৬১৪ যিয়া। [৪৫; ১৯৪৭; ৩। স্থাপন কৰিলে, যি জনাই অনৰ্থকৰূপে সৃষ্টি | চুলি পকা কাললৈকে ময়েই তোমালোকক বৰ; নক িবাসস্থান নিমিত্তে তাক নিৰ্মাণ | ময়েই নিৰ্মাণ কৰিলো, আৰ ময়েই লৈ বমি; কৰিলে, আকাশমণ্ডলৰ সৃকিৰ্তা সেই যিহোৱাই | ৫ এনে কি, মৰেই বম আৰু উৰ কৰিম। তোম- এই কথা কৈছে, ময়েই যিহোৱা, আন কোনো | লোকে মোক কাৰ সদৃশ, আঃ কাৰ সমান ১৯ নাই। ময় পুহে অন্ধকাৰময় দেশৰ কোনো ঠাইত বুলিলে, কাৰে সৈতেমাৰ উপমা দিলে, আমি কথা কোৱা নাই; তোমালোকে মেকি বৃথায় | ৬ পৰস্পৰ সমান ম? বিবোৰে মোনাৰ পৰ বিচাৰা, এই বুলি ময় যাকোবৰ বংশৰ কোৱা। | হেৰে যাৰে সোণ দিয়ে আৰ তত পাবে, নাই; ময় যিহোৱাই সত্য কথা কও, যথাৰ্থ সিহঁতে তাঁৰ ৰায় এক দেৱতা নিৰ্মাণ কৰিবলৈ • কথা প্ৰকাশ কৰে। যে জাতিবোৰৰ ভিতৰ ৰক্ষা | সোণাৰীক বেত দিয়ে দিতে প্ৰণিপাত কৰে, পোৱা লোকবিলাক, তোমালাকে গো খাই | এনে কি পূজাও কৰে। সিহঁতে এক কাতুক আহ, একেলগে ওচৰ চাপি আহ; যিবোৰে লৈ যায়, আৰু আপোন ঠাইত এক স্থাপন অপোনাৰ কাঠমাত্ৰ প্ৰতিমা ভাৰ ৰৈ ফুৰে, কৰে; তাতে সি থিয় হৈ থাকে, আপোন চাই, আৰু ত্ৰাণ ফৰিব নোৱৰা দেৱতাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা | পৰা ৰচ নয়, এনে কি, কোনো ভয় ২১ কৰে, লিভ্য একে পান নাই। তোমালোকে। আগত চিনিলেও লিউৰ দিব নোৱাৰে, নাই কথা প্ৰকাশ কৰা আৰ কথা উলিওৱা; এমে কি, সফট পৰাভাক উৰ কৰিব নোৱাৰে। সিহঁতে একেলগে আলচ কৰোক; আগৰ কালৰ। ৮ তোমালোকে ইয়াকি লোৱণ কৰা, আৰ পৰা কোনে এই কথা শুনালে। পূৰ্বকালৰ পৰ| আপোনাৰ পুৰুষালি দেখুউৱা, ৫ অধ কোনে এই কথা প্ৰকাশ কৰিলে? ময় যিহোৱাই আচৰণ কৰেীৰিক, ইয়াক আকৌ মনত কৰা নাই নে। মোৰ বাহিৰে আমি কোনো | ৯ কৰা। আগৰ কালৰ পুৰাতন কথা শোৰ ঈশ্বৰ নাই, ময় ন্যায়ৱনি ঈশ আৰু ত্ৰাণকৰ্তা; কৰা; কিয়নো ময়েই ঈশয়, আন কোনো নাই; ২২ মোৰ বাহিৰে আন কোনো নাই। হে পৃথিবীৰ ১• ময়েই ঈৰ, মোৰ তুল্য কোনো নাই।