এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
________________
চিত্ৰ-ভাগৱত ( ১৯২ ) चित्र-भागवत L.No 115A অক্ৰৰে কৃষ্ণৰ খোজ নমিছা। মহাত্মা কৃষ্ণভক্ত অক্ৰৰ গোধূলি পৰত গোকুল পালে গৈ। না মন্ধ স্বৰূৰ যাম সময় মক্কল আঁৰ। সাল তেওঁ পথত কৃষ্ণৰ ধ্বজ, বজ্ৰ, যব, পঙ্কজ, অঙ্কুশ শোভিত পদচিহ্ন লল, , অৰ, ৰূল, আঁকুৰ মামিন হ্য-অদ্বিী ’জী হুৰৰ দেখি বথৰ পৰা নামিল আৰু “এই মোৰ প্ৰভুৰ পদচিহ্ন” বুলি ৰগ্ৰৰ ভন স্বীৰ “য নৰ সৰু এৰি ৰমৰ অন অতি প্ৰেম ভাৱে আই লৈ প্ৰণাম কৰিলে। प्रेमभावसे घुटने टेककर प्रणाम किया। অক্ৰৰ পুনৰ ৰথত উঠি কিছুদূৰ গৈ ৰথৰ পৰা নামিল। अनर फिर रथपर चढ़कर कुछ दर आकर रथसे उतरे। इस এই সময়ত ৰাম-কৃষ্ণই গাই খীৰাব ধৰিছে। অক্ৰৰে দূৰৈৰ পৰা মৃদয় ম-ঘ মাত্ৰীজী বু বক্ক স্ব। অদূৰ কুৰৰ ৰন্ধ
