১৯; ১০ -২০; ১৫:) হিতোপদেশ। ৬৩৩ ১০ মুখগ অনৰ অনুপযুক্ত; । সি লা দিওঁতা আৰু অপমান কৰে পুৰ। তেৰে অধ্যবিলাকৰ ওপৰত দাসে শাসন| যে মোৰ বোপা, জনিৰ কথাৰ পৰ বিৰ কৰা তাকৈ কিমান অধিক পৰিমাণে | অনুপযুক্ত। তুমি নিশুনিবলৈ এড়া। ১১ মানুহৰ বিৰোই ক্ৰোধত নিয়ক ধীৰ কৰে, | | নৰাধম সাকীয়ে ন্যায় বিচাৰ নিন্দা কৰে, আৰু দোষ মা কানিজৰ দণপ।।। আৰু দুবেৰিৰ মুখে অধৰ্ম গ্ৰাস কৰে। ১২ ৰজাৰ ক্ৰোধ সিংহৰ গনিৰ তুল্য; | | নিবোৰৰ নিমি েদও, কিন্তু তেওঁৰ অনুগ তৃণৰ ওপৰ পড়া নিয়া আৰু অজানবো পিঠিৰ নিমিত্তে সাঁচ বহ . নিচিনা। . কোব যুত অব। ১৩ অলি পুৱ অপেন পিতৃ অপদষপ,. |১০ ঢাকাৰ নিক, অৰ মুৰ। - কালিয়া। | আৰু তিক্ততা এ কালিয়া সদৰ ইপাঠাপে |. কৰেতা; .. . পড়ি থকা পানীৰ নিচিনা। যিকোনোৱে.কাৰে মুলায়া হয়, সি আনৱমি ১৪ ঘৰ আৰ ধনসম্পত্তি পিতৃবিলাকৰ পৰা পোৱা |; • নয়। • •; : উত্তৰাধিকাৰ; ২ৰাৰ ভয়ানকতা ঠিৰ গৰ্জন তু; | কিন্তু আনৱৰ্তী ভায়া যিহোৱাৰ পৰা পোৱা| যি অনুহে তে কো তোলে, সি আপোনাৰ যায়। | প্ৰাণৰ বিষয়ে পাপ কৰে। ১৫ এলা মানুহক দোৰ্থেৰ বিভাত পেলায়, ৩ বিবাদৰ পৰ। আঁাৰ হোৱাই মানুহ | আ সসাৰোপাই তোকত আৰ হয়। | কিন্তু প্ৰত্যেক অজ্ঞানে ২ কামিয়া কৰি থাকে ১৪ যি অনে যিহোৱাৰ আকা পালন কৰে, নি| ৪ মাৰকালি এলেহুৱাই মুল নেবায়; | আপোনাৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰে; এই কাৰণে শস্য দোৱাৰ সময়ত সি ভি মাগি কি যি জন আপোন পথৰ বিষয়ে অৱধান, একোকে নেপায়। | দি মৰে। . ৫ মানুহৰ মনৰ কল্পনা গভীৰ অলৰ নিচিনা; .যি মনে দৰিদ্ৰক কৃপা কৰে, সি যিহোৱাক ধাৰ | কিও বমিানে হাক উলিয়াব পাৰে। | দিয়ে; ৬ অনেক লোকে আপোৰ আপোন সাধু যেৰিণ তেওতাৰ কাৰ্য্যৰ পৰিশোধ কৰিব। | কৰে; ১৮ আপোন পুত্ৰক শান্তি দিয়া, কাৰণ আশা আছে; কিন্তু বিশ্বাসী মানুহ পোৱা কাৰ সাধ্য? তাক মাকৈ মাৰিবলৈ মন নকৰিবা। • যি ধাৰ্মিক লোকে আপোন সিতা চলে, ১১অতি ক্ৰোধ মানুহে দঃ পাবই লাগে; তাৰ পাছত তাৰ সন্তানবিলাক ধন্য হয়। কিয়নো যদি তুমি তাক মুক্ত কৰা, ৮ বিচাৰ আসনত বা ৰাই আপোনাৰ চকু তেন্তে তুমি পুনঃ পুনঃ তাক কৰিব লাগিব। ৰায় • তুমি শেষ বয়ত জ্ঞানী বৰ নিমিতে, সকলো দুষ্টতা তুৰ দৰে উৱাই দিয়ে। পৰামৰ্শ শুনা, আৰু শিক্ষা গ্ৰহণ কৰা। ৯ ম আপোন মন শুট কৰিলো, ২১ মানুহৰ মনত অনেক অলিচ আছে; আৰু আপোন পাপৰ পৰা শুচি হলো, কিন্তু বিহোৱাৰ মন্ত্ৰণা থিৰে থাকে। এনে কথা কোনে কয় পাৰে। ২২ মাৰ ইচ্ছাই তাৰ দয়াৰ পৰিমাণ, ১• দুই প্রকার ভগা, আৰু দুই প্রকার এল, আৰু মিলীয়াকৈ দরিদ্র লোক ভাল। এই দুয়ো সমানে যিহোৱাৰ ঘিণলগীয়া। ২৩ যিহোৱাবিষয়ক ভয় জীৱনদায়ক; ১১ লরা কাৰ্য শুদ্ধ কি সরল, তাক বুবির সেয়ে যার আছে, সি তৃপ্ত হৈ থাকিব, নিমিত্তে, অমল নঘটিৰ। সিও আপোন কাৰ্য্যর রায় অপপান্নাকে | ২৪ এলেহুৱাই পাৰত থকা আহরিত (তি সুমু। চিনাকী দিয়ে। | ৱাই দি, | ১৫শৱণকারী কাণ আৰু দর্শনকারী চক, পুনরায় মুখলৈ নিবলৈ ইচ্ছা নকৰে। | এই দুয়োকে যিহোৱাই সৃষ্টি কৰিলে। ২৫ নিকক প্রহার করা, তাতে নির্বোধে আনা ১৩ নিত্ৰাত আসক্ত নব', বলে তুমি দরিদ্র হবা; | তুমি চকু মেলা, তাতে খোৱা বন্ধুরে তৃত হব। আ সুবিবেচক অনুযোগ করা, তাতে নি আন] ১০ কিনোতই বেয়া বেয়া বোলে, লাভ করিব। কি আঁতৰ হৈ গৈ গর্ব করে। এই পিতৃক অক্ষ্য করে, আৰু মাতৃ ১৫ সুবৰ্ণ আৰু অনেক পদ্মরাগ আছে হয়; খেদাই দিয়ে, কিন্তু নানযুক্ত ও মল্য রয়। 633 ১
