১০৯; ২১-১১; ১।] গীতমালা। ২. কিন্তু হে প্ৰভু যিহোৱা, তুমি এলে গান | “তুমি মকীচেৰ নীতি অনুসাৰে নিত্য | মা শিখিয়ে মোলৈ কৰা; পুৰোহিত হোৱা।” মো দয় মলময়,এতেকে মেকিৰ কৰা। এৰ তোমাৰ লোহা ২ কিনো ময় দুঃখী মা দড়ি; আপোন যে, দিনত বিলাকক আঘাত অত মোৰ দুদ বিনি। কৰি। ২৩য় আবেলি বেলাৰ ছায়াৰ কৰে সাইকিয়া | ৬ তেবিলাকৰ মাত সোকনি, | হৈ; মোশৰেৰ পৰিপূৰ্ণ বি; জয় নিচিনাকৈ মোক কলে নিকা তেৰিবেশত বিবি। | ৰাই দিয়া হৈছে। • তেওঁ বটতীৰ জল পান কৰি। ২০ লফোনত মোৰ আঁই দুৰ্বল হৈছে, | এই হেতুকে তেওঁ আপোলায় মূ তুমি। আৰ তেলৰ অৱত মোৰ শৰীৰ হৈছে। ২ মণিৰ আগত নিলাৰ বিষয় হৈছে; লোক বিয়েৰ প্ৰশংসাৰ। নিতে মোক দেখি তোৰ। | ম সময়মনষিদেৰ ধন্যবাদ কবি, ২০ হে মোৰ নয় যিহোৱা, মোক সহায় কয়, সল লেবিল কত না মীৰ মত | তোমাৰ দেয়া অনুসাৰে মোক পৰিয়া কন্যা। | এল কৰিম। ২০ এৰ যে তোমায় হাত, যিহোৱাৰ কাৰৰে; আৰু যিহোৱা, তুমিয়েই যে ইয়াক কৰিলা, | লেনেৰ লয়ে পাৰ কলোৰ সইবেৰ | চাকসিহঁতে লোক। | আলো কৰে। ২৮ সিহঁতে ও বিক, কিন্তু তুমি বলে আশীৰ্বাদ | • তেৰ কাৰ্য্য মহিলাৱাৰ আৰু প্ৰতা, আৰ তেৰ বাকি সদাললৈকেকে। সিহঁতে উঠলে লা পাৰ, কিন্তু তোমাৰ এই। তো আপিন আতি কাৰবোৰ লোৱণ | দলে আনন্দ। কৰলে; ২১ মেৰ বৈীবোৰক লাক্সেৰে কাক; যিহোৱা কৃপাময় আৰু দয়ালু। নিতে আমাৰ মিচিনাকৈ অপমান পিকে।। তেওঁ আপোনাৰ কাৰীৰিলাৰুক আহাৰ দান • ময় নিৰ মুখেৰে অতিশপে যিহোৱাৰ ধৰা- কৰিলে; | যদি কমি; তেওঁ আপোনাৰ নিয়মই সদাকানলৈকে শোৱৰ লোকলাৰ মত মা তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰিম। | কবি।। ৩১ কিনে, বুখীয়াৰ এৰ বিচাৰকাবিলাৰ। ৬ তেওঁ আপোন প্ৰবিলাকক জাতিবোৰৰ আধি- | হাতিৰ পৰা তাক উৰি বলে, পত্য দি, তেতাৰ শেতে খিয় হব। | লিবিলাকৰ আগত আপোন কৰি, পৰাক্ৰম | দেখুৱালে। ১১• দায় ৰচিত গীত। ৭ জেৰ ধৰে সত্য নয়; | ৰে সকলো বিধি বিধান যোগ্য। ১ যিহোৱাইমাৰ এক কলে, ৮লেৰ মাললেৰুে অলঙ্ক, ৫ময় তোমাৰ শক্ৰবাৰ তোমাৰ ৰিপি। সততা আসল পিত। | মফৰোমানে, ১ তে আপোনপ্ৰবিলাকলৈ মুক্তিপাইদিলে; তু মোঃ সোহাতে বহি থাকা।” | তে অনন্ত কাল নিমিত্তে আপোন নিয়ম ২ যিহোৱাই তোমাৰ পায়েৰ দত চিয়ে, পয়া || | স্থিৰ কৰিলে; পঠাই দি ক, তোৰ নাম পবি আ নিক। তুমি আপোন শক্ৰবাৰ মাঝ ৰাসম১০ যিহোৱালৈ খাই আৰ অনে; কা।” যিবিলাকে সেই বিধি অনুসাৰে কাৰ্যৰে, সেই : • মোৰ পৰমৰ দিনত তোমাৰ প্ৰাৰিলাক।। | আটাইবিলাকে সুচিপায়; | ইমতে দিয়া উপহপ হব, | গে বাংলা নতকাললৈকে থাকে। এতক্ষপ গৰ্তৰ পৰ এ নিয়ৰ নিচিনা তেমন কোবিলা পবিত্ৰ কৰে তা ৫৫১ তোমালোকে যিহোৱার প্রশংসা করা। | তোমার চ্যলৈ আহিব। যিহোৱালৈ তথা মন ধন্য; • যিহোৱাই এই শপথ করিলে, তার পর তে| যিহোৱাৰ আজ্ঞাবিলাকত অতি সন্তোৰ পোৱা আৰু নেপালিটি, ম ধন। 59
