এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
কানীয়াৰ কীৰ্ত্তন
সাধনী। — কেতেবেলি-মানে উঠিব?
বিকা। — আকও গধূলি যেতিয়া পাণ খাবৰ পৰ হব। আমাৰ ডাঙ্গৰীয়াৰ ৰাতিয়ে দিন, দিনে ৰাতি, তোমালোকে জানো ভু নো পোৱাঁ।
সাধনী। — ওৰে-ৰাতি নো শোৱে নে?
বিকা। — ইমান তো আকও সুধিছা হে? পাণৰ কঠীৰ মুঠা দেখা নাই নে? তেওঁবিলাকে জানিবা বৰ-লোকালি কৰে, টোপনিয়াওঁতে আমাৰ দেহ মৰে।
সাধনী। — গধূলি হল, আমি যাওঁ গৈ, শুদাতে বহি থাকিলে কি হব? আজি তিন দিন মানুহ লৈ আহি ডাঙ্গৰীয়াৰ লগ নে পাই উলটি যাওঁ, এনেকৈ হ’লে কুম্পানিৰ খাজনা কেনেকৈ উঠিব?
[সাধনী-টেকেলাৰ প্ৰস্থান। ]
পিয়দাৰ প্ৰবেশ)
[বহিবলৈ এমুঠা বুৰলি খেৰ টানোতে এটা নাইপিয়া ওলাই লৰমৰা দেখি খেৰ এৰি পিয়দাৰ জাঁপ]
পিয়দা। — আৰে! খেৰৰ তলমে নাইপিয়া লুকাই ৰাখ্তা, আদ্মি লোকক খুন কৰিবলৈ।
বিকা। — নাইপিয়ালৈকে পিয়দা মোচাইৰ ইমান ভয়, বাঘ দেখা হলে কি হলহেঁতেন কবই নোৱাৰি।
