গীতমালা। (৩; -৫; ১১। তুমিয়েই মোৰ গৌৰৱ আৰু মোৰ ৰূৰ তোলে। ময় শান্তিৰে শয়ন কৰিয়েইটোপনি ঘাম; •ময় বড় মাতেৰে যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰে; | কিয়নো, হে যিহোৱা, অকল তুমিয়েই মোক তাতে তেওঁ মোক পবিত্ৰ পৰ্বতৰ পৰ উত্তৰ | নিৰ্ভয়ে বাস কৰতো। | দিয়ে। | (চেলা। ৫ মাশুলো, আৰু টোপনি গলে, . প্ৰধান দিকৰৰ নিমিতে। বহীৰ গাৰ ময় সাৰ পালো; কিয়নো যিহোৱা মোৰ ৰক্ষক। লগীয়া। দায়ুদৰ ৰচিত গত। ৬ যিবোৰে মোৰ বিৰুদ্ধে চাৰিওফালে সতি। | হৈ আছে, ১ হে যিহোৱা, মোৰ বাকলৈ কান পাতা; • ময় সেই অযুত অযুত লোকলৈ ভয় নকল্পে। | মোৰ মনতে কৰা প্ৰাৰ্থনালৈ মন দিয়া। হে মোৰ বল, মোৰ ঈশ্বৰ, মোৰ কাতৰোত ও হে যিহোৱা, উঠা, হে মোৰ ইশ, মোক পৰি | বৰ শুনা; | ৰাণ কৰা; | কিৰননা ময় তোমাৰ আগ প্ৰাৰ্থনা কৰি। কিয়নো তুমি মোৰ সকলো শত্ৰুৰ দাতৰ আড়ত ৩ হে যিহোৱা, ৰাতিপুৱাই তুমি মোৰ যত শুনি; | আযাত কৰে; ৰাতিপুৱাই ময় তোমাৰ উদ্দেশে প্ৰাৰ্থনা উস তুমি দুষ্টবোৰৰ দাঁত ভালো। কৰি বাট চাই থাকিম। যিহোৱাতৃহে পৰিত্ৰাণ আছে; ও কিয়নো তুমি দূতাত সন্তোষ পাতা খ তোমাৰ প্ৰভাবিলাকৰ ওপৰত তোমাৰ আশিৰ্বাদ। | নোহোৱা; ' থাকো। [লো। | অধৰ্ম তোমাৰ আলহি হব নোৱাৰে। অহাৰীবোৰে তোমাৰ আগত থিয় ২ প্ৰধান বদিকৰ নিমিতে। তাৰযুক্ত | নোৱাৰে; যত্নেৰে গাব লগীয়া। দায়দৰ তুমি সমুদায় কুকীবোৰক ঘিণ কৰো। ৰচিত ক্ষত। | ৬ তুমি মিছলীয়াবোৰক বিনষ্ট কৰোতা; | যিহোৱাই ৰক্তপাতকাৰী আৰু কপটীয়া মানুহক ১ হে মোৰ ন্যায়সাধক ঈশ্বৰ, ময় প্ৰাৰ্থনা কৰ। | ঘিণ কৰে। কালত মোক উত্তৰ দিয়া। |!। কিন্তু ময় হলে, তোমাৰ প্ৰচুৰ দয়াতেই তোমাৰ ঠেকত পড়েীতে তুমি মোক বহল ঠাই দিছিলা; | বৃহত লামাব পাৰে; মোক কৃপা কৰা; মোৰ প্ৰাৰ্থনা না। তোমাৰ পবিত্ৰ ধৰ্মধামৰ ফাললৈ মুকৈ তোমায় ২ হে মনুষ্যসৗনবিলাক, কিমান কাল নো োেৰ | ভয়ত প্ৰণিপাত কৰিব পাৰে। গৌৰৱ অপমানিত হৈ থাকিব। । যিহোৱা, তুমি মোর শুক্রবোরর কারণে কিমান কাল নো তোমালোকে অসারকে ভাল আপোন ধার্মিকতার শেরে শোক | পাই মিছালৈ কাৰ্ধাৰ কৰিব? [চেলা। চলোৱা; ৩ কিন্তু জানিব, যিহোৱাই নিজৰ নিমিত্তে সাধু মোৰ সমূখত তোমার পথ সরল করা। জনক পৃথক করি রাখিলে। | | ৯ কিয়নো সিহঁতৰ মুখত একো ঠিক কথা নাই, ময় যিহোৱাৰ আগত প্রার্থনা করা কালত তেও। সিডির অর দুতারে পরিপূর্ণ; | শনিব। সির ভিওির নলী মুকলি মৈদামৰপ, ও তোমালোকে ভয় করা, পাপ নকৰিবা; সিহঁতে নিজ নিজ জিরে খুচামোদ করে। তোমাললাকে আপোনাবিলকির শয্যাত মনতে। ১• গর, সিহঁতক দণ্ড দিয়া; | কথা কোৱা, অরুনিজম দি থকা। লো।| সিতে নিজ মি, আলচতে পতিত হও। ৫ তোমালোকে ধার্মিকতার বলিউৎসর্গ করা, তুমি সিহঁতৰ অধিক অপরাধর কারণে সিং আৰু যিহোৱাত বিশ্বাস রাখা। | খেদাইদিয়া; ৬ অনেক লোকে কয়, “কোনে আমাক মলপ্রাপ্ত। কিয়নো সিহঁতে তোমার বিরুদ্ধে বিমোট | কবি?” | রণকরিলে। হে যিহোৱা, তোমায় মুখর দীপ্তি আমার ওপৰত | ১১ কিন্তু তোমাত আয় লোৱা সকলোৱেই এ- উদয় করা। | মন্দিত হওক, • যি কালত লোকবিলাক শ অ মাস। সিবিলাকে সদকাললৈকে আনধ্বনিরা অধিক হয়, কিয়নো তুমি সিবিলাকক করি; সেই কালর অনিন্দকৈয়ে তুমি মোৰ মনত | তোমার নাম প্রেম করোবিলাকে তোমার অধিক অনিল দিহ। উল্লাস করো। 582
