এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ২৭ ]
গীতঃ--
তুমি মোৰ প্ৰাণৰ পোহৰ,
তুমি প্ৰেম-ৰাণী মধু-প্ৰণয়িনী,
সুখ-গীত মধু বসন্তৰ।
তুমি প্ৰীতি কুসুম-হাৰ,
প্ৰেমিক হিয়াৰ প্ৰেম-পাৰাবাৰ,
চেচা চাতি মলয়াৰ।
তুমি দূৰ গগণৰ জোন-ৰাণী,
মোৰ হৃদয়ৰ প্ৰেম-বাণী,
আহাঁ দুখ-হাৰিণী মনোমোহিনী,
কৰাঁ চেচা হিয়া প্ৰণয়ীৰ॥
জগন্নাথ—কি সুন্দৰ! কেনে মনোহৰ!
ধনেশ্বৰ—তোফা, তোফা।
হৰিচৰণ—বিতোপন—truly grand. The man that hath no music is fit for treasons, stratagems and spoils. তোমালোকৰেই জীবন ধন্য । হোৱাঁ-(হাতৰ আঙ্গঠি সোলোকাই দিব খোজে)।
দিবাকৰ—সেইটি পিতাকৰ হাতৰ বহুমূলীয়া আঙ্গঠী হ’বলা। সেইটি নিদিলে জানো নহয়?
হীৰা—তুমি কি বৰ্ব্বৰ হে? বৰ মানুহে এটা বকচিচ্ দিব ৷ তাত হাক দিয়া কিয় হে?
