৬০৭ | উঠত, ১২৪; ৩–১২৮; ৪।] গতমালা। | যদি যিহোৱা আমাৰ কলীয়া মালহেঁতেন,। আৰ আমাৰ বি। গানেৰ পৰিপূৰ্ণ। ৩ তেতে সিহঁতৰ ক্ৰোধ আমাৰ ওপৰত লি| তেতিয়া জাতিবোৰে কোৱাকুইকলে, “যিহোৱাই ইবিলাকৰ নিমিত্তে মহৎ কৰ্ম সিহঁতে আমাক জীয়াই জীয়াই এস কৰিলে | | কৰিলে।” ৩ যিহোই আমাৰ নিমিত্তে মহৎ কৰিল। ৪ তেতিয়া আলহে আমাক ভুলেতেন, • এই নিয়ে আমি আনন্দিত হৈছে। আমাৰ প্ৰাণ, পৰে জল, সেত বলেহেতেন; T: যে যিহোৱা, পলি দেয় এৰীবে পৰি- তেতিয়া ও অলসহ আমাৰ প্ৰাণ, পৰেছি | বৰ্তমা নিচিনাকৈ, | বলেহেতেন। আমাৰ বনী-অৱস্থা পৰিবৰ্তন কৰা। ৬ যি অই চিকাপে আমাক সিহঁতৰ দাঁত] • যিবিলাকে কু-লোৰেয়, | পেলাই নিদিলে, সিবিলাকে নিয়ে যাব। সেই যিহোৱা ধন্য হক। ঘি আনে কালি কা িব লগীয়া কটিয়া লৈ ব্যাধকাল পৰ সাৰি যোৱা পক্ষীৰ বিচি যায়, | মাকে আমাৰ প্ৰাণ সলি; লি অৱশ্যে আনন্দেৰ আগে ভাৰি লৈ কাল চিগাত আমি পাৰিলে। উভটি আবিব। ৮যি মই আকাশমণ্ডল আৰ পৃথিবী সৃি | কৰিলে, ১২৭ যাত্ৰায় সীত। চলোমৰ ৰচিত গীত। সেই যিহোৱাৰ নামত আমাৰ সহায়। ১ যিহোৱাই গৃহ নিৰ্মাণ কৰিলে, ১২৫ যাত্ৰাৰ সাীত। নিৰ্মাণ কৰোতালিকা পৰি বৃথা; যিহোৱাইনগৰ নকৰিলে, ১ যিবিলাকে যিহোৱাত ৰাখে, পীৰাই পৰ দিয়া মিম। শিৰিলকি অলৰ আৰু চিৰস্থায়ী চিয়োনা তোমালোকে লোমকালে উট গলকৈ ৰিাই | পৰ্বতৰ নিচিনা। পৰিশ্ৰমৰ ফল লেগ কৰা বৃথ;
- যেনেকৈ যিচালেৰ চাৰিওফালে পোৰ। কিয়শো তে আপিন কি সুবিতেই
আচ্ছ, | সেইএকে ফুল দিয়ে। তেনেকৈ যিহোৱা এতিয়াৰে পৰা অনড়। • দেখা, মানবিলাক যিহোৱাই দিয়া আধিপত্য, কাললৈকে, | আৰু গফল তেৱেঁই দিয়া পুৰায়। আপোন এবিলাকৰ চাৰিওফালে থাকে। বীৰৰ হাত থকা যেনে, ৩ কিনে থাকিবিলাকে অধৰ্মলৈ হাত নেমে ডেকা কালত জন্ম লাকি ছেলে। | লিবৰ নিমিতে, সেইবিলাকেৰে যাৰ তুণ পৰিপূৰ্ণ হয়, সি ধন্য; দুৰ ৰাজদণ্ড ধাৰ্মিকবিলাকৰ আধিপত্যৰ | যেতিয়া সিৰিলাকে দুৱাৰ বোৰে সৈতে | ওপৰত নেথাকিব। কথা পাতে, ও হে যিহোৱা, সদাচাৰীবিলাকলৈ ব্যৱহয়। ঢেতিয়া সিবিলাক লক্ষিত হয়। সলনিয়াবিলাকলৈ মন কৰা। ১২৮ যাৰ শী। কিন্তু যিবোৰে কুপলৈ এফলীয়া হৈ যায়, যিহোৱাই সিহঁতক কুকীবোৰৰ লগত লৈ] • যি জলে যিহোৱালৈ ৰাখে, | যাব। | আৰু তেওঁৰ পথ চলে, সেইন ম্য; ইহায়েলৰ পৰ শাকি। কিয়নো তুমি আপোৰ হয় এ ফল গ যাবাৰ সীত। | তুমি সুখী হব,আৰু মোৰ মল। : ১২৬ ৩ তোমাৰ গৃহঃ অঃপৰ তিৰ মোৰ চা ১ বিহোৱাই যেতিয়া চিনেৰ বন্দী-অৱস্থা | | নৱতী লতাৰ নিচিনা ব; • | পৰিবৰ্তন কৰিলে, | তোমাৰ মেজৰ ৰিওফালেডোমাৰ পাললিক তেতিয়া আমি সপোন দেখা মানুহৰ নিচিল | | জিন পুলিৰ নিচিনা। | হলো। • দেখা,যি মনে যিহোৱালৈ আৰ সেই কালত আমাৰ মুখ হাঁহিৰে, | সি এইলে আৰ্বান্ত হব। 30
