পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৮৩৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

দানিয়েল। (৫; ২০-৬; ১২। হিল, আপোন ইমাৰে কোনো নত কৰি- | পালৰিলাকে যেন হিচাষ দিয়ে,আয়াৰ ২• ছিল। কিযেতিয়া তেও মন কি পড়িল, নহয়, এই নিমিতে লিবিলাকৰ ওপৰ নিন আৰু তেওঁৰ আয়া কঠিন হৈ যোৱাত গৰ্ব প্ৰধান বিষয় পাতিলে; তেওঁবিলাতিত আচৰণ কৰিলে, তেতিয়া তেওঁক ৰাজসিংহা- ৩ এন দানিয়েল আছিল। সেইকলিত,ইদানি- সনৰ পৰ খেদোৱা হল, আৰু তেওঁৰ পা ৰে মেলাৰ অন্তৰ উ আ খাত, আনয়ন ২১ গৌৰ নিয়া হল। তেওঁ এলাৰিলাকৰ প্ৰধান বিষয়াতুকৈ আৰু কিপিলিৰিলাৰুকৈ মাৰ পৰ দুৰীকৃত লি, তেওৰ হয় পৰ তেও প্ৰধান আছিল; এই নিমিত্তে ৰাইতেক কৰা হল, নীয়া গাধৰ লগত তেওঁয় বসতি হল, সমুদায় ৰায় ওপৰ নি কৰিলৈ মন তেও গৰু নিচিনাকৈ ঘৰ খুউৱা হল, আৰু। ৪ কৰিলে। তাতে অনি দলন প্ৰধান বিষয় যা ডেওৰ শৰীৰ আকাশৰ নিয়ৰত তিতিল; মন কিতিপালবিলাকেৰালায় বিদেখিয়ে বিলাক ৰাত যে সৰ্বোপৰি ৰে শাসন। অফিতে ছিল বিচাৰিলে, কিন্তু কোনো দি কি কৰে, আৰু যাকে তাৰ পৰত নিযুক্ত কৰিবলৈ দাৰ পাব নোৱাৰিলে; কিয়নো তেও বিশী ইচ্ছা কৰে, তাকে তাৰ ওপৰ কৰে, আছিল, তেওত কোনো ভুল বা দোৰ পোৱা তেওঁ ইয়াক ননালৈকে সেই অৱস্থাত আছিল। ৫নগল। তেতিয়া সেই মানুহবিলাকে ফলে,আমি ( যে বেলুচ, ভেৰোপুৰ যি আপনি, আপনি। সেই দানিয়েল দৰবাৰ বিবি সেই সকলো জানি, আপোনাৰ মন ময় কৰ। পালে,তেওঁৰ অবিতে আন কোনো িনেশা। ৩ নাই। কিন্তু আপনি ৰূৰ্গৰ এ অধিতে আপো পাছে লেই দুন প্ৰধান বিষয় আছি মাকে ওখ কৰিলে, আৰু তেওঁৰ গল্প মানা পাৰা পলিলিকে গোট খাইৰ, সলৈ গৈ এই আপোনাৰ আগলৈ অনা বলত, আপনি আৰু কথা কলে, মহাৰায় দায়িব ভিীবী। আপোমাৰ প্ৰধান লোকবিলাকে, আপোনাৰ।। হে মহাৰাজ, ৰায় প্ৰধান বি, প্ৰতিৰি, পত্নী আৰু উপপত্নীবিলাকে সেইবোৰতীক্ষায়লা ক্ষিতিপাল, ৰমিজী, আৰু দেশালিক পান কৰিলে, অৰুপ, সোশ, পিল, লোহা, মণা কৰি, এই ৰায় স্থাপন কৰা আৰ কাঠ, আৰ শিল্য যি দেৱতাৰোৰে নেদেখে, দৃঢ় নিষেধ কৰা উচিত দেখিছে যে, যি কোনো শুনে, আৰু একোকে মেজানে, আপনি সেই মানুহে বিশ দিনৰ ৰিত, যে হাত বেৰিৰ প্ৰশংসাকৰিলে;কিন্তু আপোনাৰ নিশ্বাস অপোনাৰ বাহিৰে অন্য কোনো দেৱতা বা বি অনাৰ হাত আছে, আৰু আপোনাৰ সকলো মানুহ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰিব, ভাৰু মিয়া পথ যি অনাৰ অধীন, অপুনি সেই ঈৰক ৮ গাত পেলোৱা যাব। এতিয়া মহাঝে এই সমাদৰ নকৰিলে। এই নিমিতে তেওঁৰ সম্মুখৰ নিষেধ-অতি স্থাপন কৰে, অ মাদী ও পৰ এই হত্তৰ আগ পঠোৱা, আৰু এই কথা। পাৰসীকবিলাক অলৰ ব্যৱস্থা অনুসাৰে সলনি ২৫ লিখা হল। লিখা কথাখিনি এই “মিনে, কৰিব নোৱাকৈ এই লিখা পত চবি দিও। ১০ মিনে, ভিকেল, উচীন।” কথাখিনিৰ অৰ্থ এই ১ এতেকে দায়ি নই, সেই লিখা আ। মিনে,গণিত, ৰসালোনির রীল গণনা১• আৰু নিযে-পৰত চৰি দিলে। শখ চবি ২০ করিলে, আৰু শেষে কৰিলে; তিলে, (লেখা দিয়া কথা দানিয়েলে নি আপোনাৰ লৈ | হল, অপোনাক জর্জত লেখা হল, আৰু কম গল; (সেই সময়ত তেওঁ ওপর খোটারি ২৮পোৱা গল; পিরেচ, গ্নে, আপনার রাত যি খিলিকি দুয়োর ফিচালেম কাল

িমাদীয়া আৰু পারসীকবিলাকক দিয়া আছিল, সেইবোৰ মেলা আছিল;) আৰু

হৈছে। তেতিয়া বেলচর অতি, দানিয়েলক তেও আগৈয়ে করা নিচিনাকৈ দিনটের ভিতর বেঙেনা বরণীয় পিকোৱা হল,তের ভিতি | তিনিবার আঁই পারি আপোন ঈশার আগ সোণৰ হাৰ দিয়া হল, আৰু তেওঁ যে মার।১১ প্রার্থনা আৰু তেওঁর স্মৃতিগান কৰিলে। তেতিয়া তৃতীয় শ্রেণীর বিয়া , তাক ঘোষণা করা। সেই মানুহবিলাকে গোট খাই আহি দানি- • এল। সেই রাতিতে কলুদিয়ায় যা বেলুচর যেসক তের ঈখর অগিত প্রার্থনা আৰু মিনতি ৩১হত হল। পাছে মাদীয়া দারিয়াব বা করা পালে। তাতে দিবিলাকে গৈ নিশে শীলে; তেতিয়া তেও বয়স প্রায় বাকি বছর। বিষয়ে কি কলে, বোলে, যি কোনো মাত্র শি দিনৰ তিত, হে মহান আলো- সির মুখপ দানিয়েলে রক্ষা পোর। নার বাহিরে অনি কোনো দেৱ ৰা মা পায়ে দারিয়াবকে উচিত দেখি, গোটেই অগিত প্রার্থনা কবি, ভাৰু নিম পাতা রতি ঠায়ে ঠায়ে থাকিবলৈ এল বি এন পেলোৱ বাৰ,এলে নিৰে-পতনে অগিনি . কিতিপাল নিযুক্ত করিলে; আৰু সেই ফিতি চৰি দিয় নাই। তাই উল্য কৰিলে , ৪86