পৃষ্ঠা:ঘোষাৰত্ন.djvu/১৩৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১১৩ )


আত্মখেদ।

লেচাড়ি।

দেব দামোদৰ কৃপাময়,   ৰাম ৰাম ৰাম ৰাম ৰাম,
  কি কহিবো মায়া দিয়া আছা নৰ তনু।
তথাপি নভজো তজু পাৱে,   ৰাম ৰাম ৰাম ৰাম ৰাম,
  ঘোৰ সংসাৰত মজো আমি পুনু পুনু॥৬১০
মঞি মহাপাপী মন্দবুদ্ধি,   ৰাম ৰাম ৰাম ৰাম ৰাম,
  ঘোৰ কলিযুগে নসাধিলোঁ আত্মহিত।

প্ৰাৰ্থনা।

গোবিন্দ গোপাল মুকুন্দ মুৰাৰি,   হৰি হৰি হৰি হৰি এ,
 যাদৱ মাধৱ জনাৰ্দ্দন কৃপাময়।
নিৰঞ্জন নিৰাময় নিৰাকাৰ,   হৰি হৰি হৰি হৰি এ,
  তোমাৰ চৰণে মজোক মোৰ আশয়॥৬১১
অনন্ত শায়ক গোপীৰ নায়ক,   হৰি হৰি হৰি হৰি এ,
  সদানন্দ নিত্যানন্দ চিদানন্দ হৰি।
কমল লোচন ভয় বিমোচন,   হৰি হৰি হৰি হৰি এ,
  কৃপা কৰা প্ৰভু থাকো তজু নাম স্মৰি॥৬১২