গতমালা। (৫০; ১-৫১; ৪। আচফৰ ৰচিত গীত। | ১০ কিন্তু দুষ্টক ৰে কৈছে, মোৰ বিধিবিলাক প্ৰকাশ কৰিবলৈ, ১ ঈশ্বৰে, শৰ যিহোৱাই কথা কলে, আৰু ভোৰ মুখত মোৰ নিয়মটা লৰলৈ তোৰ তেওঁ সুৰ্য্যৰ উদয়স্থনিৰ পৰ অন্তস্থানলৈকে | কি আছে? | পৃথিবীক মাতিলে। ১৭ কাৰণ হয় শিক্ষা ঘিণ কৰ, সম্পূৰ্ণৰূপে সুন্দৰ যি চিয়োন, আৰু মোৰ বাক্য তোৰ পাছলৈ পেলাৰ। শৰে তাৰ পৰ দীপ্তি প্ৰকাশ কৰিলে। | ১৮ চোৰক দেখিলে তৰ তাৰ মত মত দি; • আমাৰ ঈশ্বৰ আহিছে, তেওঁ নিম দি। তয় ব্যভিচাৰীবোৰৰ লগৰীয়াৰ। | নেথাকিব; ১৯ তম কুকথালৈ আপোনাৰ মুখ বঢ়াই থাক, তেওঁৰ আগে আগে অগিয়ে দগ্ধ কৰিছে, | আৰু তোৰ নিবাই ছলৰ কথা সাৰে। আৰু তেওঁৰ চাৰিওফালে অতিশয় ধুমুৰ|• তয় বহি অপোন তাৰ অছিতে কথা কৈ মাৰিছে। | এক; ॥ তেও আপোন প্ৰকাবিলাৰ বিচাৰ কৰিব। | তয় সহোদৰ ভাইৰ অবিতে চৰ্জি ফুৰ। নিমিত্তে, ২১ তয় এইবোৰ কৰি আহিছ, তথাপি ময় মনে তেওঁ ওপৰত থকা আকাশমণ্ডলক, | মনে আছিলো; মাতিছে। ত ভাবিছিলি, যে, ময়ো সম্পূৰ্ণৰুপে তোৰ “যিবিলাকে বলিদানৰ দ্বাৰায় মোৰ লগত নিয়ম নিচিনা; স্থাপন কৰিলে, কি ময় তোক ধৰি দিম, আৰু তোৰ সাক্ষাতে তোমালোকে মোৰ এনে সাধুবিলাকক মোৰ সকলোকে চিজিলপে প্ৰকাশ কৰি। | ওচৰত গোটোৱা।” • আকাশমণ্ডলে তেওঁৰ ধাৰ্মিকতা প্ৰকাশ কৰিছে; |২২ হে ঈশ্বৰক পাহৰোববাৰ, তহঁতৰ উদ্ধাৰকা কিনো ঈশৰ নিজেই বিচাৰকৰ্তা। [চেলা। কোনো নোহোৱাকৈ • হে মোৰ প্ৰজা, না, ময় কও; যেন তহঁতক চিৰি ডোখৰ ডোখৰু নকৰে, হে ইস্ৰায়েল শুনা, ময় তোমাৰ অহিতে না | এই নিমিত্তে তহঁতে ইয়াক ভাবি চা। | দিও; যি জমে তিৰুপ বলি উৎসৰ্গ কৰে, সেই জনেই ময় ঈশৰ, তোমাৰেই ঈশ্বৰ। | মোক গৌৰৱান্বিত কৰে; ৮ ময় তোমাৰ বলিদানবোৰৰ বাবে তোমাক যি মানুহে নিজ পথ ঠিক কৰে, | দৌৰ মধৰে; ময়তাক ঈশ্বৰৰ পৰিত্ৰাণ ভোগ কৰাম। তোমাৰ হোমবলিবোৰ সদায় মোৰ সমুখত | আছে। প্ৰধান বাদ্যকৰ নিমিত্তে। দামুদৰ ৰচিত ৯ ময় তোমাৰ ঘৰৰ পৰ ভতর নলও; গীত। দায়ূদে বং-চেৰাত গমন করার | তোমার গড়লর পর। মা ছাগবোর এ পহে নাথন ভাববাদীয়ে তেওর | নকরে। ওচৰলৈ যোৱা সময়ৰ গীত। ১• কিয়নো আটাই বনৰীয়া কছ মোরে, | আৰু হাজার হাজার পর্বতর পৰ মোরেই।। ১ হে গর, তোমার দয়া অনুসারে মোক কৃ ১১ ম পৰ্বতৰ সকলো পীকে জানো; পরর প্রাণীদের মোৰ ওচৰত আছে। তোমার প্রচুর অনুগ্রহ করে মোর পাপ মোৰ ১২ যদি মোর ভোক লাগে, তোমাক নকও; কিয়নো জগত আৰু তাৰ সকলো মোরেই। {মের অধৰ্মর পর মোক সম্পূর্ণকৈ ধুই ১০ময় তরার মাংস ভোজন করিম নে? পেলোৱা; আৰু ছাগর তেজ পানি কমি নে? মোৰ পাপর পর মোক খচি কর। ১৪ তুমি ঈশ্যর উদ্দেশে তিরুপ বলি উৎসর্গ| কিলো মোর অপরাধবের ময় নিয়ে মা- | নিয়; সর্বোপরি আনার উদ্দেশে তোমার সপ সি মোর পাপ সদায় মোর আগতে আছে। তুমি আপোন বাক্যত থাকি , ১৫শর কালত মোর আগত প্রার্থনা কা; আৰু আপোনি বিচার নিৰ্দোৰী হবর নিমিতে ময় তোমাক উদ্ধার করিম, তাতে তুমি মোক। তোমার বিয়ে, অকল তোমারেই বিয়ে গোৱাৰিত করিব। | পাপ করিলে, 358
