গতমালা। (১১৯; ১১০-১৩। ১১• দুবোৰে মোলৈ পাতিলে; | এই নিয়ে যান মিয়া। থাণি ময় তোমাৰ আদেশালাক পৰা ১২ যিবেকাৰ সময় হৈছে; | বিপথে যোৱ নাই। | কিয়নো নিতে তোমাৰ ব্যৱষ ব্যৰ্থ কৰিলে। ১১১ ময় তোমাৰ সাবিলাক সদাকাললৈকে মোৰ ১২ এইহেতুকেৰ যে আ নেকৈয়ো, আধিপত্য বুলি গ্ৰহণ কৰিলে; তোমাৰ আবলাকাল পাও। নিন সেইবিলাক মোৰ মন মক। | ১৮ এই কাৰণে সকলো বিষতে চোষাৰ আদেশ ১১২ ময় সদকালৰ নিমিত্তে শেষলৈকে তোমাৰ বিলাক ময় ন্যায় বুলি মানে; | বিধিবিলাক পালন কৰিবলৈ, | যা সকলো ছি পথ ঘিণ কৰে। মোৰ মন বি কৰিলো। | ০ চামেক। ১২৯ মো সাবিক আশ্চ; ১১৩ ই মনৰ লোকক মত বিণ কৰে; এই হেতুকে মোৰ মনে সেইবিলাক পালন কিন্তু তোমাৰ ব্যৱস্থাক ময় প্ৰেম কৰে। ১১৪ তুমি মোৰ স্থান আৰু চাল; ১৩• তোমায় থাকাকালে দীপ্তি দিয়ে।। তোমাৰ বাত ময় আশা কৰে। | শে হেবিলাকক সুৰটি নিতে। ১১৫ ম মোৰ ঈশৰ আজ্ঞাবিলাক পালন কৰিৰ! ১৩১ ম মুখ বেৰিপোই ফুৰিলো; | নিমিতে, | ফিনোম তোমাৰ আলামিকলৈ অশ্যি এ কুকমী লোক, মোৰ পা সুৰ। | বিয়াহ কৰিলো। ১১৩ ময়মীয়াই থাকিবৰ নিমিতে, মোৰ নাম ভাল পোৱা না হয় তুমি আপোন বাক্য অনুসাৰে মোক ধৰি | কৰাৰ ঘৰে, মোলৈ সৃকিবি কৃপা কৰা। মোৰ আশাত মোক লাল পাবলৈ নিদিব। ১৩৩ তোমাৰ বাক্যৰূপ পাত মোৰ গোয় বিৰ ১১০ মোক ধৰি ৰাখা; তাতে ময় পৰিত্ৰাণ পাম, আৰ ময় সদায় তোমাৰ বিধিবিলাকলৈ দ আৰু কোনো অংক যাৰ ওপৰ অফি | ৰাখিম। কৰিল সিদি। ১১৮ তুমি আপোন বিধিবিলাকৰ পৰা অপথে যোৱা ¥ ১৩৪ মামুৰ উপৰে পয়া মোক মুক্ত কৰা; | সকলোকে যেয়ন কৰি; ত েয তোমাৰ অদেখবিলাক পালন কিয়নো সিহঁতৰ প্ৰবনা বৃথা। ১১৯ তুমি পৃথিবীৰ সকলো দুইক ৰ দৰ | ১৩৫ তোমাৰ দাসলৈ আপোন মুখ উল কৰা, | কৰি; আৰু তোমাৰ বিযিবিলাক মোক শিকো। | এই হেতুকে ময় তোমাৰ মালিক শ্ৰম। ১ পানীয় নিচিনাকৈ আৰ চল হৈ | কৰে। | গৈছে; • তোমাৰ মৃত মোৰ শৰীৰ কণে; | কাৰণ লোবিলাকে তোমাৰ ব্যৱৰ পালন | তোমাশাসনপ্ৰণালীবিলাকলৈ ময় ৰাখে। কৰে। | y অনি। | ৫ চাধেই। ১ময় ন্যায় আৰু প্ৰমাণ কৰিলে; ১৩০ হে যিহোৱা, তুমি থাকি , মোক উপকাৰীদেৰ হাতত এড়ি নিব। আৰ তোমাৰ শাসgণালৰিলাৰু বখা। ১২২ মলৰ দিকে তুমি আপোন দলিৰ জামিন। ১৩৮ তুমি কি আমতি বিতা | হোৱা; তোমাৰ সালিক আদেশ কৰিল। মোক আবোক উপৱ কৰলৈ! ১৯ মোৰ উৎসাহ যেক মালেিছ নিদিষা। | কাৰণ মেৰ শত্ৰুবোৰে তোমাৰ বাকি ১২৩ তোমাৰ পৰিত্রাণ আৰু তোমার ন্যায় বাক্য | পাহলি। নিতে ১০• তোমার বাক অতি; মোৰ চকু সোমাই। এই নিমিত্তে জামার দলে তাক একর। ১২০ তোমাৰ দয়া অনুসারে তোমার নিজ দাসলৈ | ১০১ ম আ তুমীয়; | ব্যৱহাৰ কা, | তথাপি ময় তোমার আখেৰিলাৰুনেগার। আৰু তোমার বিৰিবিলাক মোৰু শিকো। | তোমার বাতি দ্বািয়ী থাকি, ৫ময় তোমার দান; ম যেন তোমার মা আর তোমার ব্যৱস্থা সত্য। বিলাক মিম, | ১৪০থ আৰু চলে কে বিয়ে; 60 । যেন তোমার জIষর ধাকিত fলদো
