২০; ৩০-২৬; ১৫।] যিনিমিয়া। কিয়নো, বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱাই কৈছে, • কৈ নেখাবি। মিনি সিবিলাক শুনি মা পৃথিবীনিবাসী সকলোয়ে আইতে তুলে | অপম অপেন ফুপথ পৰা উলৰি; সেৰে • মাতিম। এই হেতুকে তুমি সিহঁতৰ যি এই বলে, সিবিলাকৰ দুতাৰ লিমিয়ে সিবিলা- সকলো ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰা, আৰু শিতক।। কলৈ কৰিব খোলা অমল পৰা থামিম। তুমি কোৱ, যিহোৱাই উচ্চস্থানৰ পৰ গান কবি,। সিবিলাকক কোৱা, ফিহাৱাই এই কথা কৈ আৰু তেওঁ আপোনাৰ পত্ৰ নিবাস পৰা উ যি গবাদবিলাকক মৰ তাতে ভাট তোমা- ধ্বনি শুনা, তেৰ মেৰ নোৱা ঠাইৰ বিৰুতে শোক লৈ পঠাই থাকে,কি তোমালোকে বড়কৈ খাবি, আৰু পৃখিবীনিবাসী সকলোৰে নুশুনা, মোৰ পাল যেই ভাবাদীবিলাকাৰ বাক্য বিৰুচে ব্ৰা গচক্টোবিলাকৰ নিচিনাকৈ শুনিবলৈ, তোমালোকৰ আগত ময় স্থাপন ৬ উনি কৰিব। পৃথিবীৰ সীমালৈকে ধ্বনিয়ে। মোৰ হামতে শিলৈ, যদি তোমালোকে ব্যাপিব; কিয়নো জাতিবিলাৰুে সৈতে যিহে ও মমলৈ কাৰ নিদিয়া, তেনে লে মা এই গৃহক বাৰ বিবাদ আছে, তেওঁ মৰ্ত্তবিলাকে সৈতে চীলোৰ মিনি কমি, আৰু এই পৃথিবীৰ এগুবাদ কবি; দুইতক বলে, তেওঁ তো- এটাই জাতিৰ এ বি কৰিম। যেতিয় ৰালত লোখাই দিব, এয়ে যিহোৱাৰ বচন।। যিৰিয়াই যিহোৱাৰ গৃহত এই সকলো বাক্য ৩ বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱাই এই ৰূপে কৈছে, ফলে, তেতিয়া ৰোহিত,গবাদী,আৰু আটাই দেখা, এক নাতিৰ পৰ। আন তিলৈ অমল। ৮ এবিলাকে শুনিলে। আৰু যিিিময়ই বলে। ওলাব, আৰু পৃথিবীৰ অন্ত অগিৰ পৰ বড়। লোকৰ আগত, যিহোৱাই আয় কৰা সকলে ৩. ধুমুহা আবি। সেই দিন পৃথিবীৰ ইমুৰ পৰ কথা কৈ এটোৱা পাছে, পুৰাতি, তাবাদী, শিলৈ যিহোৱাৰ এত লোেক ব; কোনেওআৰু আটাই প্ৰাবিলাকে কেবলি ,তুমি সিহঁতৰ নিমিত্তে বিলাপ কৰব, আৰু সিহঁতক নিয়ে মৰিবা; এই গৃহ চীলোৰ মিছিল হব, গোটাৱা কি পোতা মহসিহঁত মাটীৰ ওপৰত। অ এই নগৰ উ নিশীলন হব বুলি কৈ ৩৪ সাবৰুপ। ৫ মেৰীয়াবিলা, তোমা তুমি যিহোৱাৰ নামেৰে কিয় বৰাণ প্ৰচাৰ লোকে হাহাকাৰ আৰ কাৰোক্তি কৰা; আৰু কৰিছ? আৰ সকলো প্ৰকাই যিহোৱা গত হে মেয়ৰ আকন্তু প্ৰধানবিলাক, তোমালোক। বিৰিমিয়া আগত গোট খাল। হাত বাগৰা। কিয়নো তোমালোকৰ হত্যাৰ! ১০ তেতয়া যিদা প্ৰধান লোকবিলাকে এই কথা দিন আমি পড়িল; মা তোমালোকক ডিভি' নি ৰ গৃহ পৰ। যিহোৱাৰ গৃহলৈ আহিল, কৰিম, তাতে তোমালোক মনোহৰ পাত্ৰ দৰে আৰু লিলিক যিহোৱাৰ গৃহত নতুন দুৰি • পতিত হব। মেৰীয়াৰিলাকে পলাবলৈ, ব ১১ সোমোৱা ঠাইত বলি। পায়ে পুৰোহিত আয় মোৰ জাকৰ এখামবিলাকে ৰক্ষা পাবলৈ বাট তববাদবিলাকে প্ৰধান লোকবিলাকৰ আৰু ৩৮ নেপাব। মে-ৰীবিলাকৰ কাৰোক্তি, আৰু আই প্ৰাবিলাকৰ আগত কয়, এই মানুষ মেয়ৰ মকিৰ প্ৰধানবিলাকৰ হাহাকাৰ শবদ। প্ৰাণশুৰ যোগ্য; কিয়নো এই নগৰৰ বিৰু বনা গৈছে; কিয়নো যিহোৱাই সিবিলাকৰ বিবাণী প্ৰচাৰ কৰিলে, তাক তোমালোকে নিজ ৩। চৰণ ঠাই উচ্ছা কৰিছে। আৰু যিহোৱাৰ প্ৰচণ্ড! ১২ কাণে বলি। তেতিয়া ঘিৰিনিয়াই সকলো কোষ্য কাৰণে শান্তিপূৰ্ণ মেৰুৰ গড়াবেৰ নিন্ত। | প্ৰধান লোক আৰু আটাই প্ৰকাৰ অখিত কলে, ৩৮হল। তেওঁ সিংহৰ নিচিনাকৈ আপোনাৰ গৰ। এই পৃ আৰু নগৰৰ বিৰুড়ে তোমালোকে বলা এড়ি আহিছে; কিয়মে অত্যাচাৰকাৰী তৰে- আইবোৰ ভাববাণী প্ৰচাৰু কৰিবলৈ যিবো- বালিৰ ভয়ানক আৰু তেওঁৰ প্ৰচণ্ড ক্ৰোধৰ কাৰণে ১ বায়েইমোক পঠালে। এইহেতুকে এতিয়া তোমা- সিবিলাকৰ দেশ আশ্চৰিতৰ বিষয় হৈছে। লোকে আপোন আপেনি আচৰণ না ক খ কৰা, আৰু আপোনাবিলাৰ পৰ যিহোৱাৰ | যিনিমিয়াই মত পড়। বা পান কৰা;তাতে যিহোৱাতোমালোক ১০. ঘোচিয়াৰ পুত্ৰ যিদাৰ ৰা যিহোয়কী-১৪ অহিতে কৰিব খোজমালয় পৰা থামি। কিন্তু মৰ ৰাজধ্য আৰামত যিহোৱাৰ পৰ এই দেখ, মা হলে তোমালোককে আষ; ২ বাকা আলি, বোলে, যিহোৱাই এই ৰুপে | তোমালোকৰ দৃতি যি ভাল আৰু মাজকে কৈছে, তুমি যিহোৱাৰ বৰ চোতালত খি। ১৫ মোলৈ কৰা। কেবল তোমাকে নিয়ে হোৱা, আৰু থিয়োৰি বৃহষ্ঠ প্ৰণিপাত কবিৰ | অনিব, যে, যদি তোমালোকে মোক বধ কৰা, অৰ্থে অহা ঘিাৰ কলো: নগৰৰ লোক তেন্তে তোমালোক নি, নিস, এই নয়, বিলাকক,ময় সিবিলাকক কবলৈ তোমাক আনা। আৰু ইয়াৰ লিবীবিলাকৰ ওপৰত নিৰ্দোৰ দিয়া সকলো বাক্যকোৱা,এটা কথাও নোকোৱা-। ৰপাতিৰ গোষ বাবা; কিয়নোলেই সেই c. A. B. ৪,-Assam: 0. T.-47.] 788
