৫০; ২৫-১; ১৮।] আদিপু -মাত্ৰাপুস্তক। আপনাৰ ভায়েক ককায়েবিলাক কলে, ময় | মানবিলাকক শপথ কৰাই কলে, ঈশ্বৰে এমি মৰেছে; কিন্তু ঈশৰে তোমালোকলৈ অৱশ্যে তোমালোকলৈ দৃষ্টি কৰিব; তেতিৰ অৱশ্যে ঢ৪ কৰি, অব্ৰাহাম, ইহাক, অৰু তোমালোকে ইয়াৰ পৰ মোৰ অস্থি লৈ যাব। যাকে আগত যি দেন দিম বুলি শপথ | ২০ এই ৰূপে যোচে এশ দহ বছৰ বয়স কৰিছি সেই দেশলৈ তোমালোকক এই দেশৰ | মৰিল; পাছে তেওঁক সুপসিব্যক্ত কৰি, পৰ লৈ যাব। পায়ে যেতেকে ইয়েলৰ। মিচৰত এটা পেত ভাইৰথা হল। যাত্ৰাপুস্তক অৰ্থাৎ মোচিয়ে লিখা দ্বিতীয় পুস্তক। ১১ আৰু দেশৰ পৰা ওলাই যাব। এই হেতুকে, ত্ৰায়েল সতানবিলা। মিচৰীয়াহঁতে লিবিলাকক ভাৰ বোৱাই দুঃখ | যাকোবৰ লগত, ইয়েলৰ যিবিলাক। দিবৰ নিমিত্তে, লিবিলাকৰ ওপৰত কাৰ্য্যাধ্য পুই আপোনি আপোন পৰিয়াল লৈ মিচৰ নিযুক্ত কৰিলে। পাছে সিবিলাকে ফৰৌণৰ দেশলৈ আহিছিল, সিবিলাকৰ নাম এই এই; || নিমিতে পিথোম আৰু ৰামিচেচ নামেৰে, শস্য ২৩ বেণ,চিমিয়োন, লেবী, আৰু যিহূদা; ইচাখ, সাচি থোৱা দুখন নগৰ নিৰ্মাণ কৰিলে। নবন, আৰ বিন্যামীন; দান আৰু নালী; | ১২ কিন্তু সিবিলাকক যিমানকৈ দুঃখ দিলে, গা আৰ আচেৰ। যাকোবৰ পৰা উৎপন্ন হোৱ] সিবিলাক সিমানকৈ বুজি পাবলৈ আৰু এসৰ্বমোট সত্তৰ ন; যোচে হলে মিচৰ | ব্যাপ্ত হবলৈ ধৰিলে। তাতে, ইস্ৰায়েলৰ সন্তান- তেই আছিল। পাছে যোচেফ, তেওৰ ভায়েক। বিলাকৰ পৰা মিচৰীয়াহঁতে অতিশয় ভয় পাই, কাৰেবিলাক, আৰু সেইকলিৰ সকলো লোক| ১৩ ইস্ৰায়েলৰ সন্তানবিলাকক নিন্দয়াৰুপে বন্দীকাম ৭ মৰিল। তাৰ পায়ে ইস্ৰায়েলৰ সন্তানবিলাক| ১৪ কৰই, বোকা, ইটা, আৰু পথাৰৰ সকলো বহুবংশ হৈ অতিশয় অধিক হল, আৰ বাড়ি | বিধৰ টান কামৰ আৰায় সিবিলাকৰ জীৱনত বদিতিশয় বলৱত হল; তাতে সিবিলাকেৰেই| | তিতা লগালে; সিহঁতে সিবিলাকক যি যি বী- দেশ পৰিপূৰ্ণ হল। কাম কৰাইছিল, সেই সকলোকে নিৰ্দয়ালে কৰাইছিল। ত্ৰৈলে মানবিলাকে উপজৱ পোৰ। | ১৫ পাছে মিচৰ ৰজাই চিহ্ন আৰু পূৱ৷ ৮ সেই কালত মিৰৰ ওপৰত, যোচেফক নজনা] ১৬ নামেৰ দুজনী ইব্ৰীয় ধাত্ৰীক কলে, যি সময়ত ১ এন এন নতুন ৰা হল। তেওঁ আপোনাৰ তইতে ইব্ৰীয়া তিকতাবিলাকক প্ৰসৱ কৱ, এবিলাকক ফলে, দেখা, ইস্ৰায়েল জাতি আৰু প্ৰসৱৰ আসনত দেখ, তেতিয়া লৰা হলে ১০ আষাকৈ সৰহ আৰু বলৱ। আহ, আমি। তাক বধ কৰিবি, ছোৱালী হলে তাই জীয়াই নিৰে লগত ৰোলিপে ব্যবহাৰ কৰোহক;T ১৭ থাকিব। কিন্তু ধাত্ৰী দুজনীয়ে ঈশলৈ ভয় কৰি, ভেনে কৰিলে, সিহঁত আৰু বাঢ়িব; তাতে,। মিচৰ ৰজাৰ অজিমতে নচলি, লাবিলাকক কোনো বু ল, সিহঁতেও আমাৰ শক্ৰবোৰৰ ১৮জীয়াই ৰাখিলে। তাতে মিৰৰ ৰজই ধাৰী গত যোগ হৈ, আমারে সৈতে যুদ্ধ করিব, দুনীক মতাই নি কল, তহঁতে এনে কাম কিন্তু ' : 54
