পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৬৫৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

যিচয়। ৫; ২-২৫। ৬৬১ ২ এখন সাক্ষাবাড়ী আহিল। তেওঁ তাক খানি। নিয়া হৈছে, সিবিলাকৰ মানৱত লোক খানি তাৰ পৰ। শিলবাৰ উলিয়াই পেলালে। সেকত অতুিৰ হৈছে, 'আৰু নিবিলাকৰ তাত উত্তম দ্ৰাক্ষালতা ৰুলে, তাৰ মা ওখ| ১০ লোকসাক পিয়া সুহিছে। এই নিমিত্তে ঘৰ সাজিলে, আৰু তাত এটা সাক্ষাও | চিয়োলে আপোনাৰ অভিলাৰ বঢ়াই অপৰি- শিলত খানিলে; পাছে সাক্ষাৎ লাগিবলৈ মিতপে অপেনাৰ মুখ মেলিছে, আৰু তো অপেক্ষা কৰি থাকিল, কিন্তু তাত বনৰীয়া যিচালেৰ আদৰণীয়বিলাক, লোকস, ৩ ঢাকাটা লাগিল। এতিয়া বিনয় কৰে, যে অড়হৰ, আৰু তাত আনন্দ কতো জন যিচালেমনিবসিবিলাক আৰু যিদেৰ লোক, ১৫ তালৈ মামি গৈছে। আৰু সামান্য লোকে তোমালোকে মোৰ আৰু মোৰ প্ৰাক্ষাবাড়ীৰ মতি | তল মুখ কৰিছে, বড় লোক মত যৈ, আৰু ও বিচাৰ কৰা। ময় আপোন সাক্ষাবাড়ীলৈ যি যি | ১৬ অহঙ্কাৰীবোৰৰ দুটি মত হৈছে; কিন্তু বাহিনী- কৰিলে, তাহকৈ আৰু কি অধিক কৰিব পাৰি?| বিলাকৰ যিহোৱা বিচাৰত উত হৈছে, আৰ ময় সাক্ষাটা লাগিবৰ অপেক্ষাৰে থাকোতে, | পবিত্ৰ ঈশৰ ধাৰ্মিকতাত পবিত্ৰীকৃত হৈছে। ও কিন্তু তাত বনৰীয়া সাক্ষাৎট লাগিল; এই| আৰু মেৰ পোৱালিবোৰে আপোনাৰ চৰ- হেতুকে এতিয়া ওনা, মা অপপান সাক্ষাবাড়ীলৈ | শীত চাৰ দৰে চৰিছ, আৰু ৰমি ফুৰোতা- যি কৰিম, তাক তোমালোকক নাও; ময় তাৰ | বিলাকে হৃষ্টপুষ্টবিলাৰ ধ্বংস ঠাই ভোগ বেড়া চাম, তাতে তাক খাই পেলাব; আৰু | কৰিছে।

