সদস্য:Boranitul/মিৰি জীয়ৰী/পঞ্চম অধ্যায় - সোৱণশিৰী নৈৰ বুকুত

by ৰজনীকান্ত বৰদলৈ

মিৰি জীয়ৰী

1. প্ৰথম অধ্যায় - নৈৰ পাৰত
2. দ্বিতীয় অধ্যায় - লক্ষীমপুৰ নগৰৰ ওপৰত
3. তৃতীয় অধ্যায় - মিৰি গাঁৱত
4. চতুৰ্থ অধ্যায় - পানেইৰ ঘৰত
5. পঞ্চম অধ্যায় - সোৱণশিৰী নৈৰ বুকুত
6. ষষ্ঠ অধ্যায় - ভূঁইতলিত আৰু ঘৰত
7. সপ্তম অধ্যায় - মিৰি গাঁও দুখনত
8. অষ্টম অধ্যায় - এন্ধাৰ নিশা
9. নৱম অধ্যায় - হাবিৰ মাজত
10. দশম অধ্যায় - লক্ষীমপুৰ নগৰত
11. একাদশ অধ্যায় - আকৌ সোৱণশিৰী নৈৰ বুকুত
12. দ্বাদশ অধ্যায় - ঘূণাসুঁতি গাঁৱত
13. ত্ৰয়োদশ অধ্যায় - পানেই
14. চতুৰ্দশ অধ্যায় - জঙ্কি
15. পঞ্চদশ অধ্যায় - পৰ্বতৰ ওপৰত
16. ষষ্টদশ অধ্যায় - বাৰেগামৰ মেল
17. সপ্তদশ অধ্যায় - চোৰ-চুৰুণীয়ে পাপ কৰিছে। ইহঁতক নৈৰ পাৰলৈ নিব লাগে।
18. সামৰণি - আকৌ সোৱণশিৰী নৈৰ বুকুত

• "How richly glows the waters breast-
• Before us, tinged with evening hues
• While facing thus crimso west-
• The boast her silent coursepursues
• And see how dang baskward stream
• A little moment past so smiling"-

Wordsworth

বেলি প্ৰায় পাতত বহিছে। আকাশ সুন্দৰ নিৰ্মল। হেঙুলীয়া আকাশৰ ছাঁ সোৱণশিৰী নৈত পৰি সোৱণশিৰী নৈৰ পানীকো হেঙুলীয়া বৰণ কৰিছে। সোৱণশিৰী নৈৰ বুকুত মৃদু-মন্দ বতাহ বইছে। ৰিপ্ ৰিপ্ সুৰে আই সোৱণশিৰী বব লাগিছে। ইফালে দূৰৈত মিৰি গাঁৱত জুই জ্বলিছে। দুই-এটিকৈ বিহু ঢোল মিৰি গাঁৱত বাজিছে। এনেই সোৱণশিৰী নৈখন বহল। দুয়ো কাষে সবুজ ৰঙৰ ঘাঁহ, ঠায়ে ঠায়ে চিকুণ বালিৰ চৰ। মুঠতে পাঁচ মাইলমান দূৰৈতে পাহাৰৰ চিকুণ দৃশ্য; তাতে সন্ধিয়া কালত মৃদু-মন্দ বাতহ। সিফালে পূবৰ ফালৰ পৰা বেলি লৌ মাৰ যাওঁতেই পূৰ্ণিমাৰ জোনটিয়ে দেখা দিছে। সোৱণশিৰী নৈখনে কেনে যে চিকুণ দৃশ্য এটি ধৰিছে তাক বৰ্ণই শেষ কৰিব নোৱাৰি আৰু আমাৰো সিমান শক্তি নাই। কোনোবাই যদি কেতিয়াবা এনে সময়তে ঠিক এনে দিনত নাৱৰে সোৱণশিৰীৰ "পথালি পাম" (ক) খণ্ডৰ ওচৰত ফুৰিবলৈ পাইছে সেয়েই আমি বিৱৰণ দিয়া এই দৃশ্যটোনো কেনে তাক বুজিব পাৰি। আৰু কবিত্ব শক্তি থাকিলে তাকে বৰ্ণাই এখন পুথিও লেখিব পাৰিব। বাস্তৱিক পক্ষতে কাতি-আঘোণ মহীয়া এনেকুৱা সময়ত সোৱণশিৰীৰ বুকুত ফুৰিবলৈ বৰ চিকুণ। স্বভাৱৰ সৌন্দৰ্য্যত মন মোহিত হয়। আৰু কৰুণাৰ সাগৰ পৰমেশ্বৰৰ এনেবিলাক দৃশ্য দেখি তেওঁলৈ ভক্তিৰ সঞ্চাৰ হয়। নিতান্ত অভাবুকেও ভাব পায়।