৩১; ১৩-০৫। যিৱিমিয়া। ৭ ৪৩ | দিয়া উদ্যানৰ নিচিনা ব; সিবিলাকে অক। এই কথা কৈছে, ময় যৈাত এই লোকবিলাক ১৩শমুলি শেক নবি। তো যুবতীয়ে নাত | বন্দী-অৱস্থা পৰিবৰ্তন কৰিম, তেতিয়া লোক অনিল কবি, তেকা আৰ বড় লোকে একেলগে বিলাকে খিদা দেশত আৰু তাৰ গোৰ " আমি কৰিব; কিয়নো ময় শিবিলাৰ বিলাপ পুনৰায় এই কথা কব, যে শনিবাল, হে পবিত্ৰ | লৈ পৰিৱৰ্তন কৰিম, সিবিলাকক শনা। পৰ্বত, যিহোৱাই তোমাক আশৰ্বাদ কৰে। দিম, অ সিবিলাকক আনন্দিত কৰি শিবি-২৪ খিদা আৰু তাৰ সকলো নগৰবাৰে, কেজি ১০ লাকয় শোক চাম। আৰু ময় কিন্তু সব্যেৰ | কৰিলাক আৰ যে কাক লৈ ফুৰোভাবিলাকে পুৰোহিতবিলাক মন তৃপ্ত কৰিম, আৰ মোৰ। একেলগে গতি বাস কৰি। কিয়নো ময় তাগ- উম বহুৰে মোৰ এলাবিলাকৰ হেপাহ ৱাৰ প্ৰাণ'ড়লো, আৰু প্ৰত্যেক ধি পলোৱা যাব, এয়ে যিহোৱাৰ বচন। প্ৰাণক পৰিতৃপ্ত কৰিলে। ইৰ্ষাতে ময় পাৰ ১৫ যিহোৱাই এই কথা কৈছে, মামাত বিলাপ পাই চলে; আৰু'মোৰ নিজা মোলৈ সুখদায়ক আৰু ৰyকৈ কাৰ শব্দ শুনা গৈছে, ছেলে ২৭ আলি। যিহোৱাই কৈছে, দেখা, এনে কোনো আপোনাৰ সন্তানবিলাকৰ নিমিতে কলন। দিন:আঁহিছে, যে, সেই লিনা ময় ইস্ৰায়েল আৰু কৰিতে; তেওঁ আপোন কৰিবিলাক বিষয়ে | যি বংশত মানুহ আৰু প প গ (ম। সানা দিয়া কথা নেমামে, নিম গবিলাক। ২৮ ময় সিবিলাকক উঘালিবলৈ,ভাবিলে, নিপাত ১৬ মাই। যিহোৱাই এই কথা কৈছে, তুৰিন্দনা কৰিবলৈ, বিনষ্ট কৰিবলৈ, আৰু দুখ দিবসে | কবিলৈ, আৰ চকুলো বোৱাবলৈ এড়া;T: সিবিলাকৰ পক্ষে যেনেকৈ আগি আছিলো, লি- কিয়নো, যিহোৱাই কৈছে, তোমাৰ কাৰ্যয়। বিলাকক সাজিবলৈ আৰু ৰুবলৈ সেই দৰে কি পুৰাৰ দিয়া যাব, আৰু লিবিলাক শত্ৰুৰ। . বিলাকৰ পৰুে আগি থাকিম, ইয়াক যিহোৱাই ১। দেশৰ পৰ পুনৰায় আহিব। তোমাৰ শে-২১কৈছে। বাপেকহঁতে টেখা ব্ৰা খালে, তাতে অৱস্থাৰ বিষয়ে আশা আছে, এয়ে যিহোৱাৰ | পুতেকতৰ দাত ফেলে, সেই দিন লোক বচন; আৰু তোমাৰ সন্তানবিলাক আপোনা-ও• বিলাকে এনে কথা আৰু কিব। কিন্তু প্ৰতিজনে ১৮ বিলাকৰ অললৈ আহিব। খুঁৱলিত অভ্যাস। | আপোন