বিহিকেল। [১৬; ৪৭-১ ৮। মায়, আৰ তোৰ সেঁতে বল কৰা | পা, তেলকৈ সেই দিন তোমাৰ দুয়া তোমাৰ নীয়েৰ, সিকতে সৈতে থা! প্ৰকাশ পোৱা নালি। যিহোৱাই কৈ দুটি ৪৭ দোম। তথাপিতুমি নিহত ব্যৱহায়ত। | আপোন ািৰ অঘিণগয়াকাৰ ফল। থে চলি, ৰা পি ঘিলীয়া কাৰ্য অনু-৫৯ গেছি। কিয়নো যিহোয়াইএখ। সত্যি যে কৰিনা, দেয়ে নহয়; কিভাক | কৈছে, নিয়মটা গতি শপথটা তু মি অতি বুলি ভাবি তোমাৰ আটাই আচাৰ| তুমি,তুমি ৰানিচিনাকৈয়ে ময় কোনো ৰৱয় তুমি সিংভূকৈ অধিক না বলা।ফৰিখে। ভপি নয় তোমায় যৌনকাত ৪৫ যিহোৱাই কৈ মোঃ জীৱনৰ শপথ, কোষাৰ সৈতে পতা আৰ নিৰমল গো তুমি আৰু তোমায়ায়েতে কৰা নিচিনাকৈ কৰিম, আৰ তোমাৰ অৰ্থে এটা চিৰস্থায়ী নি। তোমাৰ মায়া চাষে আৰু তাৰ গয়েক স্থাপন কৰি। আৰু যেতিয়া তুমি আশোনা তে কৰা যাই। খো, তোমাৰ লীয়েৰ চদা- কোৰ নীয়েক হা কৰিব, তেমি তুৰি | মৰ এই অপৰাধ আছিল যে, তাৰ আৰু ইৰ। আপোন আচাৰ ব্যবহাৰ যত কৰি লাগা; জীয়েকৰ অৰ, অহি। সম্পূৰ্ণতা, আৰু | আৰু ময় নিতক মীয়েৰালে তোমাক মি, নিশ্চিন্ত মুখ আহিল; তাই দুখী | কিন্তু তোমাৰ লগ কৰা নিয়ম ৰায় নয়। দৰি হত নল মৰিলি। সিহঁত গী। | ০২ আৰু প্ৰস্তু যিহোৱাই কৈছে, তুমি কৰা সকলো আলি, আৰু সিহঁতে মোৰ আগত যিণলগীয়া | | কাৰ্যৰ নিমিত্তে ময় তোমাক মা কৰ। সময়, কাৰ্য্য কৰিলি; এই হেতুকে ময় যি ভাল | তুমি মনত কৰি বিৰ্ণ হবলৈ, আৰু তুমি কাৰ দেখিলে, তাকে কৰি সিহঁতক দুৰ কৰলো। পাইতেমাৰ মুখ পুনৰায় কেতিয়াওনেমেলিবলৈ ১ চমলিয়াই তোমাৰ পাপৰ আধাও কৰা নাই; ৬৩ ময় তোমাৰে সৈতে মোৰ নিয়মাণ কৰি; কিন্তু তুমি নিহতকৈ তোমাৰ ঘিলগীয়া কাৰ্য। তাতে, ময় যে যিহোৱা, তাক তুমি আমি। অধিক বৃতি কৰিলা, আৰু তুমি কৰ তোমাৰ আটাইঘিণলগীয়াকাৰ্যৰ ৰায় তোমাৰ বায়ে চিদিকিয়াই শপথ গমন , আৰু নীয়েক ধাৰ্মিক পাতিলা। তুমি আপোনাৰ। | তাৰ ফল। ৰায়েৰ নীয়েৰীৰ শিবিতে বিচাৰ নিষ্পত্তি পান বিহোৱাৰ বাক্য যে, ৈ কৰাত তুমিওপেনি অপমান কৰা; তুমি আলি, বেলে, হে মনুমান, তুমি নিহতকে ঘি অধিক যিলয়া পাপ কৰি, | ইস্ৰায়েল বংশ আগত এ নিগুঢ় বা একাণ তোমাৰ সেই পাপবাৰ ৰায় সিহঁত তোমাত- ৩ কৰা, আৰ এট দৃষ্টান্ত কোৱা। তুমি কে, কৈ অধিক ধাৰ্মিক হল; এতেকে, তুমি আপো-| | প্ৰভু যিহোৱাই এই কথা কৈছে, নানা , নাৰ বায়েৰ নীয়েৰ বাৰ্ষিক পতাত নিজেও পাখীৰে না,ভায় ডেউকা একা, আৰু জোকাত বিবৰ্ণ হোৱা,আৰু আপোন অপমান গোল কৰা। দীঘল পাখী থকা এটা তাৰ কুৰৰ পৰ ৫০ আৰু সিহলৈ সান্ত্বনাৰ মুল হৈ তুমি কা | লিনোলে আহি এ গছলোপাৰ আগ | আতাইকাৰ কাৰণে তুমি আপোনি অপমান। জোখৰ লৈ গল। সি তাৰ পেখাবোৰর মাধ্য ৫ ভোগ করি অপমানিত হবর নিমিত্তে, ময় সিং- সকলোতকৈ ওখ পোখর চি িবাণি- তর বন্দী-অৱ, অর্থাৎ চদোম আর তারী লৈ লৈ গৈ, বেপাবলকির নগৰত আৰু যেকইতর,মরিয়া মাহির শীতের,আৰু | রাখিলে। সি দেশর পর মা এটা লৈ। নিত্য মৰি থকা তোমার বন্দীবের বন্দী। উর্বরা মাদরুলে; লিখলায় কোষাক ৫ অৱস্থা পরিবর্তন করিম। আজীয়েকহঁতে সৈতে। | লে; সি বাইশ গছ হব বুলি জাক রুলে। চদোম আৰু জীয়েকহঁতে সৈতে মরিয়া,তোমার | পলি সেয়ে পলি বাছি, যার ভালবারে সেই এই নী রায়ের নীয়ের অগিয় আপোন | কু, পীর ফাললৈ মুখ করিছিল, আৰু য্য আপোন আঘালে উটিব; তুমি আর তোমার পিপাবোর তার তলত আছিল, এনে গণ্য জীয়েইতে, তোমালোকৰ আগৰ অৱস্থালৈ আৰু ব্যাপি যোৱা এভাল এফিলিত হন। উচিব। তোমায় গরুর মা তোমার স্মৃধ সেরে এই দরে এফলিত হৈ ভাল মেনি ৫ তোমারজনীয়েরা দোষর মমি নোলাল। অরাম্য • আৰু পোখালে। ভাগ্য ডেউকা আয় হয় •ীয়ারীবোর তেমকি অপমান করাত, আ পাখী একা আন এটা ভয় কর পদ তোমার চারিকার আইবোরে, অর্থাৎ আছিল; আৰু দেখা, সি পাশী দিবর নিষি, তোমার চরিলে'তোমাক তুচ্ছজ্ঞান করত। এইভালই আপোমাকে কোনো পলেীয়াহরীয়ারাববারে তোমাক অপমান| তার কাললৈ শিলা মেলিলে, আর কাননে কাক যেনেকৈ তোমার দুটো বর্তমানে প্রকাশ। ৮ ভালবোর চাল ধুৱালে। সেয়ে ভাল যদি এ 90
