৩৫; ২০-৩৬; ১।] যাত্ৰাখুক। নিমিত্তে নিপুণৰুপে কৰা মিহিব, পুৰোহিত-৩০ আৰে পৰিপূৰ্ণ কৰিলে। এই সকলোৰ শিক্ষা, কৰ্ঘ কবিৰ নিমিত্তে, হীৰেণ পূজাতিৰ পবিত্ৰ দিবলৈ, তেওঁ আৰু দান দৈৱ অহীচামক পুৰ ৰ, আৰু তেওঁৰ পুৰবিলাক , এই সকলো ] ও অলীয়াৰ মনত ডান দিলে। আৰু একি কৰে। আদি কটা কৰ্ম, শিল্পকৰ্ম, আৰু নীল বয়া, • পাছে ইয়েলৰ সানৰিলৰ গোই। বেলো হয়, আৰু বৰণয় সুতা ও মিহি ২. মলী মোৰি আগৰ পৰা গৈ, যাৰ যাৰ দয়ত | বণ সতীৰে বুটা দিয়া কৰ্ম, আৰ তাঁতীৰ কৰ্ম উৎসাম্মিল, আৰু যাৰ যা মনত ইহ হল, আদি সকলো বিধৰ কাম, অৰ্থাৎ সকলো - সিবিলাকে সাক্ষাৎ কা তা নিৰ্মাণ কবিৰ কাৰ শিল্পকৰ্ম, আৰু কৌশলৰ কাৰ কলন। নিমিত্তে, আৰু তাৰ সম্বন্ধীয় সকলো কাৰ্য্য আৰু | কৰিবলৈ, লিবিলাক হয় জানেৰে পৰিপূৰ্ণ পৰি বহৰ নিমিতে যিহোৱাৰ উদ্দেশে উপ কৰিলে। এই হেতুকে, পৰিৱনৰ সকলো কাৰ্য্য ২২হাৰ আনিলে। আৰু শ্ৰী ও পুৰুৰ যিমান কৰিবলৈ আলিৰ অৰ্থে যিহোৱাই বচলেন লোকৰ ই এম্মিল, সিবিলাক সকলোৱে নথ, আৰু অলীয়াব আদি কৰি যিবিলাকক কুল, আংটি, আৰু হাৰ আদি কৰি সোণৰ জান আৰু বুদ্ধি দিলে, সেই সকলো নী সকলো প্ৰক। অলঙ্কাৰ আনি দিলেহি; যেয়ে মমৰ লোকে যিহোৱাৰ সকলো অজ্ঞা অনু- সোণৰ উপৰি যিহোৱাৰ উদ্দেশে আগ কৰি সাৰে কাৰ্য্য কৰিব। ২৩ থৈছিল, সিৱে আহি দিলেহি। আৰু যিবিলাক ইখ আবাস নিৰ্মাণ কৰা। তাত নীল বৰণীয়, বেঙেনা বৰণয়, আৰু ৰ বয়া সুতা ও মিহি শণ মুতা, ছাগৰ নোম, । পাছে, বালেল আৰু অলীয়ব আদি কৰি বোলাই বা কী মেৰৰ চাল, আৰু হচ যিবিলাকৰ হৃদয়ত যিহোৱাই জান দিছিল, এৰ চাল আছিল, সিবিলাক এতিয়নে তা সেই সকলো জ্ঞানী মনৰ লোকক, অৰ্থাৎ সেই ২০ আনিলে। আৰু যিবিলাকে কপ আৰু পিল কাম কৰিবৰ নিমিত্তে ওচৰ চাপিবলৈ যিবিলা- উপহাৰষপে আগ কৰি থৈছিল, সিবিলাক কৰ মনত উৎসাহ অম্মিল, সিবিলাকক মোচিয়ে সকলোৱে যিহোৱাৰ উদ্দেশে উপহাৰ আনিলে। ৩ মাতিলে। তাতে সিবিলাকে, পবিত্ৰনিৰ আৰু যাৰ ভাত, কোনো কাৰ্যত লগাব পৰ নিৰ্মাণকাৰ্য্যৰ নিমিত্তে ইত্ৰীয়েৰ সন্তান- ২৫ চিটীম কাঠ আহিল, সি তাক আনিলে। আৰু বিলাকে আনি দিয়া সেই সকলে