৫; ২১-৭;।।
আমোচ। ২ নহয় মে? ময় তোমালোকৰ উপৱবোৰ যি নগৰখন তাত থকা আটাইবোৰে সৈচ সমপ
- ফৰে, তুকৰো; ময় তোমালেৰ ধৰ্মমতা কম; তাতে, খ দল মানুষ অৱশি
২ বোৰ ফয়ণ নলও। তোমালোকে মোৰ উৰশ |• খালি লিড ৰি। সৰু যেতিৰ কোননা তোমালোক যেমনি আ ফ সৈবে মান্য অঙ্গীয়, অৰ্থাৎ 'সই মানুহক দাহ ইস! কৰিলেও ময় সবোৰ গ্ৰহণ নকৰিম,। - কি পৰনে যশৰাশটা উলিৰিলৈ তোমালোক লাক বলি কপট দাখি, তোমাৰ লগত আৰু মেনোবা আছে নে পল সৃনম। মোৰ পৰ তোমালোকৰ| ল য কিন্তু গত থকা অনক সুবি, আৰু
- নৰ বাম হয়;য়িতো তোমালোকৰ, | দি নাই বুলি কৰ, তেতিয়া সেই আয়,
০ কেবল ঘৰ নিৰ নোখো; কিন্তু | মনে মনে থাকা, কিশো আমি যিহাৰ নাম ন্যায় বিচাৰ পানীৰ নিচিনাকৈ, থাকি।] ১১ উল্লেখ কৰিব নেপাও,” এই বুলি কৰ। নিশো অনবৰত ৰৈ থকা নদীৰ নিচিনাকৈ গৰি | দেখা, যিহোৱাৰ অভাৱে বড় ঘৰ বাড়ি আবোৰু। যে ইত্ৰায়েল যশ, অৰণ্য চল্লিশ | কৈ ভোৰ খে, আৰু সৰু খ্য সতিত . তোমালোকে বল আৰু নৈবে মোৰ | ১. চিনিৰ ব। তোমালোকে যে সুবিচাৰক উদ্দেশে আনিনিস নে তোমালোকে আপোনা | দি আকি ধাৰ্মিকতাৰ কল নাগাত প-ি বিলাক দেয়ায় চিক, আৰু কিম মমৰে কল লি, ঘোড়াবোৰে কালো থাবা আপোনাবিলাৰ যুক্তিকে, আপোনাৰিকাৰ | শিলনী লঙ্গ মাৰি পাৰে? কোনোৱে গামো নিমিত্তে নিতি তাৰ আজি দো বৈ | ১৩ বদৰে আল বা পাৰ। তোমালোক ০ নিব।। আৰ বাহিনীবিলাক ঈৰ নামেৰে| অসাৰ ব আনন্দ কৰা, আৰু আমি প্ৰখ্যাত যিহোৱাই কৈছে, ময় তোমালোকক | নিজ শতিৰে আমালৈ শি দুটা লোৱা দলেৰ সিফাললৈ বন্দী কৰি লৈ যায়। : নাইনে বুলি কোৱা লোক। কিননা, বাহিনী বিলাৰ ঈশ্য বিলোৱাই কৈছে, হে ইব্ৰয়েল নিশ্চিন্তে থকা লোকৰ সন্তান। বংশ, দেখা, মা তোমাকে বিয়ে এক | বিবিলাৰ ও ইমেল বংশ যায়, আতিক ষ্টাম; সিহঁতে মাতৰ প্ৰবেশমনৰে কি ম;) পৰা অয়াবাৰ মুনালৈকে তোমোক কষ্ট বিলাক, টিয়েনত নিচিন্তেকা, আৰু মৰিয়া। দিন। পত নিৰাপদে (কাবিলায় সাপ হব। | আমোদৰ প্ৰথম, দ্বিতীয়, আৰু তৃতীয় দৰ্শন। তোমালোকে কমিলৈ গৈ চোৱা, আৰু তাৰ | পা মাতিলৈ যোৱা, তাৰ পাছত পলীয়া- এ বিৱাইমোক এই ৰূপে দেখুৱালে, বিলাকৰ গাত মগলৈ মামি যোৱা; লেইবোৰ দেখা, শেতীয়া ঘৰ গালি লোৱা ৰায় এই দুই ৰাষকৈ উত্তম নে? ৰা সেই| অৰিন েতে কাকতি ফড়িবো সৃষ্টি বোৰৰ সীমা তোমালাকীমাতৃক তাৰ নে?| কৰিলে; আৰু দেখা, ফাৰ খাই কাৰ পাছত • সিবিলাকে অমল নি আয় কৰে, আৰু ওলায় যেয়ে শৰতীয় খায়। আৰ সেইবোৰে ত্যাৰ আসন ও পায়, যাতিদাতৰ | শেৰ তৃণ শাক আদি খাই ঢুকুৱালক মা খট শ্যান কৰে, আৰু আপোন অপোন। ক, ৫ এ যিহোৱ, ময় তোমাক বিনয় শাত দীঘল দি পড়ে, কিন্তু পৰা মেৰ কৰে, ক্ষমা কৰা, যাকেব নো কেনেকৈ বিবি। পোৱালি আৰু গোহালিৰ পৰ। গাড়ি কোন •বিগা তেও। তাতে যিহোৱাই এই বিষয়ে | মন কালে; প্ৰভু যিহোৱাই এয়ে মযটিৰ বুলি ৬ নিচিনাকৈ নিয়ে নিমিত্তে ত্ৰিশালে বড় . গ, সাৰস পান কৰ, আঃ উম সুগছি। প্ৰভু যিহোৱাই মোক এই ৰুপে দেখুৱালে, লেঃ আপোললিক কি ৰে,কি | দেখা, এ যিহোৱাই দণ্ড দিবলৈ অৰি • যোচেৰ গাধৰ নিমিতে বোৰ মৰে। এই মাতিলে; তাতে সয় মহাসাগৰক গ্ৰাস কৰি হেতুকে শিবিলাকে দেশান্তৰিত হোৱাবিলকির লকো গ্রাল কৰিৰপুৰিলে। তেতিয়া ময় কলে, অব বৈ দেশলৈ যাব; তাতে দীঘল | হে প্রভু যিহোৱা, নয় তোমাক বিনয় করো, দি পঢ়ি থকা মতলীয়াবার চাখ, নাই! . হোৱ, যাকেৰ নো কেনেকৈ ডিবি। কিয়নো চিয়া হব। প্রঃ যিহোৱাই আপোনাৰ নাম লৈ। ০ তে। তাতে যিহোৱাই এই বিষয়ে মন শপথ নিয়ে বাহিনীবিলাক ঈশৱিাই যালে; যিহোৱাইও নঘটিব বুলি কলে। কৈছে মন যাকে দর্প ভূকর,আৰু তারা। সেও মা এপে দেখুৱালে, দেখ, এরে তালিকাকে ঘিণ করে; এই মেয়ে ময়! হায় একা লোমী মৈ, লোয়াড়ী বব 889 এপ্রিল,
