২০; ২- ১; ৩।)। যিহিকেল। বিলাকক অশুচি কৰা নাই নে। তেন্তে যে দেবো না তোমালোকৰু গোম, তেতিয়া ইস্ৰায়েল বংশ, ময় মা তোমালোকক মেক। ময় তোমাকে সুয়াপে এ কৰিম, সুধিবলৈ মি। এ যিহোৱাই কৈ মোৰ | আৰু ময় নাতিবিলা সাতে তোমালোৰ জীৱৰ শপথ, ময় তোমালোকক মেক মু-ি মা পৰিীকৃত। বি দেশ তোমোক • লৈ নি। আমি কাঠ আৰু শিলক। পূৰ্বপুৰবিলাকক দিম বুলি ময় হাত দাখি | পূন কৰি, মাতিবিলায়, দেশবিদেশে! শপথ কৰি , সেই অয়েল দেন ময় গোগবিলাৰেই নিলি ন বুলি তোমা | তোমালোক যেতিয় নি, তেতিয়া, ময় লোকে কে কৰ, লোক মনত উল। যে যিহোৱা, আৰু তোমালোকে নিব। • হোৱা কথা বলি নয়। এ বিয়াই যি যি অচি ব্যৱহৰ আফৰে কৈ, যোৰীৰ শপথ, পৰামী হাতেন্তে, কোলোকে পেনাবিলাকক ফিৰি, মেলা হয়, আৰু কোষৰ্যৰে মা নিয়ে। | সে সেই আচাৰ ব্যৱহ আৰু কাৰ তাত • তোমালোক এল ৰা হয়। পৰামী। তোমালোকে মনত কবি, আৰ তোমালোকে হাতেৰ, মেলা বছৰে, আৰু ক্ৰোধবৰ্ষশেৰে কৰা সকলো কুকুৰ নিয়ে তোমালোকে মা মালিহিলা মাৰ পাল তোমালোক। আপোনাবিলাৰ ত আপোলাবিলাকক উলিয়াই আনিম, আৰ তোমালোক হিলি | বিণ কৰিব। সাঃ এ, যিহোৱাই কৈ, ৩৫ হোৱা দে, পা মেলোক গোটাম। ময় | হে ৰায়েল বং, তোমালোক কুমাচণ বা তোমালোকক নাবিলাৰ অণলে নি তোমালোক অনুসাৰে মহয়, কি মোৰ এত তোমালোৰুে সৈতে সম্মখাবি? নাম অৰ্থে যেতিয়া ময় তোমালোকলৈ এদি কষি। এভু যিহোৱাই কৈছে, কাৰ্য কমি, তেতিয়া,ময় যে বিয়ে, তা • মি কেশৰ অৰণত ময় তোমালো পূৰ্ব তোমালোকে জানি। পৰিলাৰ লগত প্ৰতিবাদ কৰ নিচিনাকৈ প্ৰতিকাৰ সাবিৰ লগ যিবোৰ ভাল। ৩৭ তোমালোকৰ লগতে এভিদ কৰিম। আৰ ম্য। তোমালোকক দলিয় হলে গমন গ্ৰাম, | ৫ পা যিহোৱাৰ বাক্য মোৰ লৈ ৩৮ আৰু নিয়মগৰ বনিলৈ আনিম; আৰু ময় | আলি, বেলে, হে সনি, তুমি কি বিক্ৰেীতিক, আৰু মোৰ সহিতে সত্যসন | ফাললৈ তোমাৰ মুখ কৰি, দখিদিলে তোমাৰ কৰবোৰকাৰি তোমালোক মাৰ পা ফু | বাৰু ৰোৱা আৰু দশি অলত থকা দেশ কম; নিতে বাস কৰা দেশৰ পৰ ময়া কাঠমীৰ বিৰুয়েশী প্ৰচাৰ কৰা। আৰু তুমি লিত উলিয়াম, কি শিহায়েল দেশ | দক্ষিণ অঞ্চল যেই কালীক কোৱা, যিহোৱাৰ নোলোমাব; তাতে, ময় যে যিহোৱ, তাক বাক্য না, এ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, ৩০ তোমালোকে মাৰিবা। হে ব্ৰয়েল বংশ, এ দেখা, ময় তোমাৰ মা এৰ নুনলাম, বিহোয়াইএই দৰ কৈ,তোমালোক যোৱা, আৰু সেই সুয়ে তোমাৰ মত থকা এত্যেক এদিলে আপনি কোন যুক্তিবোক সেৱ কেচপতীয় আৰু এতেক ধান গছ। পু কৰাগৈ; কিন্তু তোমালোকে ভবিষ্যতে।। কৰিব; সেই প্ৰতি অতি নুমুৱা ৰ, আৰু মোৰ কালৈ অৱশ্যে কাণ দিব, আৰু মোৰ | বশিৰ পৰ উলৈকে সকলোৰে মুখ তাৰে পৰি যাম মালোৰ উপৰ আৰ পোড়া হ; তাতে, ময় যিহোৱাইবে তা তোমালোক, যাৰে তোমালোকে আৰু অলপ, সকলে অৰ্কই তাক মানিব; তাক • অন্তটি কৰি। নিন, প্ৰভু যিহোৱাইমমুৱা সব। তেতিয়া যায় ফলে, হয় হয়, কৈ, মোৰ গৰি পৰ্থাত, ইয়েন। এ বিয়ে, লোকে মে বিয়ে কয়, এই ও পটাতেই ইয়েল্য আটাংশই জুনে লিচু বাক্যেৰ কা ময় নে। • শিৰিল অটিয়ে দেশ সেই ঠাইতে | ষ্মো বিয়েৰ বাক্য মোৰ চৰলৈ মোৰ আৰাধনা কৰি; সেই ঠাতে॥ আমি, বোলে, হে মালয়নি, তুমি • শিলাি এ কৰিম, আৰ সেই ঠাইতে বিলেম ফাললৈ তোমাৰ মুখ পবিত্ৰ- তোমালোক সকলো পবিত্ৰ বৰে সৈতে নিবোৰৰ ফাললৈ বাক্য ৰোৰ আৰু তোমালো উপহাৰ, আৰু মৈৰপে মাল দেশ বি বা এৰ করা। দিৰ দলীয় তোমালোকৰ লগ লগ পাল। তুমি মায়ের দেশ কোৱ,ৱািই এইকথা ১ । করিম। যেতিয়া ময় তামা কৈ দেখা, ময় তোমার পি; ময় কর কে আবিলাক মা পা উলিয়াইL পর যে কোন উলিয়াই তোমার মাকর আলিম, না ভালো ভিডি. হে পর বাকি আয়োকো ই কম। 9. সৈকত তোনারে •
