ইয়োব। [৪১; ১৮-৪২; ১৪। ১৮ তাৰ হাঁচিয়ে দীপ্তি প্ৰকাশ কৰে, 1. মোৰ বোধৰ অগম্য অতি অতি কথা নয় আৰু তাৰ চকু অৰুণৰ পিঠিৰ নিচিনা। | কলো। ১৯ তাৰ মুখৰ পৰ। অলি থকা আৰ বাহিৰ হয়, • মিনতি কৰে, শুনা, ময় কথা কও, আৰু জুইৰ ফিৰিঙটি ওলায়। ময় তোমাক সোধো, তুমি মোক কোৱা। ২• যেনেকৈ উতলি থকা টেৰ পৰা কাপ, ৫ পূৰ্বে তোমাৰ বিষয়ে ময় কাদেৰেহেশুনিছিলো,
- আৰু পুড়ি থকা খাগৰিৰ পা ধুৱা ওলায়, | কিন্তু এতিয়া নিত চকুৰে তোমাক দেখিলো।
তেনেকৈ তাৰ নাকৰ বিন্ধাইদি ধুৱা ওলায়। এই হেতুকে ময় নিজকে ঘিণাই, ২১ তাৰ নিশ্বাসে এঙ্গাৰ বলায়, ধূলি আৰু চাইত বহি খেদ কৰিছে। আৰু তাৰ মুখৰ পৰ অগ্নিশিখা বাহিৰ হয়। যিহোৱাই ইয়োব এইবোৰ কথা কোৱাৰ ২২ তাৰ ডিঙিত বল থাকে, পাছে, তেও তৈমনীয় ইলীক কলে, তোমালৈ | আৰু ত্ৰাসে তাৰ আগত নাচি থাকে। আৰু তোমাৰ দুজন বহুলৈ মোৰ ক্ৰোধ প্ৰলিত ২৩ তাৰ গাৰ ওলমি থকা ভাগ ভাকৈ লগা, হৈছে; কাৰণ মোৰ দাস ইয়েবে কোৱাৰ দৰে সেয়ে তাৰ গাত আট খাই খৰা, ল্যাব নোৱাৰি। তোমালোকে মোৰ বিষয়ে যথাৰ্থ কথা কোৱা ২৪ তাৰ কলাডিল শিলৰ নিচিনা টান, ৮ নাই। এই হেতুকে তোমালোকে মাতোটা এনে কি, যাতশিলৰ তল চলৰ নিচিনা টান।। তৰ। আৰু সততাটা মটা মেৰ লৈ, মোৰ দাস ২০ লি উঠিলে বলৱানবিলাকেও ভয় পায়, ইয়োবৰ ওচৰলৈ গৈ নিৰ নিমিত্তে হেমিলি আৰু ত্ৰাৰ কাৰণে বিতত হয়। উৎসৰ্গ কৰা; তাতে মোৰ দাস ইয়োবে তোমা- ২৬ যদি কোনোবাই তৰোৱালেৰে তাক আয়াত। লোকৰ নিমিত্তে প্ৰাৰ্থনা কৰিব; কাৰণ তোমা- কৰে, তেনে হলে তাৰ একো নহব, লোেকৰ অজ্ঞানতাৰ দৰে যিহতে,ময় তোমালোকক বা তালৈ জাটি, কড়ি, বা শেল মাৰিলে সকলো। প্ৰতিফল নিদিম, এই নিমিত্তে ময় তেফুৰ | মিছা হব। • গ্ৰহি কৰিম; কিয়নো তোমালোক মোৰ দাস ২০ সি লোহাক খেৰ যেন, ইয়েবে কোৱাৰ দৰে মোৰ বিষয়ে যথাৰ্থ আৰু পিত্তলক পচা কাঠ যেন জ্ঞান কৰে। ৯ কথা কোৱা নাই। তেতিয়া তৈমনীয় ইলী, ২৮ ধনুৰ কাড়ে তাক খেদাব নোৱাৰে; চুহীয়া বিদদ, আৰু নামখিীয়া চোৰ গৈ, ফিৰি শিল তা আগত উঁহ যেন হৈ পড়ে।। যিহোৱাই সিবিলাকক আজ জিয়াৰ দৰ ২৯ সি গদাক ঘুলা যেন মানে, কৰিলে; তাতে যিহোৱাই ইয়োক এ আৰু বড়শীৰ শবদত হবে, ১• কৰিলে। আৰু ইয়োবে আপনি বড়বিলাক ৩• তাৰ তল ভাগ ধৰি থকা খোলাৰ নিচিনা; নিমিত্তে প্ৰাৰ্থনা কৰিলত, যিহোৱাই ভে | দি বেকাৰ ওপয়েদি যাওতে, মড়ণ মৰা যন্ত্ৰ দুৰ্দশা পৰিবৰ্তন কৰিলে, আৰু যিহোৱাই | যেন হয়। ইয়োক অগিতুকৈ দুগুণ সম্পত্তি দিলে। ৩১ সি অগাধ জলক, উতলোৱা কেৰাহিৰ পানী ১১ পাহে তেওঁৰ ভায়েক ককায়েক আৰু বায়েক যেন কৰে, ভনীয়েকবিলাকে, আৰু তেওৰ অগিৰ টিকা আৰু সমুদ্ৰক সুগন্ধি তেল যেন কৰে। লোকবিলাকে ইয়েবা ওচৰলৈ আহি তেৰ ৩২ সি আপোনাৰ পাছত বাট চিকমিকীয়া করে, ঘরত তেৰে সৈতে ভোজন করিলে, আৰু তেওঁ | আৰু অগাধ জল পকাচুলীয়া যেন বোধ হয়। নিমিত্তে দুঃখ প্রকাশ করিলে, আৰু যিহোৱাই ৩৩ ভয়হীনকৈ মজা তার তুল্য তেওঁলৈ ঘটোৱা সকলো আপদ বিষয়ে কেক কোনো জৱেই পৃথিবীত নাই। সান্তনা করিলে, আৰু প্ৰতিজনে তেওঁক এখের ৩৪ সি সকলো উচ্চ পদার্থলৈ চাই থাকে; এডোখৰ কঠীতাপ,আৰু এটা এটা শোরফুল লি সকলো অহঙ্কারী প্রাণীর ওপৰত বুলা। ১২ দিলে। এই রূপে যিহোৱাই ইয়োর প্রথম অৱস্থাকৈ শের অৱস্থা অধিক আশৰ্মা ইয়েৰে ন যোত দু উন্নতিলাভ করা। করিলে; তাতে তেওঁর চৌ হাজার মেঃ ও , ০১ তাতে ইয়োৰে যিহোৱাক উত্তর করি | ছয় হাজার উট,এক হাজার হাল বলদ, আৰু এ | ১৩ হাজার গাধী হল। তেওর সততাটা পুতেক ২ ময় জানো, যে, তুমি সকলোকেই কৰিব পারা; ১৪ আৰু তিনি অনী জীয়েকে বল। তেও বড় কোনো সাপ তোমার অসাধ্য নয়। অনীর নাম যিমীমা, দ্বিতীয় অনীর নাম , ৩ এই যি জনে বিনাজানেরে ঈশর মন্ত্রণা। আর আৰু তৃতীয় অনীর নাম কেরণ-হক রাখিলে। রাখে এইটো কোন? | ১৫ইয়ের শীয়েকবিলাকৰ নিচিনা মুশরীযুবতী সেই রুপে করি, ময় নুবুল, ময় নজনা, গোটেই দেশত পোৱা নগল, আৰু বাপেকে 580 • •