উপহাৰ সকলো জানী মনৰ তিৰুতাবিলাকে আপোন মমাচিৰ পৰ ললে; আৰু লোকবিলাকে তেতি- আপোন হাতে কাটি, নীল নয়, বেঙেনা বৰ- যাও প্ৰতিৰাতিপুৱাই অপোন ইচ্ছাৰে আৰু বয়া, আৰু বৰণীয় সুতা ও মিহি শণ সুতা আ-| ৪ বন্ধু আনি দি আছিল। তেতিয়া পবিত্ৰস্থানৰ . ২০ নিলে। আৰু বানৰ ৰায় উ ষ্মা সকলো | সকলো প্ৰকাৰ কামত ব্যয় থকা সকলো জ্ঞানী ০ জিতাবিলাকোগৰ নোমৰ সুতা কাটিলে। আৰু লোকবিলাকে আপোন অপপান কামৰ পৰা অধাৰিলাক একোদৰ আৰু বুকপটাৰ নিমিত্তে, ৫ আহি মোচিক কলে, যিহোৱাইযি যি কাম কৰি- ২৮ গোমদ আদি ধটাৰ লগয়া মণি, আৰ বলৈ আজ কৰিছিল, লোকবিলাকে সেই সকলো প্ৰদীপৰ, অভিষেকীৰ্থ তেলৰ, অৰু সুগছি কাৰ্য্যৰ নিমিত্তে অতিৰিক্ত বন্ধ আনি আছে। প্য নিমিত্তে সুগখি এব্য আৰু তেল আনিলে। ৬ তাতে মোচিয়ে অজ্ঞা দি ছাউনিৰ সকলো কালে ২১ এই ৰূপে ইস্ৰায়েলৰ মানবিলাকে অপোন। এই জননী দিয়ালে, যে, পুরুষ বা স্ত্রীয়ে পবিত্র- ইচ্ছাৰে যিহোৱাৰ উদেশে নৈবেদ্য আনিলে; স্থানৰ কাৰ্যর নিমিত্তে আৰু উপহার যুত যিহোৱাই মোচির রায় ঘি যি কৰিবলৈ নকরেক; এই কুপে আৰু উপহার আনিবলৈ আজ্ঞা কৰিছিল, তা সকলো কাৰ্যর অর্থে।। লোকবিলাকক নিবারণকরা হল; কিয়নো লিবি- যিবিলাক ভী আৰু পুরুষ মনত ই অঝিল, লাকে যি বস্তু পাইছিল, সকলো কৰ্ম কৰিবলৈ সিবিলাক সকলোৰে নৈবেদ্য আনিলে। সেয়ে যথেষ্ট হৈছিল, আৰু অতিরিক্তও হৈছিল। ৩• পাছে মোচিয়ে ইত্ৰায়ের সন্তানবিলাকক ৮ পছে কাৰ্য করোতা জনী লোকবিলাকে কলে, দেখ, যিহোৱাই যিদ দৈয় রের | দহখন কাপড় লৈ আবাস ঘৃণ্ডত করিলে; সেই নাতিয়েক ঊরীর পুত্র বচলের নাম কাঢ়িলে। কাপড় কেইখন পকোৱা মিহি শণ সুতা, আৰু ৩১ আৰু কৌশল, কাৰ্য কল্পনা কৰিবলৈ, সোণ, নীল বরণয়, বেঙেনা বরণীয়, অ র বরণ প, আৰু পিতলৰ কাম কৰিবলৈ, খাব লগীয়া | সুতারে নিপুণ শিল্পকারর রায় কবিলাক | মণি, আৰু কাঠ, কাম আদি সকলো প্রকার ৯ অকৃতি তুলি কোৱা হল। সেই প্রত্যেক কাপড় এ শিল্পকর্ম কৰিবলৈ, জেক জ্ঞান, বুডি, বিধা, আঠাইশ হাত দীঘল, আৰু চাৰি যত বলে; আসলো একার বিপকৌশলদায়কারীয়। | আৰু সকলোবিলাক কাপড় একে লেখির। 9i