যাৰ অবাসীবিলাক, মোলৈ সৃষ্টি কৰি পৰিত্ৰাণ কল্পনা থিৰে থাকিব, আৰু মোৰ সকলো ৰা প্ৰাপ্ত হোৱা; কিয়নো ময়েইশৰ, আন কোনো সি; কৰিম, এই বলি, শেষত ঘটিৰ লয় ২৩ নাই। যোৰ আগত প্ৰত্যেক আঁঠু যে পৰা বা কথা আদিৰে পৰা, আৰু এতিয়াও ঘি সিং আৰু প্ৰত্যেক জিবাই যে শপথ কৰিব, ময়। হোৱা নাই, সেইবোৰ পুণ কাল পা একাণ আেেম নাম লৈ এনে শপথ কৰিল; মোৰ | ১১ কৰি আহিছে। ময় পূব দিশৰ পৰা এক হিংস মুখৰ পৰ ধৰ্মবাক্য ওলাল,আৰু সেয়ে মূলটিব। | চৰাইক,দর দেশৰ পৰামো মাসাধক পুক ২০ লোকে কব, কেৱল যিহোৱাতহে মোর ধার্মিকতা | মাতিম; এনে কি, ময় কশো, ময় তাক শিও আরু বল আছে; তেওরেই ওচৰলৈ মানুহবিলাক | করিম; ময় মন করলো, ময় তার দরে চাও অবিব, আৰু তেওঁর অহিতে কৃপিত হোৱা সক- ১ করিম। হে ধার্মিকতার পা দুরে থাকা এক ২৫ লোৱে লাজ পাব। যিহোৱাতেই ইয়েলর | ১০ ব্রয়াবিলকি, মোলৈ কান পাতা। ময় নি। আটাই বংশ ধার্মিক বুলি গণিত হব, আৰু ধার্মিকতা ওচৰলৈ আনিছ; সেয়ে দূয়ত যে তেওত গেরি করিব। থাকিব, আৰু মোৰ পরিত্রাণ, পলম ম; এনে কি, ময় মোর শেপ ইয়েল বালি সেতাবোৱৰ বিনাশ আৰু নিমিতে চিমনত পৰিত্ৰাণ স্থাপন করিম। তা পতন। | |৪৭ হে কুমারী বাবিল গীয়ারী, তুমি নাৰি oবেল দেৱতা নত হল, নবে। দে। খালে; | আহি বৃলিত ব; হে কলদিয়া শীয়ারী, ০৩ সিহর মূর্তিবোর জন্তু আৰু পশুবোৰৰ| সিংহাসনত নয়, মাটীত বা; কিয়নো তোমাৰ পিচত উঠিল। তোমালোকে ইফালসিকালকৈ কোমল আৰু সুখীয়া বুলি পুনরায় কোৱা নে- লৈ ফুৰুৱা বাবোৰ ভাগৰুৱা কার নিমিত্তে | যাব। খাত লৈ অতি পি; তোমার ওণি ২ বোব আৰু জর হল। সিহঁত র্দো খাইছে, চুউৱা, তোমার গায়ে লেতোৱা কাপড় একেবারে নত হৈছে; সিহঁতে বোবা উদ্ধার সোলোকাই থোৱা, কালৈকে তোমার কাগজ কৰিব নোৱারে; কিন্তু সিতি নিয়ে বশী] ৩ দখি নদনদী পার হোৱা। তোমার লতা অৱস্থালৈ গৈছে। প্রকাশ পাব, এনে কি, তোমার লাল কি ৩ গর্বর পরাময় তার বৈ নিয়া আৰু মাতৃর উদর্য। দেখা যাব; ময় প্রতীকার বিম, কারো মুখ- পরা ময় লৈ ফুৰুৱা যে যাকোবর বংশ আৰু ইস্রায়েল বংশৰ সকলো অৱশিষ্ট নাগ, মোলৈ। • এই পৰে পৰয স্পর্শ না এৰিছে ৪ কাপ পাতা। বৃদ্ধ-অৱস্থালৈকে সেই ময়ে, আৰু। কন্যা বুঝায়। 694
