এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৭
কানীয়াৰ কীৰ্ত্তন
শিৱ। — দলৈৰ নাকৰ ঘোৰঘোৰণি শুনি বাঘে খেদি নাহিলেও ভাল, —
কীৰ্ত্তি। — আহক ৰাজখোৱা-দেও, আমাৰ আজি কি ভাগ্য!
তোতা। — তোমাৰ ভাগ্য ন হয়, আমাৰ হে ভাগ্য।
কীৰ্ত্তি। — হেৰ বিকা! আৰু এটা ধোঁৱাখোৱা লৈ আহ, আৰু দুচাকি-মান পাণ কৰ।
শিৱকান্ত আৰু ৰামেশ্বৰ। — [শুনা-নুশুনাকৈ] আজিৰপৰা ইয়াৰ ঘৰত পাণ-খোৱাৰ মূৰ মৰিল, আজিয়েই যি খাওঁহঁক সেয়ে হে।
তোতা। — শুনিছাহঁক নে? এটা কথা শুনি আজি যেনে বেজাৰ পাইছোঁ, তাক কি কম? পুত্ৰ-শোকো তাৰ সমান ন হয়। আমাৰ দেশত হুনু আফু-খেতি কৰিবলৈ মানা হৈছে, মৌজাইপতি বোলে ইস্তাহাৰ শুনাই দিছে। (কীৰ্ত্তিকান্তৰ মুখলৈ চাই) তোমাৰ এখেলৈ একো পৰণা হোৱা নাই নে?
কীৰ্ত্তি। — পশু ই টেকেলা এটাই কিবা পৰণা এখান
