৭৪৮ যিনিষি। [৩৪; ১৭-৩০; ১৫। দিছিলা, তোমাকে প্ৰতিনে অপোন। নামেৰ এৰীৰ খোটালিৰ ওপৰ প্ৰধান আপোন সেই বন্দী বেটীক ওলোটাই আনি. লোকবিলাকৰ খোলিৰ কোষত আছিল। আপোনাবিলাৰ বন্দী বেটী কৰিবলৈ বীভূত | পাছে মা ঢাৰিসৰে তা গোটাদিকে বই ১৭ কৰিলা। এই হেতুকে যিহোৱাই এই কথা কৈ | আৰু বাটি ৰেখৰ বংশৰ মানুহৰে আগত তোমালোক এতিয়নে আগোন আগোন গাইৰ, থৈ, তোমালাকে সাৰস পান কৰা বলি নি আগত, প্ৰতিজনে অপোন আপোম ওহৰহৰী-| • বিলাকক কলো। কি সিবিলা কলে, আমি নাৰ আগত মুক্তি ঘোষণা কৰিবলৈ মোলৈ কাণ!. নিদিলা; দেখ, যিহোৱাই কৈছে, ময়ে হয়ে পুৰুষ যেধৰ পূৰ যোনাৰে আমাক এই বাল, মহামাৰী, আৰু অকাললৈ মোলোকৰ। মা দিলি, লোেক আৰু তোমালোক , আগত মুক্তি যোৰণা কৰি, আৰু পৃথিবীৰ সাবিলাৰ কোনেও চিৰকাললৈকে ক্ষা- • সকলে ৰৰ মাঝ তোমালোকস বিষয়। ৰস পান নকৰি; আৰু যৰ নেপাৰিষা, ১৮ কৰিম; আৰু যি মানুহৰিণাকে মোৰ নিয়মটা। নিৰিবি, প্ৰাবাড়ী নেপাৰি, আৰু এই | দিলে, যিবিলাকে বাড়িটা দুধেৰ কৰি বেকাৰ অধিকাৰী নয়; কি তোমা- . তাৰ অংশৰ মাৰেদি গমন কৰি মোৰ আগত লোকে প্ৰৰা কৰ দেন হদিন বিৰ | যা নিয়ম বাক্য পালন কৰিলে, সিবি নিমিত্তে, তোমালোক সলো কাল ভাত ১১ লকক, অৰ্থাৎ দাড়িৰ অংশৰ মাৰুেদি গমন।বালকবি।। আমি, আমাৰ হিৰু, ল, আৰু . কা খিদা আৰু ভিমেৰ প্ৰধান লোক, ছোৱালী মকলোৱে আমাৰ গোটই বৰ . নপুংসক, পুৰোহিতবিলা, আৰু দেশৰ আটাই। কাল ব্ৰাকাৰ পান নকৰিবলৈ, আৰু নিয়াৰ ২০ প্ৰক, লিবিলাৰ শঙ্কৰ্যে আসিবিলাকৰ| অৰ্থে য লোহিল আমাৰ পূৰ্বপুৰুষ ৰেখৰ প্ৰাণ মাৰিবলৈ বিচাৰি ফুৰোয়ৰ হাততসম | ৯ পযোনৰে যিবোৰ অ দিছি,সেইবোৰ কৰিম, আৰু সিবিলাকৰ মৰা শৰ আকাশৰ। আৰ দৰে আমি তেওৰ কথা মানি আবি। চৰাইবোৰ আৰু পৃথিবীৰ জবেৰ আহাৰ। আমাৰ এমী , কি শবে , কি কাটা ২১ হব। আৰ খিদা লা চিদিকি , আৰু |১• নাই; কিন্তু আমি তাত থাকে, আ মাৰ | ছে প্ৰধান লোকবিলাক সিবিলাকৰ শত্ৰু- | পাপৰ যোৰাদবে দিয়া আমানি সেই • বাৰ হত, আৰু সিবিলাক প্ৰাণ মাৰিবলৈ | ১১ সাৰে সকলো কাম কৰি। কিন্তু যেতিয়া - চিন্ধি ফুৰে হাতত, আৰ তোমালোক | বাৰিলৰ ৰ মধদূৰেৰ এই দেশ মালৈ ও পা গুচি যোৱা ৰিলৰ জাৰ সৈন্য! আহিছিল; তেতিয়া আমি কলো, আখ, আমি ২২ সামন্ত যতক্ত সমৰ্পণ কৰিম। যিহোৱাই কদীয়া আৰু অনামীয়াতিৰ নৈসাম্য কৈছে, যেখা, ময় হুকুম দি সিহঁতৰু পুনৰায় সখ্য পৰ যিফালয়লৈ যাই; এই এই গৰৈ ওলোটাম; তাতে সিহঁতে এই | নিমিয়ে আমি বিচামেওৰণ কৰিছে। নগৰ অফিতে মুকৰি ইক হাত কৰি লৈ | পান বিনিমিয়াৰ এত যিহোৱা এই দুই দি পুবি, আ ম যিহুদাৰ নগৰবোৰ | ১০ আলি, বোয়, ইয়ালেৰ বাহিনী নিবাসীন্য ধ্বংসল কৰিম। বিলাকৰ যিহোৱা এই ক কৈ,তুমি গৈ যেখৰীয়াৰিলাকা বাধ্যতা। | যিয় লোকবিলাকক চিলমনিবাসী বিলাকক কোৱা,যিহোৱাকৈছে তোমালোকে ৩ যযাচিয়ার পুৰ ৰিদাৰ বা যিহোৱা- মোর বাতৈ কাৰ দিবলৈ উপদেশ এ ন- | কীর রাজত্ব কাল যিহোৱা পৰা যি | ১৪ কৰি নে রেখবর পুৰ যোেৰাধবে সাদা । মিয়ার ওলৈ এই বাক আহিল, বোলে, তুমি | পাম মকৰলৈ আপোন মানবিক বি ধবংয় লোকবিল রিল যোৱা, আৰু বারে অন কৰিছিল, রে সেই বা লিবিলাকৰ লগত কখা হৈ পৰিলাৰু যিহো সি হল; আজিলৈকে সিবিলাকে অলপো পাৰ বার তার কোনো এখাটালিলৈ আনি পানকরে, কারণ সিবিলাক আপোষাবিলা করিতে চার দিন। তা ময় - পপ আর মনে; কিন্তু ময়টি এতে নিয়ার মাখিয়ে বিরিলিয়ায় যায়নি, তাঁট তোয়ালোকৰ কৈ কৈ অ, হাণি • আৰু তে কককে তাকাতের ৫ তোমালোৰুে যো বা সেমান। মা মার ।শতক আদি কোষীয়া, গোটেই বংশৰু লগত। আটাই দান দীবিলাক তোমালোক
- ৰৈ, যিহোৱাৰুল, ই লোক বিবৃতি। এলৈ পঠাই আত, আৰু এ উট
যার পর বানর • পরে খোলিল' সিবিলাক পঠাই মোক কোৱা, নিলে; সেই ফাটালি মের পুত্র মায়ে। কোলোকে এ না অগোম পর
- 36
