২৪; ১৪ -২৬; ৪।] যিয়া। ২৪। সিবিলাকে উচ্চ স্বৰেৰে জয়ধ্বনি কবি, ৪ কৰিব। কিয়নো ভয়ানকবিলাকৰ প্ৰশ্বাস দেয়ালত | সিবিলাকে যিহোৱাৰ মহিমাৰ কাৰণে সমুদৰ। লগা ধুমুহাৰ নিচিনা হোৱা সময়ত, তুমি দুঃখী- ১৫ পৰা উচ্চধ্বনি কৰিব। এই হেতুকে তোমা- মালৈ বুৰ্গাপ, দুৰৱস্থাত পা দৰিদ্ৰলৈ দুৰ্গ, লোকে পুব দিশত যিহোৱাৰু, যমুয়ৰীগ- ধুহা পৰা ৰক্ষা পাবলৈ আয়, সূৰ্য্যৰ তাপ বোৰত ইত্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ নাম গৌৰ- ৫ নেপবলৈ ধয়াৰপ হৈছিল। যেনেকৈ খৰাং বান্বিত কৰা। | দেশত ৰ’দক, তেনেকৈ তুমি বিদেশবিলাকৰ ১১ আমি পৃথিবীৰ অন্ত আগৰ পৰা গীত। কোলাহল থমব; যেনেকৈ মেঘৰ ছায়াৰেৰ’দক শুনিলো, যে, ধাৰ্মিক লোকে প্ৰশংসা পাক। নিবাৰণ কৰা হয়, তেনেকৈ ভয়ানকবিলকিৰ গান কিন্তু ময় কলো, ময় গণ হৈ গৈয়ে, ময় | ৬ স্থগিত কৰা (ব। বাহিনীবিলাকৰু যিহোৱাই নণ হৈ গৈ, মোৰ, সাপ হল; বিশ্বাস এই পৰ্বত সকলো জাতিৰ নিমিত্তে উত্তম উত্তম ঘকবোৰ বিশ্বাসঘাতকতা কৰিছে, এনে কি, খোৱা বেৰে এক ভোজ, পুৰণী ব্ৰাঞ্চাৰসেয়ে, বিশ্বাসঘাতকবোৰে অতিশয় বিশ্বাসঘাতকতা এনে কি,অতি তেলীয়া উত্তৰু উত্তম খোৱা বন্ধুৰে, ১০ কৰিছে। যে পথিবীনিবাসি, তোমাৰ নিমিত্তে। আৰু নিৰ্মল কৰা পুৰণ দ্ৰাক্ষাৰসেৰে এক ভোজ আপদ, গীত, অৰু কাল নিৰুপিত আছে। ৭ যুত কৰিব। আৰু যি ওৰণিৰে সকলো লোক- ১৮ তাতে, যি কোনোৱে সেই অপৰ বাৰ্তা পাই। বিলকিৰ মুখ ঢকা হৈছে, আৰু যি আবৰণ পলাব, সি সেই গাত পড়িব, আৰু যি! সকলো সাবিলাৰ ওপৰ বিস্তাৰিত হৈছে, কোনোৱে সেই গতিৰ ৰিৰ পৰ ওলাব,! ৮ যিহোৱাই এই পৰ্বতত তাক নষ্ট কৰিব। তেও সি সেই ফালত ধৰা পড়িব; কিয়নো ওপৰত সৰ্বকাললৈকে মৃত্যুক গ্লাস ৰিলে, আৰু প্ৰভু থকা দুৱাৰবোৰ মুকলি হৈছে, আৰু পৃথিব যিহোৱাই সকলোৰে মুখৰ পৰা চকুন্যে। মচিব, ১৯ মুলবাৰ শৰিছে। পৃথিবী নিচেইক ভগ্ন। আৰু গোটেই পৃথিবীৰ পৰ। অপোন প্ৰজা- হৈছে, পৃথিবী নিচেইকৈ ডেখিৰ ডোখৰ হৈছে, বিলকিৰ দুৰ্নাম দূৰ কৰিব; কিয়নো যিহোৱাই পৃথিবী অত লৰিছে। পৃথিবীয়ে মতোৱাল | লাল । » অসন। এ কথা বলে। মানুহৰ নিচিনাকৈ লংপলং কৰিছে, আৰু জুল- ৯ সেই দিন। লোকবিলাকে