৩; ১-২২।] বিবিসি। পৰ ত হাত দি ও বাবা; ঝিনো। গামিই আপোনাকে অধিক ধাৰ্মিক যিহোৱাই তোমায় আয়নাৰ ] বেন দেখুৱালে। তুমি গৈ এদেৰ কথা - লি; সেবেত লোকুশল অব।।। মুকৈ প্ৰচাৰ কৰ কে, যে, যিহোৱাই ৩ লোেক ফল, কোনোৱে আপোন কি। কৈছে,হে বিপথগামিলী ইয়েল,উলটি আই, ত্যাগ কৰাৰ পৰ, সেই চিন্তাই খায় লগ | তোমালৈ এ কোমৰ; কিনা, এড়ি যা অন পৰ , তেতিয়া তাই যিহোৱাই কৈছে,ময় দয়ালুময় নাকাললৈকে বামী গাগা পুনৰায় তাৰ চেয়লৈ যাব?| ১৩ কোষ মাখা। তৰি যে মোৰ পৰ বিহো- যদি খায়, তেন্তে সেই দেশ নিৰকৈ আছি বাৰ বিয়ে অপৰাধ ছিল এক পৰতীয়- মহব নে। কিন্তু তুমি অনেক প্ৰিয়ই সৈতে | বোৰক বিচাৰি দলে নিলে ফুৰি.এত্যেক শোক লি; তথাপি যিহোৱাই কৈছে, কোপতীয়া গল্প লে নিতে: সৈতে শয়ন ২মোয় দৈউলটি আছ। চকু দুলি বৃক্ষশূন্য ৰিলা, তোমাৰ লেইদোকেল বীকাৰ কৰা; . পৰ্বতবোৰলৈ চোৱা, কোৰ ঠাইত তোমাৰ যিহোৱাই কৈ লোকেমোৰ বাক্য মন। লগত পুষে শয়ন কৰা নাই? তুমি অৰণ্যত | ১৪াই। যিহোৱাই থৈ, বিপথগামী সন্তান- যা আৰবীয়াৰ নিচিনাকৈ অনুৰোলৈ বাট বিলা, উ আহ; কি মৰে তোমা- চাই -আলিঃ হি অছা; এই পে তুমি। লোকৰ বামী; আ ম এখন পৰ পৰ এজন, বেশ্যাকৰ্ম আৰু কুকাৰ ৰায় দেশ অচি। আঃ এক গোৰ পা দুখনলৈ চিয়ানলৈ • কৰি। এই নিমিত্তে বৃ ক কৰা হল, আৰু | ১৫ তোমালোকক আমি। আৰু ময় তোমালোকক শেতীয়া বৰষুণ মাল; তথাপিতুমি বেশ্যা মুখ | মোৰ মনৰ দৰে ৰীয়া দিম; সিবিলাকে জ্ঞান কাৰু কৰি, লখিত হবলৈ অৰীকায় কলা। ১৬ আৰু বুড়িয়ে তোমালোকক চৰাব। যিহোৱাই ও তুমি আদিৰ পৰা মোৰ আগত প্ৰামা কৰি। কৈছে, সেই দিন, যেতিয়া তোমোক দেশত নকৰা নে, যে, হে মোৰ পিতৃ, তুমি মোৰ বাটি বলা হবা, তেতি, “যিহাৱাৰ নিয়ম ও যৌবনকালৰ পথদৰ্শক। তেওঁ মো সকাল- ” এই কথা আছে আৰু মৰ, আৰু লৈকে আপোন কোধ ৰাখিব, অলৈকে অতিপন সেয়ে মন নপতিব; লোকে তাক সোৱণ মক কাধ ধান কৰিব? দেখা, তুমি মন কথা ফলা, ৰিব, সেয়ে নোহোৱাত লোকে বেৰ নকৰিব, আৰু কুকৰ্মও কলা, আৰু অপোন ইমিতে। ৭ আৰু কঁকি পূনৰায় সভা দেব। সেই সময়ত তাক সিৰিলা। যিলেম বিহোৱাৰ সিংহাসন।