২; ১-২৬।] উপদেশক। ৬৪৫ | সু চি। | মানুহ আহিব, তেওঁ কি কৰিব। আগৈয়ে যি ১০ ক গৈছিল, তাকে মাত্ৰ কৰি। তাতে ময় ম্য যোগাফেলী,এ,ময় অলৰ | দেখিলে, যে, অন্ধকাৰতকৈ পোহৰ বিমান উত্তম, ৰায় তোমাক পৰীক্ষা কৰি; এই| ১৪ অজনকৈ প্ৰতা সিয়াম উম। শী মানুহৰ তুকে তুমি আনত আসত হোক; | মূৰত চকু থাকে, কিন্তু অজাম লোকে বলে অ- দেখা,ই অসাৰ। মা ছবিৰ বিয়ে ফল, | কাত এমণ কৰে; তথাপি, সকলোলৈকে একে ই লী; আৰ আমাৰ বিয়ে , | ১৫ ঘটনা ঘটে, ইয়াকে ময় বুঝিলে। তেতিয়া ময় • কি কৰিব পায়। আকাশৰ তলত নুিৰ মনতে কলা, অজামলৈ যেনে ঘটে, মোলৈকে সমলিকোপালাবিলাকীৱনৰ সকলো| তেনে ঘটিব; তেনে হলে ময় কি কাৰণে অধিক কালত কি কি সিবিলাক নিমিতে এল, | জ্ঞানী হলো। পাছে ময় মনতে কলে, ই তাৰ অন্ত দেখা নেপামান, মোঃ মনে মোক | ১৮ অসাৰ। কিয়নো অজ্ঞনিৰ দৰে জ্ঞানীৰে সেৱৰণ প্ৰয় ৰায় ৮লাতে কি চাপে জাকাসেৰে| চিৰকাললৈকে নেথাকে; কাৰণ ভবিষ্যত কলিত শীৰ তালে ৰাখিম, আৰু কি ল অনন্ত | কেতিয়াবাৰ পৰই সকলোকে পাৰা যাৰ। অৱলন কয়, তাকময় আপোন মমতে দ্বিাৰ | ১৭ জনী কেনেকৈ মৰে? অজ্ঞাময় দৰে। এই ৪ৰিলে। ময় নিমিত্তে মহৎ মা কাৰ্য হেতুকে জীৱনত মমৰ ঘিণ লাগিল, কাৰণ কৰিল, যয় নিন নিমিয়ে ঠায়ে ঠাৰ ঘৰ | সূৰ্য্যৰ তলত যি কৰা যায়, সেই কাৰ্য মোৰ সালি , আৰু নিৰ নিমিত্তে য়ে ঠায়ে পড়ে দুঃখনক; কিয়নো সকলোৱেই অসাৰ, একড়ী পাতিলে; শনিজ নিষিতে ঠায়ে | আৰু বতাহক ধৰিবলৈ চেষ্টা কৰা মাত্ৰ। চায়ে উনি আৰ উপায় কৰি, সেইৰেৰ | ১৮ সূৰ্যৰ তলত ময় যি যি পৰিশ্ৰম কৰিলো,সেই মাৰ সকলো বিধৰ দশা গছ লা; সকলো পৰিমত মেৰি ঘিণ লাগিল; কিয়নো • আৰু উৎপা যে বাড়ীৰ পানী দিলৈ মন্ত তাৰ ফল মোৰ পাছৰ লোকৰ নিমিত্তে থৈ ময় ঠায়ে ঠায়ে পুখৰি মিলে; ম দী | ১১ যাব লাগিব। সেই অন জানী হব, বা অজ্ঞান বেটা কিনি ললো, আৰু মোৰ ঘ এক মাস | (ব, তাক কোমে জানে। তথাপি, ময় সুৰ্যৰ আহিল; মোৰ আগৈয়ে ঘিচালেমত যিবি তলত যিহত পৰিশ্ৰম কৰি অন দেখুৱালো, লাক আহিল, সেই মকলোলিটক মোৰ | সেইবোৰ পৰিশ্ৰমৰ ফলৰ গৰাকী সেই নেই গৰু মেৰ আদি পৰ্যালো অধিক আছিল; হব। ইও অসাৰ। এই হেতুকে, ময় সূৰ্য্যৰ লত ৮ ময় নিৰ নিমিত্তে ৰপ,সোণ, আৰ ৰজবিলা | বি বি পৰিশ্ৰম কৰিলে, ময় তুৰি সেই সকলো কৰ। নানা প্ৰদেশ, বিশেষ বিশেষ বল। পৰিশ্ৰম বিষয় মোৰ মন নিৰাশ হবলৈ বহু গোটাসে; আৰু ময় মোৰ নিমিতে গায়ক|২১ দিলো। কিয়নো কোনো মানুষ প্ৰজ্ঞা, জাম,আৰু গাৰিকা, আ ম সন্তানবিলাকক সন্তোষ | নিপুণতাৰে পৰিশ্ৰম কৰে; তথাপি, বি মানুহে ১ দিত। অনেক অনেক উপপত্নী পালে। এইৰুপে তাত কোনো পৰিশ্ৰম কৰ না, সেই অনকেই ময় মহান হলো, আৰু মোৰ আগৈয়ে বিধিলাক। তাৰ অধিকাৰ বুলি তাক সোধাই দিব লগীয়া যিফালেমত আছিল, সেই সকলোবিলাকতকৈ ২২য়। ই আৰ আৰু মহা-আপদ। কারণ ম্য অতি শৰ্য্যশালী হলো; আর প্র মেয়।'ৰ্যৰ তলত মানুহে যি যি পরিশ্রম করে, সেই ১•নপত কিল। আৰু মোৰ চকুৰে যিহলৈ ইচ্ছ| সকলো পরিশ্রমত আৰু মনর আগ্রহ লি কি করিলে, ময় তা তার প্য। জাতই সেরা-২৩ লাক্ত পায়। কিয়নো তা সকলো দিন কেৱল খিলে; ম মোৰ মাক কোমে আমর প্য| শেযুক্ত, আৰু তাৰ ব্যৱসায় শেয়ার দিতো; এক নকৰিলে, কিয়নো মোর ফল পরি| এনে কি, রাতি তার মনে কি নেপায়। ই এমর কারণে মোর রুমে আশলা কলি;T অ্য। ' আৰু মোৰ সকলো পরিমত পোৱা এর মোর [২৪ ভেন পান করাতকৈ আৰু আপোন পরি: ১১ অংশল। তেতিয়া, মোর হাতে যি যি কাৰ্য। শম আপনার মনক সুখ ভোগ কৰোৱাতকৈ কলে, আযি যি কাৰ্য্য কৰিবলৈ ময় পরিআবহর পরে কোনো উত্তম মা। ময় দেখি, ষ করিলা, তাকে চাই দেখিলে, যে, ২৫ যে, ই ঈশার তির পরাহে য়। কিয়নো সেই সকলো এসার, আর তাহক রিলৈ| মোতকৈ কোমে অধিক ভোজন আৰু অধিক সুখ- vা করা মাৰ; মু ত একেলে ২৬ ভোগ কৰিব পারে। কারণ যি মানুহ ঈশ্বর না। ' সৃতি উত্তম, তা তেওঁ প্ৰ, জনি, আনন্দ ২ নাম্য প্রকা, আ পাগলকিসমতা দিয়ে দিতে পাক বলে, সৃতি বি চৰলৈ মন কৰিলো; ল র প যি। আহ উম হাক দিবর নিমিত্তে ধন সচিব, 648