কব,যে, দেখা, এৱেই নিৰ নিচিনাকৈ জলিছে, আৰু তাৰ অপৰাধ তাৰ। আমাৰ ঈশ্বৰ, আমি এওঁলৈকে বাট চাইছিলো, ওপৰত গধুৰ হোৱাত পতিত হৈছে, পুনৰায় এৱেঁই আমাক পৰিাণ দিব; এৱেই যিহোৱা; আৰ নুঠিব। আমি এওঁলৈকে বট. চাইছি; আহা, আমি ২১ সেই দিনা যিহোৱাই: উচ্চমানত উচ্চস্থানীয়। এৰ পৰিণত, উল্লাসিত হৈ আনন্দ কৰে। বাহিনীবিলাকক, আৰু পৃথিবীত পৃথিবীৰ বা- ১০ কিয়নো এই পৰ্বতত যিহোৱাৰ হাত স্থিত্তি হব, ২২ বিলাকক দণ্ড দিব। আৰু কাৰাগাৰত বন্দীয়াৰ- অৰু গোবৰ পেলোৱা গাত পানীত যেনেকৈ খেৰ ‘তক গোটোৱাৰ দৰে সিবিলাকক গোটোৱা গচকা হয়, তেনেকৈ যোৱাবক অপোন ঠাইত হব, আৰু বন্দীশাল বাহ; পাছে মৃনেক১১ গচকা ব; আৰু সঁতোৰোতা মানুহ যেনেকৈ ২৩ দিন যুৱত সিবিলাকক দণ্ড দিয়া হবে। তেতিয়া সাঁতুৰিবৰ নিমিত্তে হাত দুখন মেলে, তেনেকৈ চন্দ্ৰ বিবৰ্ণ আৰু সুৰ্য লজ্জিত হব; কিয়নো মি তাৰ মাঝত আপোনার হাত মেলিব; কিন্তু .বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱাই চিয়োন পৰ্বত,! যিহোৱাই তার নানাবিধ হতির কৌশলে সৈতে .ফিচালমত, আর আপোন বৃবিলাকৰ সন্থ- | ১২ তার গর্ব খর্ব করিব। ওখ গড় থকা তোমার দৃঢ় , খ গৌৰৱেরে রাজত্ব করি। | হে তেওঁ নিপাত করিলে, মাটা পেলালে, এনে . কি, মাটরে সমান করি ধূলি পেলালে। | ঈীয় পরিত্রাণর বিষয়ে ভাববাণী। ও হে যিহোৱা,তুমি মোর ঈশ্বর; ময় তোমাক . । পরিত্রাণ অর্থে করা প্রার্থনা। উন্নত করিম, তোমার নাম প্রশংসা | সেই দিনা যি দেশত এই গীত গান করিম; কিয়নো তুমি আরিত কর্ম করিলা, কর। হব, আমার এখন নগর আছে; তেও অগির কলির কলাববার বিহারে আৰু পরিত্রাণকেই তার গড় আৰু পালি গড়াপে ২সারে শি; কলি। কিয়সে তুমি নগর | নিরুপিত কবি। সকাক পালন করে। ধার্মিক . খনক রাগিভেরে আবৃত নগরক গাৱশেষ নাতি সোমাব নিদিব তোমালোকে দুৱাবোৰ • কলি, বিদেশবিলাক রাজপুরী পুরী নোহোৱা | • যেতি দিয়া। যার মনে তোমার নির্ভর করে, কৰিলা, তাক কেতিয়াও সৰো নহর : এই। তুমি কি সম্পর্ণ শায়িত ৰাখিব; কিয়নো কে বলৱলোকবিলাকে তোমাক গোষিত | দি তোমত আসা করছে। মেলাকে কবি, তার গতিবিলাকৰ নগরে তোমাক। সদকাললৈকে যিহোৱাত ভরসা করা; কিয়নো 875
