱা নাই।
জয়া।—অমঙ্গল!
কিবা অমঙ্গল সখি, ভাবিছাঁ মনত?
কোৱা ভাঙ্গি ততালিকে, গুচোৱাঁ মনৰ
উগুল-খুগুল ভাব।
পদ্মা।—স্থিৰ হোৱাঁ সখি।
বিপদ বাতৰি শুনাঁ, ধৈৰ্য্য ধৰি আগে।
শুনিলোঁ বিষম কথা দেউতাৰ মুখে;—
আপদে মেৰায় দেখোঁ তৱ পতিধন!
ৰাজাজ্ঞা হইছে বাজ, লাঙ্গি-কোৱঁৰক
নিবহি আটক কৰি অক্ষত হেতু।