আগোন অপৰাধৰ কাৰণে মৰিষ; নোহোৱা দাড়ি পোৱালিৰ নিচিনাকৈ তুমি | যি মানু েটে চা খাব, তাৰই দাঁত মোক শান্তি দিলা, আৰু ময় শান্তি গৈ। খাব। কৰিলে; তুমি মোক বউ, তাতে য় ঘুমি,}৩১ যিহোৱাই কৈছে, দেখা, এনে কোনো দিন ১৯ কিয়নো তুমিয়েই মোৰ ঈশৰ যিহোৱা। নিশ্চয়ে। আহিছে,যে, সেই নি। যয় ইত্ৰামল বংশ আ মঃ যৰায় পাছতে ময় মন পালটা , আৰ যি বইসৈতে এটা নতুন বিম স্থাপন ময় শিা পোৱাৰ পাছতে মোৰ কৰাই চপ ২ কৰিম। যিবোৱাইকৈছে, মণিবিলাৰ বানী বিয়াল; মোৰ ডেকা কালৰ অপমান কৰ। কাতামেৰ যিনিয়গিবিলাকে চিহিল, যোৱাৰ কাৰণে ময়লা পালো, এনে কি, বিবৰ্ণা: মিচ দশ পা উলিয়াই আনিবলৈ শিবিলা- হলো, এই বুলি কৈ ইৰিমে খেদ কথা নয়। কৰ পূৰ্বপুৰুষবিলাকৰ হাত খবৰ নি নিষি- •পেই খনিলো। ইমি মোৰ প্ৰিয় পুত্ৰ :লাকে সৈতে কন্যা সেই দিন অনুসাৰে হয়। নহয় নে? সি শৰম লৰা নহয় নে? কিয়লা। কিন্তু, বিজোৱাই কৈছে, সেই দিন পাৰ বিমান বাৰ ময় তাৰ অজিতে কথা কও, লিমান : ইব্ৰয়েল বংশৰ লগত যয় যি নিয়ম কৰিম, বাৰ পুনৰায় তা আেেৰশৱৰণ কৰে। এই :.লই মিল এই ময় নিবিলা অন্তত নিমিত্তে তাৰ কাৰণে মোৰ পে পোড়ে, অৱশ্যে।"যে ৱ ৰাণৰ কৰ, অ মিলিকিৰ যায় তাক দয়া কৰিম, এয়ে যিহোৱাৰ বলি। . {: য ক লিখি; * নিবিলাক ঈশ্য ১ ভূমি ঠায়ে ঠায়ে নিজৰ লিমিয়ে কাটা নিম, শিলিক মোঃ মাহব। বিহে- ৰাখ, আপোনাৰ বাট দেখুউৱা টা স্থাপন | কলা, এই কথা কৈ লিলিক এমিনে করা; তুমি যি রাজবাকি গৈছিল, তাক। 'আপোন অশোন ও য়াক,নার প্রতি মনত রাখা; যে কুমারী ইলি , ওলোটা, অনে অপার আপাদ গক আর পি পুনরায় তোমার এই নগরবোরলৈ উলাট আ। নিবি; কারণ, ফিহাই কৈ, বড়র পর। ২২ হে বিপথগামিনী রীয়ারী, কিম কাল কাল | :.সলকে সকলের আক নি, কিয়নো সিলিখরি থাবা। কারণ যিহোই পৃথি| ' সিবিলাক গামা রুমি, সি- বীত এটা নতুনবী সৃষ্টি করিলে, এজনী তিরু| বিলাশপ ম আ মুঈম। বি নাই তাইএম পদক আবরিরব। ' || কিশোর বিয়ে 'কা, আর রাজি ত্রালের ঘর বাহিনীৰিক যিহোৱাই পোয়ের নিমিত্তে চত্ৰ আৰু আৰোৱনিয়ম ৪
