পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৪৯৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

২;৭-৩; ২২i) ৪৯১ বা। পা চয়তনে যিহোৱা এগৰ পৰ অৰি মৰি লেখতো পড়ে। ওলাই গৈ ইমোবক আঘাত কৰি, তেওঁৰ মূৰ| দেখা, সেই ৰাতি বা হক। • তালুৰ পৰ ৰিতৱালৈকে বিষ খ উপৰ| তাত কোনো আনন্দধ্বনি নহওক। কৰিল। তাতে তেও চাইৰ মাৰত বহি এভোখৰ ৮ দিনকশাও দিতাকাৰে তাক শও দিক; ৯খোলা লৈ পা উঁচিবলৈ ধৰিলে। যে তেওঁৰ | ৰাহকউটাবলৈ নিপুণ লোকবিলাকে তাক শাও ডিভাই তেওঁক কলে, আপনি এতিয়াও আ- দিক। পেন সিজাৰ কৰি এবি নে? ঈক। ৯ তাৰ একাতৰ ত্যাবেৰ অকাৰময় ওক; ১• বিদায় দি প্ৰাণত্যাগ কৰোক। তাতে তেও| দি দীলৈ আশা কৰোক, কিন্তু নেপাক; তাইক কলে, তুমি এখনী অনী তিক্ততাৰ কৰে। আৰু অৰুণৰ পিৰটি নেদেখোক। কথা কৈ। আমি শৰ পৰাময়ে গ্ৰহণ |লি মোৰ মাতৃ গৰ্তৰ দুৱাৰ যা মক কৰিম নে? অমলকো গানে গণ নকৰিম। | বিলে, এই সকলোতে ইয়েবে আপোন চৰে পাপ আৰু মোৰ চকুৰ পৰা ক্লেশ কি নথলে। নকৰিলে। | ১১ ময় কিয় গৰ্বতে নমৰিলো। ১১ পা ইয়োবলৈ ঘটা এইবোৰ অপদৰ | ঔদৰ পৰ বাহিৰ হোৱামাত্ৰে ময় কিয় প্ৰাণ- কথা তেওঁৰ তিনি জন বন্ধুৱেকৰ কাণত পড়িলত, | ত্যাগ নকৰিলে? : নিৰিক, অৰ্থাৎ তৈমনীয়া ইলী, চূহীয়া | য়া। ১২ কোলাইমোক কিয় ললে? বিদদ, আৰু নামাধীয়া চোকৰে অপোন | আৰ ময় পিয়াহ খাবলৈ মনে বা মোক কিয় আপোন ঠাইৰ পৰা আহি একপৰামৰ্শ হৈ, | গ্ৰহণ কৰলে। তেলগত শোক, আৰু তেওঁক সনি: কৰিয়া ১৩ কিনে সেয়ে মোহোৱা হলে, ময় শান্তি নিমিত্তে তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিবলৈ থিৰ কৰিলে। | পালেহঁতে, ডে তেওঁবিলাকে দৰৈ পৰ। চক তল চাই। সেয়ে নোহোৱা হলেম নিজিত হতেন। | তেক দেখি চিনিব নোৱাৰিলে; তাতে তেও১১ তেতিয়া, যিবিলাকে আপোনাকিৰ নিমিতে বিলাকে বড়কৈ চিয়ৰি কান্দিবলৈ ধৰিলে, আৰু | ধ্বংসস্থান নিৰ্মাণ কৰিছিল, অপোন অপোন জামা ফালি, আপোন এনে কাবিলাকৰ আৰু পৃথিবীৰ মীবিলাকৰ আপোন সুৰ ওপৰলৈ আকাশৰ ফাললৈ বুলি লগত, ১ চয়ালে। আৰু সিবিলাকে সাত দিন ত| ১৫ বা যিবিলাকৰ সোণ অলি , ৰাজি তেওঁৰ লগত মাটীত 'বহি থাকিল, তেও | আৰু যিবিলাকে আপেৰি আপোন ঘৰ পেৰে কোনেও কথা এষাৰকে মকলে; কাৰণ সিবি। পৰিপূৰ্ণ কৰিছিল, লাকে তেওঁৰ দুঃখ অতি অধিক দেখিলে। | এনে অধিপতিবিলাকৰ লগত থামিয় বিশ্ৰাম পালেহেঁতেন, ইয়োৰ বিলাপ। ১৩ বা তপ্ত গৰ্ত কৰে ময় একো নহলেহেতেন, । পাছে ইয়েবে মুখ মেলি আপোনাৰ পোহৰ দেখিবলৈ নোপোৱা সন্তান দৰে হলো- ২দিক শাও দিলে। ইয়োবে মাত লগাই ১৭ সেই ঠাইত দুইবেৰে গৰু উপধ নকৰে; যি দিন মোৰ জন্ম হৈছিল, সেই দিন বিন | গৰুৱাই তাত বিৰণি পায়। ১৮ তাত বলীয়াৰবিলাক একেলগে নিৰাপদে থাকে; আৰু পুৰসন্তান গতি স্থিতি ও শিবিলাকে কাৰ্যাধ্যবিলাকৰ ভাবিছৰি আৰু ৰাতি বিক। | শুনে। সেই দিন অকাষ হওক; ১৯ অত সৰিবড় সকলো এক; নিয়ে ওপৰ পৰা তালৈ সৃষ্টি কৰা, আৰু বনী আগোন গৰাকীৰ পৰা মুক্ত। আৰ দীপ্তি তাৰ ওমত প্ৰকাশিত মক। • • দুৰ্ভগীয়াক কি পোয়ৰ নিয়া যায়? ৫ অকাৰ আৰু মৃত্যুয়াই তাক মিৰ বুলি | মনত বিষাদ পোৱাবিলাকক কিয় নীয়াই থাকি- • বলৈ দিয়া হয়? যে তাকবিৰে; ২১ সিবিলাকে মৃত্যুলৈ অপেক্ষা কৰে, কিন্তু সেয়ে দিন থাকাৰ কথা সকলোৱে তাৰ ভয়। কয়ে | আয় গণ ধকৈয়ো কি কৈবিৰে; ' লইৰাকি ঘোৰ অন্ধকাৰে থোক; | | লিবিলাকে মৈদাম পাব পালি, হরর দিকের মতিসি আনন্দ নকরেক,। আনন্দের উজলিত আ কে।. . •০9 হয়।