৭১। যিনিমিয়া। [২; ১৩-৩৭। ১৩ শিৰোৱা, অতিশয় তা লাগা। সিমে মোৰ | অলী শুকান বলৈ নিবি। কিন্তু তুমি কৈ, প্ৰনাবিলাকে দুটা সো কৰিলে; সিবিলাকে | “ইয়াত আশা নাই, সমণি নাই; লা ম ীৱন্ত অলৰ কোপ মোক ত্যাগ কৰিলে, দিগবিলাকক প্ৰেম কৰে সিবিলাস . আৰু মিলিকে নিয়ে নিয়োলাৰ, পানী ২৫ পাত চলিম।” চায় ধৰা পড়িলে বেহেকৈনি ১০ ৰাখিব নোৱৰা গা লাখ, নিল। ইস্ৰা লাত পড়ে, তেনেকৈ ইয়েল বংশই প্ৰায় | যেল মানে কী? বা সি মালা য-প পাই। লিবিলাক, মিষিক , , ১৫ বী। তেতে সি কিয় লুটাব্য হৈয়। ডেকা পুৰোহিত, অবিবাদীবিলাকে লাগাইছে; সিংহবোৰ তাৰ ওপাত গলিছে, গৰ্জন | লিবিলাক এতিনে এসেখ, কাক, তুমি কৰিছে; সিহঁতে গ্য দেশ উ কলে; মোৰ পিত্ব বুলি, আৰু এটা বিল, তুমি মোক তাৰ নগৰবোৰ সঙ হৈ নিবাণীহীন হৈছে। উপ কলি বুলি; সিনে সিবিলাকে ১৬ নো আৰু পৰুহেৰ সন্তাৰবোৰে তোমাৰ মোৰ ফালে আৰ নয়ি পিিটয়ে দিলে; কি ১৭ মুৰ তালু কলা কৰিলে। তোমাৰ ঈশ্বৰে || আপাৰ কালত লিলিকে ক, তুষ্টি উ তোক পথলি লৈ যোৱা সময়ত তোমাৰ ঈশ্বৰ |২৮ আমাক উজাৰ কৰা। তুমি আলোনাৰ নিমিত্তে যিহোৱক তুমি পৰিত্যাগ কৰাত, তুমি জাননা যি দেবেৰ নালি, তোমাৰ সেই দেৱতা- ১৮ গিয়ে নিলৈ ইয়াক বাৰাই আৰু এতিয়া বোৰ? সেইবাৰেই উঠ, যদি পাৰে, তেন্তে চীহোৰৰ জল পান কৰিবলৈ মিচৰ বাত | আপৰ কালত তোক নিয়াকৰো; নি তোমাৰ কি কাম আছে। আৰ তা নদীৰ | হে যিদা, তোমায় শিৰ মগ, নিয়াৰ জল পাম কৰিবলৈ আৰ বটত তোম কি | তোমাৰ দেয়া আছে। ১৯ কাম আছে। তোমাৰ নিজ দূতাই তোমাক যিহোৱাই কৈছে, তোমালোকে নি যে, শান্তি নিব, আৰ তোমাৰ অপথে যোৱাই | নগত প্ৰতিবাদ কৰাি? তোমালোক সকাৱেই তামাক ধমকি দিব; এই হেতুকে তাৰ ঈশৰ | মমলৈ বিসো-আৰ কছি। ময় তোম- যিহোৱাক ভাগ কৰা আৰু অৰত মোৰ ভয়। লোক সামলিকক বৃথায় প্ৰহাৰ কলি; মাখা যে বেয়া আৰু তিতা, ইয়াক ভাত হৈ লিলিকে শান্তি নেমানিলে তোমালোক , এয়ে প্ৰভু বাহিনীবিলাৰ যিহোৱাৰ মিৰ ৰোলেই বিনাশক সিং মিডিয়াকৈ • বন। কিয়নো বহুকাল হল, তুমি আপনি। তোমালোকৰ তাবদীলিক এসি কলে; যুঁৱলি গালি, আৰ যেইyী চি িকলা, | ৩) যে বৰ্তমান কাল লোকমলা, তোমালোকে “ময় পাধীন মহম; কাৰণ তুমি প্ৰত্যেক ওখ যিহোৱা না আলোচনা কৰা। ইয়েল পৰ্ব আৰু কেচাপীয় গৰ তলত সুৰ | পড়ে ময় নানো অৰণ্য বা তাময় দে- ২১ দোয়াই বেশ্যাক কৰিল। তথাপি ময় তোমাক বল? তেন্তে মোয় প্ৰাবিলাকে যি যে, উত্তম দ্ৰাক্ষালতা বুলি, সকলো ভাবে প্ৰকৃত গুট আমি মুকলিন,আমি তোমাৰ মলৈ আৰু বুলি ছিলো; তেন্তে তুমি কেনেকৈ মোৰ|• নেয়া। যুবীল নানো আপোনাৰ অলঙ্কাৰ, ৰিত বিজাতীয় সালতাৰ নৰম ভালত পৰ | বা কন্যই মাল আতোনৰ পিতা সাৰ পাছ- বৰ্তন হল। কিয়নো, যদিও খাৱেৰে আপো-| ৰি পাৰে। কি মোঃ এনাবিলাকে অসংখ্য | নৰ গা ধোৱা আৰু অনেক চাবোন লগোৱা,| দিন মোক পাহৰি আছে। তুমি প্ৰেম বিৰি- . তথাপি মোৰ ত তোমাৰ অপৰাধ দগপ | লৈ কেনে সুন্দৰ পে আপোন পথ যাত হৈ থাকিব, ইয়াক টু যিহোৱাই কৈছে। তুমি | কৰিছা! এই কাৰণে দুই ভিতৰিোৰকো তুমি কেনেকৈ কব পাৱা, যে, ময় অন্তটি মহও, বালা • আপোন পথ শিালা। তোমাৰ চলতে দেৱতাবোৰৰ পাছত চলা নাই। উপত্যকা নিৰ্দোষ দরিয় এবোরর জে পোৱা গৈছে; করা তোমার আচার ব্যৱহার দেখা, তুমি কি। অয় বড়কৈ বিচাৰি বিচাৰি যে আৰু পাশে, করিলা, কাকত হোৱা; তুমি আপোন পথত এনে নহয়, কিন্তু এই সকলোৰে ওপৰত আৰু পকোপনিকৈৰি ফুৰ্বোত এজনী বেশী উট পালো। তথাপি তুমি কৈছা, ময় নির্দোষী; ১০ নিচিনা। তুমি পোন অভিলাত বা স]ি অৱশ্যে মোৰ পৰা তে কোং রিল। দেখা, র। অণত অলি হোৱা এজনী বৰীয়া | ময় পাপ কা নাই, তুমি এই কথা কোৱা পার নিনি; তাই কামাতুর বোরা লিত। কারণ, ময় তোমারে সৈতে বিচাদান কোনে জাইক ওলোটাৰ পারে। তাহলে অতি | লেমিম। তুমি আপোন পথ সলনি কৰি সৰ কৰি বিচৰাবোরে গগর নেপাব, তাই | লেৰে কিয় ইমানকৈ ৰমণ কৰিছা? তুমি ২০ মিনিত মাহত, তাইক পাব। তুমি আমার অন্য প্য। যেনেক লা পাইছিল, তেনেকৈ করি না নোহাৱা বলে, ল জিরা ৩ মিচর্য পালন পদ। অৱণে তার চর 7
