পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৫৯৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

১৭; ১৫-৪৩। ' ১৫ লোকবিলাকে যিহোৱাৰ দয়াৰ নিমিত্তে তেওঁৰ | ২৯ তে ধুমুহক এনেকৈশৰে , যে, | প্ৰশংসা কৰো, । তাৰ চোৰে মাৰ যায়। মানবিলাকলৈ কৰ তেৰ আৰি| তেতিয়া সিলিকে শাড়ি পৰি, এবিত | কাৰ্যৰ নিমিত্তে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰো। ১০ কিয়নো তেও পিতল, দুৱাৰবোৰ গলে, এই ৰুপে তেও শিকিক বিলাকৰ আৰু লোহাৰ ভাংকেৰ ছেদৰিলে। ৰাতি লৈ লৈ যায়। | লোকবিলাকে যিহোৱাৰ গয় নিয়ে দেয় ১৭ ৰেৰে আপোন সপোন অপাখিৰ | প্ৰশলা কৰা, | কাৰণে যাতনা , মনমানবিলাকলৈ ক তে আশ্চৰিত আপোনাবিলায় নানা অমৰ কাৰণে | | কাৰ নিমিত্তে তে শাক। লিবিলাকে লোকবিলাকসমামাতো তেওঁৰ ১৮ সিহঁতৰ মনে সকলো বিধৰ খোৱা বৰ বিন গৌীবন কোক, | বৃবিলাকৰণত ও প্ৰশংসা কৰেন। আৰু নিহত মৃত্যুৰ দুৱাৰৰ ওচৰলৈ পি | যায়। | ৩৩ তেওঁনীলোক অৰণ্যকৰে, ১ তেতিয়া নিতে আপোনালিৰ পৰ কালত | আৰু সৰু কৰি খৰ তি যিহোৱা অগিত কাৰোকিৰে; তাতে তেওঁ সিং সিহঁতৰ নাম। কেশৰ পৰ ৩০ নিবামীবিলাকতাৰ নিমিতেওঁ কলৱতী | পবিত্ৰণ কৰে। | দৃষি লাগামৰ মিৰে। •তে আপোন বাক্য পাইলিং কল্প, | ৩৫ তে অণক কালা কৰে, আৰু সিহতক সিহঁতৰ মাল আপৰ পৰ | যাৰ ভূমিকায় পৰিণত কস্ত। কৰে। | খাতুৰ ললাকে যে তা বনতি নিমিতে ২১ লোকবিলাকে যিহোৱাৰ দয়াৰ নিমিত্তে তে। | নগ্যাপন , প্ৰশংসা কৰো, পথাৰত এটা ব লা ৰে , মলনবিলাকলৈ কৰা তেৰ অৰি। আৰু তাৰ পৰ উপৰ যোৱা ফল গোটায়, | কাৰস মিমিতে ৰে প্ৰশংসা কৰা। এই নিমিত্তে তে নিবিলাকৰু নিবাস ২ লিৰিলাকে ধন্যবাদাবলি উৎসৰ্গ কৰো, আৰু আনন্দধ্বনিৰে তেওঁৰ কবৰ বৰ্ণনা কৰেকি।] • কে সিবিলাকক এনেকৈ আশা দিয়ে, Lit ২৩ যিবিলাকে জাহাতে উই লাগত অহাবোৱ| সিবিলাকে অতিশয় বৃপািয়; আৰু তেওঁ সিলিন্ত পবেৰ কমিৰ আলসায় কৰে, নিদিয়ে। ২ লিৰিক যিহোৱাৰ কালাৰ দেখে, আকৌ সিবিলাক উপৰ, দুঃখ, আৰু শোকৰ | অপবল ৰে আত সশবোৰ দেখে; | ৰায় কমি ২৫কিয়নো তে আৰ যাৰা প্ৰচণ্ড য়য়নীহ অৱস্থাত পজিয়। বলে; | তেওঁ জীয়াৰিলাৰ ওপৰত গণমান ৰায়, সেয়ে পানীৰ চৌ তোলে। | বাই নোহাৱা মৰি মাত শিবিলাক ২০ সিবিলাক আকাশলৈ উঠে, | মায়; | মাম; | ০১ কি তে দকি দূৰ পৰাহুলি উপদত অণয় কাৰণে সিবিলাক প্ৰাণ হৈ যায়। | স্থাপন কৰ, ২০ সিৰিলাকে মতলীয়া মানুহ এ ঢলংপং কৰি। | আৰু মেৰ জা নিচিনাকৈ তাৰ পৰিয়াল | নিৰিলা তাৰি। | | তাকে দেখি সৰল লোকশানতি হয়, ২ তেতিয়া সিবিলাকে আপোনাকিৰ সট। আসলে অধৰ্মই আগোন মুখ বকৰ। কালত যিহোৱা আগত কালোজি| ৪৩ যি কোনো ৰানী, বি এই সকল থালৈ মন তাতে ত লিবিলাক লিবিলা কানা শর! আৰু লিৰিলাকে যিহোৱা নানাবিধ দয় পল করে। বিবেচনা কর। i