পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৪৯৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৪; ৪-৫; ১৩) ঠাইত যিদী লোকলা দামাদক, পাই না। তেৰি ইটেৰ মৰ্দ- ঘোম, ন আ বিগল, মা কে লৈ এই দক্ষ কৈ গলে , যে , তুমি গৈ, আৰু কেই আপত্তি জানান তিনি। মত উপস্থিত এক সকলে যি আৰু কৰিলে। পাছে ৰে লিখিীৰিক অ| গোটা; আৰু তমালোৰু সকলোৱে মোৰ নপুংসকবিলাক আহি সেইকা কেমলে;1. নিমিত্তে লযোন দিয়া, আনে জিয়ে তিন ভতে ৰাবৰে মনও অতি বেঃ পাল,আৰ। নি একে খোৱৰ এৰি, আৰু ম ও মৰ্দশ চট চাই কাপড় পিৰিলৈ তেওলে|. মোঃ লিগিৰীলিকেও তেলকৈ নোম হিম : কাপড় পালে, কিন্তু তে তাক ললে। তাতে তাক কৰা হলে, ময় ব্যৱহাৰ কি কাৰ্য্য কৰি ইমন, আপনাৰ পৰিচৰ্যা কৰিবলৈ নাই। কাৰ ৰিলৈ যাম; তাতে নষ্ট ব লাগে যদি, নিযুক্ত থাক নামেৰে এন মনপুংসক]১০। পায়ে মধয়ে গৈ, কেৰে আয় কৰা তাই আমি, কেনেকৈ কি হল, তা আমি | দৰে সকলোকে কৰিলে। নিমিত্তে মধয় চলৈ যাবলৈ ৰাজা দিলে। ৮ পাত্ত তৃতীয় দিন ফেৰ বি পিজি • পাছে এক ৰদৱৰ সমূখ্য নগৰ ও গুহ চিৰ চোতালত ৰায় আগত লৈ • মৰ্দ ওচৰলৈ গল। তাতে মৰ্গখয়ে, িলগে; সেই সময়ত ৰজাই ৰাহিত, আপোনালৈ যি যি ঘটিল, আৰু যিদী লোক | ৰাঙ্গ প্ৰবেশামিৰ সধঃ সিংহাসনত বিলাকক কিৰিব নিমিতে হামনে যিমান | বহি আছিল। তাতেই যেতিয়া চোতালত ৰুণ বাড়াতে দিবলৈ অকাৰ কৰিলে, সেই থি হোৱা ইষ্টেৰ ৰাণক দেখিলে, তেতিয়া সকলোকে তাক কলে; আৰু লিলািৰ বিনা নাৰ সৃষ্টি টোৰে অনুগ্ৰহ পোৱাতে, তাই শ্য অৰ্থে যি 'আলাপৰ চনত দিয়া হল, তাৰ ইলৈ অপেৰা হাতত থকা সোণাময় ৰায়- এখন নকল তাক দি,ইষ্টে তা দেখুৱাবলৈ এগুলি মেলি দিলে; তাতে ইষ্টেৰে ওচৰ আৰু নাৰলৈলে, আৰু তেওঁযেন বি- ৩ চাঁপি দৰ আগ মগ চুলে। পহেলাই লৈ সোমাই গৈ তেওৰ আগত ৰাতীয় লোক তেওঁক সুধিলে, যে ইটেৰ ৰাণ, তোমাক কি বিলাৰ নিমিতে মিনতি আৰু এৰ্থিনা কৰে, লাগে। আৰু তোমাৰ প্ৰাৰ্থনা কি? ৰৰ ৯ এনে আদেশ দিবলৈ কলে। পাছে থাকে আছি। আধালৈকে লেও, তা তোমাক নিয়া ঘৰ। ১• মধয় কথা ইকে অনালে। তেতিয়াইফেৰে। ৪ তাতে ইটেৰ উত্তৰ কৰিলে, যদি মহাৰায় তাল দখা দিলৈ থাকি এই কথা কৈ পঠালে, দেখে, তেন্তে আপোনাৰ নিমিত্তে ময় যত কী ১১ বোলে, ৰমৰ আটাই দাবিলাকে আৰু জাৰ ভোলৈ আপুনি আৰু মন আজি আহোক। প্ৰদেশৰ সকলো লোকবিলাকে জানে, যে, মা! তেতিয়া, ইয়েৰে কোৱাৰ দৰে কাৰ্য কৰিলৈ, কি তিকতাওক, যি কোনোৱে মতাকৈ তিৰ। হামলক বেগাই ওলাবলৈ দে, এই বলি ৰই চোতাললৈ নমাৰ ৰিলে যায়, তাৰ নিমিতে। মুকুম দিলে। পাছে তেওঁ আৰু মন ইৰে কেৱল এটা আজ আছে যে, তাক বধ কৰা; যুত কৰা তোলৈ গল। পাছে ভাতে অকল যি মানুহলৈ ৰা সোণময় ৰাদণ্ড ৰাই ইকে কলে, তোমাৰ নিবেদন কি? ভালি মেলে, সি মাখেন নীয়ে; আৰ আমি তাক তোমালৈ এৰি কৰা হব; আৰু তোমাৰ। বিশ দিন সৰকাৰ ওলৈ যাবলৈ হকুম | গ্ৰনা কি? ৰাৰ অধিলৈকে হলে, তাক ১২ পোৱা নাই। পাছে ইটেৰ এই কথা মৰ্দখাকা। নিকৰা যাব। তাতে ইফেৰে উত্তৰ দি কলে, ১৩ কোৱা গল। তাতে মুখিয়ে ফেলে এই উতৰ। | মোৰ নিবেদন আৰু প্ৰাৰ্থনা এই, ময় যদি কৈ পঠালে, বেলে, সকলো ফিী লোক | মহাৰাৰ সৃতি অনুগ্ৰহ পাই, আৰু মোৰ মাত, কেবল তুমি ৰাগ খাতে যে ৰা নিবেদন কৰিবলৈ, আৰু মোর প্রার্থনা সিড ১০ পাবা, ইয়াৰ মনত নোবিবা। কিয়নো, যদি কৰিবলৈ যদি মরা ভাল দেখিছে, তেন্তে তুমি এই সময়ত সকলো ভাৱে নিজম দি থাকা, ময় আপোনাৰ আৰু ইমর নিমিত্তে আকৌ যি তেন্তে আন কোনো ঠাই পা যিদী লোক। o, বুত করিম, ভালৈ আপুনি আৰু মন বিলাক উপকাৰ আৰু নিস্তার অভিব, কিন্তু তুমি। আহোক; আ ম কাইলৈ মহারার অতি আপোৰ পিyংশৰ লগত বিনষ্ট হবা; আৰু ৯ অনুসারি করিম। তাতে সেই দিনা মনে বিনি এই আপার সময় নিমিত্তেই তুমি। আৰ পাই সাই মনেৰে ওলাই গল; কিন্তু নার মধয়কদেখা পালত,তেওঁ তেতিয়াও • মাৰ না আর যি কলি তোর আগত ঘটিল আৰু নলবিলে; তাতে ঠাইত যায় কোনো কাৰ্য্য আ যে লো| মম মখয়র অধিতে খয়েরে পরিপূর্ণ এল। ,ে তা জারি না, এতে ঠাই। • গণি মনে থৈ রিলে, আৰু নিজ যলৈ 493 আর আটাই দাবনাতেন। তেতিয়া, ইেের কে ", এই বলি রাই