২৭; ১১-২৮; ২১।] | যিচয়'। ৬৭৭ ব, আৰু মানুহ নথকা বাসস্থান হৈ অৰণ্যৰ আটাইবো, মে বাতিৰে আৰু মলেৰে, পুৰ নিচিন নিন হব; তাত দামড়ি চৰিব আৰু ৯ হৈছে কোনো চাকা ঠাই নাই। “তে.কাক ১১ যুব, আৰ তাৰ ঠালবোৰ খাই পেলাব। তাৰা জানি শিকাৰ আৰু কাক নো বাৰ্তাটা বুঝাই ভালববাৰ যেতিয়া শুকাই যায়, তেতিয়া সেই দিব? গাখীৰ এড়উৱা আৰু পিয়াহ খাবলৈ বোৰকা যাব; তিৰুহবোৰে আহি সেইবোৰ ১• নিদিয়া কেঁচবিলাকক নে। কিয়নো বি লৈ গৈ ভুইত পুড়িব; কিয়নো সি বুচিহীন উপৰি বিধি, বিধিৰ উপৰি বিধি, শাৰি উপৰি টি; এই হেতুকে তাৰ সৃষ্টিকৰ্তাই তাক দয়া, শাৰি, শনিৰ উপৰি শাৰি, ইয়াত অলপ তাত নকৰিব, আৰু তাৰ নিৰাণকৰ্তাই তাক কৃপা :: অলপ।” পতে তেওঁ বিদেশী উঠেৰে আৰু নকৰিব। | ১৫ পৰবাৰে এই লোকবিলাকক কথা কৰ। তেও ১২ সেই দিনা যিহোৱাই ফৰৎ নদীখনৰ সোঁত, সিবিলাকক কৈছিল, “এয়ে জিণি, তোমা- বৈ যোৱা লোৰৰ পৰ। মিৰ ৰীলৈকে অপো- ললাকে ভাগৱ পোৱাক তিৰণি দিয়া, আৰু এয়ে নাৰ ফল পাৰিব; আৰু হে ইষয়েলৰ সন্তান বিশ্ৰাম;” তথাপি সিবিলাকে শুনিবলৈ সমত বিলকি,তোমালোকক এটা এটাকৈ বলা যাব। : নাছিল। এই হেতুকে, সিবিলাকে গৈ যেন ১৩ আৰু সেই দিন। এটা ভৰ শিক্ষা বজোৱা উজুটি থাই চিত হৈ পড়ি , অংক ফালত হব; তাতে, আচৰ দেশত নষ্ট হব লগীয়াবিলাক ধৰা পড়িব,, এই নিমিত্তে সিবিলাকলৈ যিহো- আৰু মিচৰ দেশলৈ বন্দী কৰি নিয়োকবিলাক বাৰ বাক্য “বিধিৰ উপৰি বিধি, বিধি উপৰি আহিব; আৰু সিবিলাকে ঘিচালেমত পবিত্ৰ বিধি-শাৰিৰ উপৰি শাৰি, শৰিৰ উপৰি শাৰি, পত যিহোৱাৰ আগত প্ৰণিপাত কৰিব। ইয়াত অপ তাত অলপ”। ১৪ এতেকে ঘিচালেমত থকা এই আতিক শাসন যিফালে গলি দি | কৰোতা হে নিশপ্ৰিয় মানুহবিলাক, যিহোৱাৰ যোবা। ১ বাক্য শুনা। কাৰণ তোয়ালোকে কলা, “আমি ইমিৰ মতলীয়াবোৰৰ অহঙ্কাৰ মৃত্যুৰে সৈতে এটা নিয়ম স্থাপন কৰিলে, আৰু ৰামকুটীৰ, আঃ ড্ৰাকাৰসেৰে পৰাজিত চিয়োলে সৈতে আমাৰ সখি আছে, প্ৰলয় হোৱাবিলাকৰ উৰ্বৰ উপত্যকাৰ ৰত থকা জয় | কৰে অপদপ ঢল পানী দেশৰ মাঝেদি পড়া সুন্দৰ ভূষণৰপ ফুলটীৰ সন্তাপ হব। গলে