  • তাৰ গড় গদি তাক গচকিবলৈ দিম। ময় তাক| ১৮ বিবোৰে অসাৰতাপ লেজুৰে অপৰাধ, আৰু

উ কৰিম; তাৰ লতাবোৰ কলম দিয়া | ১৯ ৰচিৰে গাড়ী উনাৰ দৰে পাপ টানি নিয়ে, যি- নেযাব, আৰু তাত কোড় মৰা নেব, কিন্তু তাত বোৰে কয়, যে, তেওঁ বেগ কৰোক, আমি দেখিবৰ কাই গছ আৰুকাইটীয়া বনৰ যাবি হব; অৰু নিমিত্তে তেওঁ আপোনাৰ কাৰ্য্য শীঘ্ৰে কৰো, তাৰ ওপৰ বৃষ্টি বৰ্ষাবলৈ ময় মেঘববাৰক আৰু আমি জানিবৰ নিমিত্তে ইস্ৰায়েলৰ পবিত্ৰ • অতি কৰিম। কিয়নো ইয়েল বংশেই বাহিনী জনাৰ কল্পনা উপস্থিত হওক, সিড় হওক, বিলাকৰ যিহোৱাৰ স্বাক্ষাবাড়ী, আৰু যিহূদাৰ || নিহতৰ সভাপ হব। লোকবিলাকেই তেওঁৰ এক মনোৰম পুলি;]• যিবোৰে বেমাক ভাল আৰু ভালক বেয়া তেও ন্যায়লৈ বাট চাই আছিল, কিন্তু দেখা, | বোলে, পোহক আকাৰ আৰু আন্ধাৰক পোৰে অত্যাচাৰ ঘটিল; অ ধাৰ্মিকতালৈ অপেক্ষা বোধ কৰে, আৰু মিঠাক তিতা আৰু তিতাক কৰিহিল, কিন্তু দেখা, চিঁয়ৰবাখৰ হল। মিঠা জ্ঞান কৰে, সিহঁতৰ সন্তাপ অব। • ২১ থিবোৰে অপেনি অপোন দৃষ্টিত জানান, ইস্ৰায়েলৰ নানা দোষ; সিবিলাকে তোগ। কৰিব লগীয়া ও। আঁৰু অপোন অপোন জনিত বুদ্ধিমান, সিহঁতৰ | সাপ হব। ৮ কোনো শূন্য ঠাই নথকাকৈ তোমালোকে|২২ যিবোৰে অক্ষিীৰস পান কৰাত বীৰ, অৰু দেশত অকলে থাকিবলৈ নোপোৱালৈকে, ঘৰত। সৰা মিলি কৰা পৰাক্রমী, সিহঁতৰ ঘর লগোৱা, আৰু পথাৰত পথীর যোগ দিয়া যি | সাপ হব। সিহঁতে ভেঁটির নিমিত্তে দুষ্টক ১ তোমালোক, তোমালোকৰ সাপ হব। বাহিনী নিৰ্দোৰী করে, আৰু থাকিবিলাকৰ পৰা বিলাকৰ যিহোৱাই মোক স্পষ্টকৈ কৈছে, যে, ২৪ ধার্মিকতা দূর করে। এইহেতুকে জুইর জিবাই নিশ্চয়ে অনেক ঘর, এনে কি, ভাৰ আৰু সুন্দর যেনেকৈ নড়া গ্রাস করে, আৰু অগ্নিশিখাত ঘরবোর কোনো প্রাণী নথকাকৈ ধ্বংস হব।] | যেনেকৈ শুকান ঘাঁহ ও হৈ যায়, তেনেকৈ ১• কিয়নো ঢাকাবাড়ীর দহ বিঘা মাটায়ে এক বং সিহঁতৰ মূল পচা কাঠৰ নিচিনা (ব, আৰু সাফার উপ করিব, আৰু এক হোমর কটি সিহঁতৰ ফুল ধূলিৰ নিচিনাকৈ উড়ি যাব; রাই এক এক শস্য উৎপন্ন করিব। কিয়মম সিহঁতে বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱাৰ ১১ যিবোরে সুরাপানত আসক্ত বলৈ অতি ব্যৱস্থা অগ্রাহ করিলে, আৰু ইস্রায়েলর পবিত্র রাতিপুৱাতে উঠে, যিবোরে ভ্রাফারসে মতলীয়া | অনার বাক্য তুচ্ছজ্ঞান করিলে।' নকরেমানে বহুরাতিলৈকে থাকে, সিহঁতৰ সাপ। এই হেতুকে আপোন প্ৰজাবিলাকৰ বিরুদ্ধে ১২ব। সিহঁতৰ ভোজর আয়োজন বীণা, নেবল, | যিহোৱাৰ ক্ৰোধ প্ৰতি হল, আৰু তে সি- খরি, ধাহী, আৰু দ্রাক্ষারস; কিন্তু সিহঁতে বিলাকৰ অবিতে হাত মেলি সিবিলাকক প্রহার যিহোৱাৰ কাৰ্য্যলৈ মন নকরে, তেওঁর হার করিলে; তাতে পৰ্বতববার কপিল, আমার ১০ মি। বিবেচনা করে। এই হেতুকে আমির। মাঝ শৱবোৰ বিৱৰ নিচিনা হল। তথাপি অৱত মোর প্রাবিলাকক দেশান্তরলে। | এই সকলোতে। তের ক্রোধ মা মাই, কিন্তু 661 T