১৩৮ হিতোপদেশ। (২৪; ১৯-২৫; ২০ কিয়নো তুমি জানো মিল যুগেৰ প্ৰধাৰণা| তুমি কি কৰিবাৰ | কৰিবা? ৯ অকল চৰচুবুৰীৰে সৈতেই আপোনাৰ বিষ ২৯ “সি মোলৈ যেনে কৰিলে, ময়ো তালৈ তেনে। প্ৰতিবাদ কৰা, কৰিম, | পিৰ পত কথা প্ৰকাশ নবি।; তাৰ কৰ্ম অনুসাৰে তাক কল দিম,” এনে কথা|• কৰিলে, শুনোতাই তোমাক বিকৰ্থনা কৰি, | নকৰা। আৰু তোমাৰ অপবশ নৃবি। ৩• ময় এলেহুৱাৰ কেতিৰ কোৰেলি, ১১ পৰ আলি খাহিত হোৱা সোণৰ সুখি- | আমিশন্য সাক্ষাবাড়ীৰ চৰেজি গৈছিলো; | বোৰ যেনে, ১ দেখা, সেইসকলো হবি হৈ উঠল, | উচিত সময়ত কোৱা বাক্যও তেনে। আৰু সেই সকলোকেই চাটি ধৰিলে, ১২ সেণৰ কুল আৰু সোণ্য অলা যেনে, আৰু তাৰ শিলৰ বেড়া গি গল। | মন দি শনা কাণলৈ আনৱান অনবোৰী • তাকে চাই ময় মনে মনে বিৰেন কৰিলে; আৰু তাক দেখি শিকা পাৰ্সো। | ১৩ শস্য দোৱাৰ সময়ত হিমৰ চো যেনে, ৩ “আৰু অলপ ঠাপনি, আৰু অলপ ফুটি, | পঠোৱাৰিলাকলৈ বিশ্বাসী দূত ভেনে; আৰু অলপ টোপনিয়াৰলৈ যত সাবৰেলি। কিয়নো সি অপোনৰ গৰীৰ প্ৰাণ জুড়ায়। কৈ থাকিলে, | ১০ যি কোনোৱে ময় মান কৰে বুলি মিয়াকৈৰ • তোমাৰ অতি ভকতিৰ নিচিনাকৈ, | দৰ্প-কথা কয়, অকি তোমাৰ দ্বীনহীনতা যশক্তি ৰণবীৰ। লি বৃষ্টিহীন মেঘ আবতাহৰুপ। নিচিনাকৈ আবি। ১৫ অনেক কাল সহি থকাৰ ৰায় শাসনকৰ্তাৰ | প্ৰবৃত্তি জন্মে, হিমি তাই কলা চলোলন্য আৰু কোমল নিবাইহাড় ভাবি পাৰে। নানা নীতিকথা। ১৬ মৌ পালে, বিমান প্ৰয়োজন নিয়ে বাবা; | নলে, অতিৰিক্ত খালে তুমি ববি। ১৫ এইবোৰো যিহূদাৰ ৰা হিফিয়াৰ মানু| তোমাৰ চুবুৰীয়াৰ ঘৰলৈ কেতিয়াবা কেতিয়া- কেইনে সংগ্ৰহ কৰা চলোমন | বাবে যাবা; নীতিবাক্য। নহলে, সি অমনি পাই তোমাক ঘিণ কৰ। | ১৮ যি কোনোৱে চৰচুবুৰীয়াৰ অহিতে মিছ সাকা কথা গোপন কৰাই ঈশ্বৰৰ গৌৰৱ; দিয়ে, ফিফথা অনুমান কৰি উলিওৱাই ৰাবিলা- সি গদা, কাৰোৱাল, আৰু জী বাপ। | গৌৰব। | ১৯ অগা দাত, আৰু সাকিলৰা ভৰি যেনে, • যেনেকৈ উচ্চতাত আকাশৰ, আৰু গীৰভাত | সই সময়ত বিসঘাতক বা অন্য | পৃথিবীৰ অনুসন্ধান কৰা নেযায়, | লোৱা তেনে। তেনেকৈ জাবিলাকৰ হৃদয়ৰ অনুসনি |২০াৰত কাপড় সোলোকাই থোৱ আৰু খাৰ | নেযায়। টাৰস কি যেনে, ও পৰ পৰ ভাজ দূৰ কৰা; মনৰ বেলায় কালত গীত গান কৰাও তেনে। তাতে লেখাৰীৰ যোগ্য এক পাত্ৰ ওলাব। ২১ তোমাৰ শত্ৰু যদি ধাতুৰ , ৫ ৰজাৰ আগৰ পৰ দুষ্ট দূৰ কৰা; তেতে তাক তোজন কৰে; তাতে তেওঁৰ সিংহাসন ধাৰ্মিকতাত স্থাপিত | | আৰ যদি তুতুৰ হয়, তেন্তে তাক সৰ পৰি | কৰা; ৬ বার আগত আড়ম্বর নেদেখুৱাবা, | | কিয়নো তাকে করিলে, তুমি তার তালিকা আৰু প্রধান লোকর ঠাইত থিয় নবা; আঠা দ’মাই দিয়া, ৭ কিয়নো তোমার চকুৰে দেখা সেই অধিপাত। আৰু যিহোৱাই তোমাক পুর নি। | সাক্ষাতে তোমাক তলত বহুউৱাকৈ, .J২৩ ঊরর বতাহে যেনেকৈ বৃষ্টি অনে, “ইয়ালৈ আহ” এনে আদেশ পোৱা, তোমরা তেনেকৈ পরচর্চাকারী জিবাই উঃ মুক্তি পায়। পক্ষে ভাল। করায়।
- বিবাদ কৰিবলৈ হঠাতে ওলাই নেয়াবা; | ২৪ মুৱী তিতাইমৈতে তার ঘরত বাসনাকৈ,
গলে, শেষত তোমার চুবুৰীয়াই তোমাক ল| চলর এচুকত থকাই ভাল। দিলে, | ২৫ তৃতুর লোেকর পক্ষে চো পানী যেনে, 638