আমাৰ ওচৰ নেচাপিব; কিয়নো আমি দেখা, প্ৰভু এন পৰামী আৰ বলৱান মিয়াকে আমাৰ আয়, আৰু চুলকে আমাৰ তোক আছে; সি শিল পড়া ধুমুহাৰ নিচিনাকৈ, ১১ অৱ ঠাই কৰিলে।” এই কাৰণে প্ৰভু যিহো- প্ৰলয় কৰেীতা প্ৰচণ্ড বতাহ নিচিনাকৈ, ল, ৰাই এই দৰে কৈছে, দেখা, ময় টিয়েনত ভিত্তি- নিয়াও প্ৰবল ঢল পানীৰ সেতঃ নিচিনাকৈ মুলৰ নিমিতে এটা শিল, এটা পৰীতি শিল, তাৰ নিজ হাতেৰে তাক মাটীত পেলাই দিব। | দৃঢ়কৈ বউ চুৰ এটা বলা শিল স্থাপন ৩ মিম, মতলীয়বোৰৰ আহাৰ ৰাজ- কৰিলো। যি মানুহে বিধান কৰিব, সি অধৈৰ্য ও মুকুটটা ৰিৰে গচকা বে; আৰু বামকাল, ১৭ নহব। আৰু ময় ন্যায় বিচাৰক পৰিমাণড়ী, পূৰ্বে যোৱা প্ৰথমে পা যি, ভিম টীক আৰু ধাৰ্মিকতাক ওললামী কৰিম; তাতে লোকে দেখামাত্ৰ কু দিয়ে, আৰ তত পড়ি: শিলাফিয়ে সেই মিছা আশ্ৰয় গচিব, লেই গিলি পেলায়, উৰ্ব্বৰা উপত্যকাৰ মৃত আৰু সেই সুকুৱা ঠাইক বাণ পানীয়ে তুল কা সুন্দৰ দণৰণ তাৰ বয় পড়া ফুলটা, ১৮ নিয়াব; আৰু মৃত্যুৱে সৈতে কৰা তোমালোকৰ ৫ সেই টীৰ নিচিনা। সেই দিনা বাহিনী নিয়মটা মচি পেলোৱা হব, আৰু চিয়োলে সৈতে বিলাকৰ যিহোৱা অপপান প্ৰবিলাকৰ অৱ-' কৰা তোমাৰ সখি থিৰে নেথাকিব; প্লাবন শিই আগৰ নিমিত্তে সুন্দৰ ৰামকুট আৰু কৰেতি আপদপ চল পানী দেশৰ মাঝেনি ৬ শতা কতো কিৰীটিপ হব; তেওঁ বিচাৰ- সনত বহতালৈ বিচাৰক আয়, আৰ ১৯ হব। সি যিমান বাৰ দেশৰ মাঝেদি যাব, নগৰৰ দুৱাৰত যু, ওতটোৱা লোকবিলাকলৈ সিমান বাৰ তোমালোকক লৈ যাব; কিয়নো পৰামকুপ। কিন্তু ইবিলাকো ঢাকা, সি প্ৰতিৰাতিপুৱা, আৰু দিন ও ৰাতিও দেশৰ সেৰে আন্ত, আৰু ৱাপানেৰ বিপথগামী! মাঝেদি যাব, আৰু বাৰ্তাটা বুঝিলে কেৱল বাস হৈছে; পুৰোহিত আৰ ভাববাদী সুৰাপানেৰ '২০ ৰ। কিয়নো মানুহে ভৰি মেলিবলৈ খাট দুষ্ট, না হৈছে সিবিলাক এসেৰে নষ্ট হৈছে, ২১ আৰু গাত লবলৈকো কাপড় ঠেক হৈছ। কাৰণ সুৰাপানেৰ বিপথগামী হৈছে, আৰ ত। যিহোৱাই আপোনাৰ কাৰ্য, আপোমাৰ মা ৰা আৰু বিচাৰ বিলিত হৈছে। কিননা, 'নুমা কাৰ্য কৰিবলৈ,আৰু আপোনাৰ ব্যাপাৰ, 677 ইৰা চুক এট, পৰীক্ষিত লি ক
