৫৫; ১৪-৫৭;১।) গীতমালা। ১৪ আমি একেলগে মধুৰ আলাপ কৰিছিলো;। কিয়নো মোৰ বিৰুদ্ধে অহাৰ কৰি যুদ্ধ কৰা আমি লোকসমূহে সৈতে ঈশ্বৰ গৃহলৈ গৈ | অনেক। ছিলো। • যেতিয়াই মোৰ ভয় লাগে, ১৫ মৃতৰে শিতক অম্মা আক্ৰমণ কৰো, তেতিয়াই ময় তোমত অবসা কৰিম। সিমীয়াইজীয়াইচিয়েলিলৈ মামি খাও;Lও মঈশত নিৰ্ভৰ কৰি তেওঁৰ বাক্যৰ প্ৰশংসা কিনো সিহঁতৰ বাসস্থানত আৰু সিহঁতৰ অন্ত- . কৰিম; ৰত দুষ্টতা আনে। ময় ঈৰত তৰসা কৰিলে, ভয় নকৰে; ১৪ ময় হলে আগত প্ৰাৰ্থনা কমি; মাংসপিণ্ডই মোক কি কৰিব পাৰে? তাতে যিহোৱাই মোক পৰিত্ৰাণ কৰিব। ৫সিতে ওৰেদিনটো মোৰ বাক্য অৰ্থান্তৰ কৰে; ৭ শোধূলি, ৰাতিপুৱা, আৰু দুপুৰ বেলাতে ময় | | সিহঁতৰ সকলো সল্প মোৰ বিৰুদ্ধে অনিষ্ট- | দুখৰ কথা কম, আৰু কেকাম; তাতে তেওঁ মোৰ গাত খবি। ৬ লিইতে গোট খাই লুকাই থাকে; ১৮ মোৰ বিৰুদ্ধে যোৱা যুদ্ধৰ পৰ তেওঁ মোৰ প্ৰাণ | সিহঁতে মোৰ প্ৰাণলৈ অপেক্ষা কৰি থকাৰ দৰে, | কুশলে মুক্ত কৰিলে; মোৰ ভৰিৰ খোলৈ লক্ষ কৰে। কিমো মোৰে সৈতে বিবাদ কৰা অনেক। আছিল। যে , ক্ৰোধেৰে জাতিবোৰক নিপাত কৰা। ১৯শৰ খবি, সিহঁতক উত্তৰ দিব, তুমি মোেৰ মণৰ লেখ লৈ; আগৰ কালৰ পৰা থকা গোয়ই উত্তৰ দিব, তুমি মোৰ চকুলো তোমাৰ কৃপাত বন্ধ কৰি | ৰাধা; ঘিৰেৰ পৰিবৰ্তন মাই, আৰু শিৰক | লেইবোৰ তোমাৰ বহিত নাইনে? | মকৰ, মিতকেই উত্তৰ দিব। সেই দিনা, ময় প্ৰাৰ্থনা কৰা কলিত মোৰ শত্ৰু • সেই মানুন আপোনাৰে সৈতে শাৱিৰে থকা-1 বোৰ বিমুখ হব; | বিসৰ বিৰুদ্ধে হাত মেলিলে; ঈশৰ যে মোৰ ফলীয়া, তাক ময় জানিছে। নিজে কৰা নিয়মটা লন কৰিলে। ১• ময় শৰত নিৰ্ভৰ কৰি তেওঁৰ বাক্যৰ এশংসা ২১ তাৰ মুখ মাখনৰ নিচিনা কোমল, কৰিম; কিতাৰ অন্তৰ যুময়; ময় যিহোৱাত নিৰ্ভৰ কৰি তের বাক্যর প্রশংসা তার বকবোর তেলতকৈয়ো তেলেতীর, করিম। আপি লেইবোর খোলা তৰোৱালপ। ১ ম ইরত বেশ করলে, ভয় নকরে; ২২ যিহোৱাত তোমার তার সমর্পণ করা, মানুহে মোক কি কৰিব পারে। তোমাক প্রতিপালন কৰি; ১২ হে ঈশ, তোমার উদ্দেশে সিদ্ধ কৰিব লগীয়া তে কিক কেতিয়াও পরচ হবলৈ নিদিব। | সম্পবোৰ মোৰ গাত আছে; ২ কি, হে দয়, তুমিয়েই সিহঁতক বিশি। তোমার উদ্দেশে ময় ধন্যবাদর্থিক বলি উৎসর্গ | গালৈ নমাই আনিব; | কম। পাতী আৰু লৰাদী মানুহবোরে অধি| ১৩ কিনে তুমি মোর প্রাণ মৃত্যুর পর উদ্ধার | বলো নেশাৰ; করিলা; কিন্তু ময় হলে তোদর ওপর নির্ভর করিম। | জীবিতবিলাকৰ দীপ্তিত ঈশ্বরর সাক্ষাতে অহা- যোৱা কৰিবলৈ, ওৈ প্রধান বাদ্যকর নিমিতে। যোৰ-এলম-হো- তুমি আমে পতনর পরা মোর ভরি রক্ষা কীম রত গাব লগীয়া। মিটাম নামে নকৰিলা? দায়বর রচিত গীত। শলেয়া- বিলাকে দায়দক গাত | এবাম দিককার নিমিতে।তহে সুন্নত ধরা সময় ক্ষত। গাব ক্ষমা। মিটাম নামে দায়দর রচিত গী। তেওঁ চৌলর সর ১ ব ইগর, মোক কৃপা করা; কিয়নো মানুহে পরা হালৈ পলাই যোৱা | মোক গ্রাস কৰিবলৈ বিচারি; সময় দিত। লি যদি যুকরি মোক উপর কমন শার শরে রেনু মোক গ্রাস করি | বেশ মোকৃপা করা, বোককৃপা করা; | লৈ বিচাৰিছে; | কিনো মের প্রাণে তোমাতেই আৰয় লৈয়ে c. A, B, s. - Assam: O.T. 36. 581