বুলি প্ৰখ্যাত ইদ্ৰাহেল আৰু যিহূদাৰ পাপ ক্ষমা। হব, আৰু সকলো নাচিয়ে তাৰ ওচৰত ঘি- চালেমত যিহোৱা নামেৰ গেট থাব, আৰু • ঘোটিয়া বাৰ বাৰ কালত যিহোৱাই।। সিবিলাকে আপিন আপাম দুষ্ট মনৰ কঠিনতা মোক কলে,বিপথগামিনী মায়েলে যি কৰিলে। ১৮ অনুসাৰে আৰু নচলিব। সেই কালফি। তাক তুমি দেখিবলৈ পালা মে। তাই প্ৰত্যেক বংশই ইস্ৰায়েল বংশই সৈতে সমভাৱে চলি, ওখ পৰ্বতৰ ওপৰলৈ আৰু প্ৰত্যেক কোপতীয়া আৰু সিবিলাক একেলগে উতৰ দেশৰ পৰ। বৃৰ ললৈ গৈ, সেই সেই ঠাইত বেশ্যকৰ্ম। | ওলা, তোমালোকৰ পূৰ্বপুৰবিলাক অধি কৰিলে • তাতে, যয় কলে, এইবোৰ কাম কৰাৰ। ১১ শতাৰ অৰ্থে ময় দি দেশলৈ অখিব। আৰ পাছে তাই মোৰ চলৈ উলটি আবি, কি। ময়েই কৈছিলো, যন্ত্ৰ সন্তানবিলাকৰ গাত তাই উলটি নাহিল; আৰু তাইৰ বিলোত তোমাক কেনে ঠাই দিম। মনোহৰ এক দেশ, ৮ষিনী বায়েক বিদাই তাক দেখিলে। আৰু জাতিবিলাকৰ লোকৰ পত্নৰুপ আধি- ময় দেখিলো, যে, বিপথগামিনী ইস্ৰায়েলে পত্য তোমাক দিম। ময় আৰু কৈছিলো, তুমি ব্যৰি কৰাৰ কাৰণেই ময় তাইক ত্যাগপত্ৰ | মোক পিড় বুলি মাতিব, আৰু মোৰ পাছত দি একি দিয়াতে, তাঁৰ বিশ্বাসঘাতকিনী। • চলাৰ পৰা উটি নেযাব। বিহোৱাই কৈছে, বায়েক যিদা য় নকৰিলে, কিন্তু মিলে গৈ। | হে ইত্ৰায়েল বংশ, ভিতাই যেনেকৈ আপোন ১ বেশ্যাকৰ্ম কৰিলে। তাই বেশ্যাক লঘু জানি বামীক বিশ্বাসঘাতকতা কৰি এড়ে, তেনেকৈ কৰাত দেশ এটি হল; তাই শিল আৰু কাঠ। | তোমালোকেও ৰুপেই মোৰ অহিতে বিস- ১• সৈতে বচিাৰ কৰিলে। যিহোৱাই কৈছে, ২১ যাতকতা কলি। বৃক্ষশূন্য পর্বত ইস্রায়েলর এনে হলেই বিশ্বাসঘাতকিনী বায়েক যি মানবিলাকৰ কান্দন আৰু কাকুতি মিনতি এই সপর্ণ মনেরে সৈতে হয়, কেৱল রুপই বলে গৈছে; কারণ সিবিলাক বিপথগামী ১১বর মোলৈ উঠিল। এক ধিৱোই মোকা: বৈলি, বিবিলকে আপেলবিলাকা খর কলে, বিনযাকিনী খিদাকৈ পিথ-| যিহোৱক পাহৰিছিল। হৈ বিপথগামী সন্তান- 18
