পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৪৭৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৫; - ৬;।।) নহিমিয়া। ৪৭১ কাবেৰি নি, মোৰ বড় খং উঠিল। পাছে। বিলাকৰ ওপৰত শাসন কৰিছিল। কিন্তু ময় ময় অপোন মনতে বিবেচনা কৰি, প্ৰধান|দশলৈ ৰাখি তাক কৰা নাই। তাত বলে লোকবিলাক আৰু অধ্যবিলাকৰ লগত বিবাদ ময় এই গড় কামত লাগি আছিলো, আমি কৰি ফলে, তোমোক প্ৰতিজনে অপান | মাল নিকিনিলে, আৰু মোৰ আটাই দাস আপোন ভাইৰ পৰ বাঢ়ি লৈছা। তেতিয়া ময় বিলাকেও এই ঠাইলৈ আহি কাম কৰিবলৈ গো লিবিলাৰ বিৰুতে মহাসমা গোট খুৱাই, | ১১ খালে। আমাৰ চাৰিওফালে থকা পৰতীয়- ৮ সিবিলাকক কণে, জাতিবিলাকৰ ৰিত বেচা বিলাকৰ মাৰৰ পৰা যিবিলাক মানুহ আমাৰ আমাৰ ভাই যিবিলাকক আমি সাধ্য অনু- চ্যলৈ আহে,সিবিলাকৰ বাহিৰে যিদীমান্য সাৰে মুকলি কৰিলে; এতিয়া তোমালোকৰ আৰু অধ্যক্ষ এস পাশ জন লোক মাৰ মম আইবিলাকক তোমালোকেই বেচিব নে? আৰু। | ১৮ বহে। সেই সময়ত প্ৰতিদিনে যি যি খোৱা বহু আমা এৰিতেই আনন। লিবিলাকক বেচা যুত কৰা হয়, সেয়ে এই, এটা গৰু আৰু দুটা উচিত। তাতে লিবিলাকে নিমাত হল, একো উম মেৰ; আৰু কোেৰ চৰাই মোৰ নিমিতে ৯ উত্তৰ কবি ননাৱাৰিলে। ময় আৰু কলো, যুত কৰা হয়; আৰ দই দিন অন্তৰে এবাৰ তোমালোকে এনে কৰা ভাল নহয়; আমাৰ শত্ৰু নানা বিষৰ অধিকাৰ হয়। তথাপি লোক তিবিলাকে অমাক নিন্দা নকৰিবৰ নিমিত্তে, বিলকিৰ ওপৰ তাৰ গংৰ হোৱাতে, ময় দেশ- তোমালোকে আমাৰ ঈগৰ মত চলা উচিত।১৯ ধ্য, আমাৰ নুখুনিলো। হে মোৰ , ১• নহয় নে। ময়ে, মোৰ আইবিলাকেও, আৰু ময় এই লোকবিলাকৰ নিমিত্তে যিবোৰ কাম মোৰ দাবিলাকেও ধন আৰু শস্য বালি কৰিলে, মলৰ নিমিত্তে মোৰ পক্ষে সেইবোৰ সিও। ময় বিনয় কৰে, এই বাঢ়ি লোৱা দৰ। শেৱৰণ কৰা। ১১ আমি এৰ্ভোইক। ময় বিনয় কৰে, সিহঁতৰ পক্ৰ চক্ৰান্ত। পখাৰ, সাক্ষাবাড়ী, তিবৃক্ষৰ বাড়ী, ঘৰবোৰ, আৰু তোমালাকে সিবিলাকৰ পৰা আদায় পাছে, ময় যে গড় নিৰ্মাণ কৰিলে, কৰা পৰ, শল্যৰ, সাৰস, আৰু তেল। তাৰ মাৰত আৰু ভগা ঠাই নাই, (তথাপি এশ ভাগৰ এভাগ আনিয়েই সিবিলাকক এলো তেতিয়াও নগৰৰ দুৱাৰবোৱত দুৱাৰ খুউৱা ১২ টাই দিন। তেতিয়া শিবিলাকে কলে, আমি নাছিল;) য়াক যেতিয়া স্বল্পট, টোবিয়া, সেইবোৰ ওলোটাই দিম, লিবিলাক পৰা আৰবীয় গেম, আৰ আমাৰ অনি শক্ৰবোৰ একে দয়া কৰে; অপুলি কোৱাৰ দৰেই শনিবলৈ পালে, তেতিয়া চল্পট আৰু গেমে কৰিম। তেতিয়া ময় পুৰোহিতবিলাকক মতাই, মাদাৰ ৰায় মোৰ ওচৰলৈ এই কথা কৈ এই অীকাৰ কৰে কাৰ্য কৰিবলৈ সিবিলাকক পঠালে, বোলে, আহা, আমি ওননা সমৰ্থন ১৩ শপথ খুৱালে। আৰু ময় মোৰ কাপড়, কোচ। এখন গাৱ গোটোক। কিন্তু লিবিলাকৰ মন সাকাৰি কলো, যি কোনোৱে এই অঙ্গীকাৰ ৩ অলি মোৰ অনিষ্ট কৰিবলৈ। তাতে ময় পালন কৰিব, ঈগৰে তাৰ ঘৰে পা আৰু সিবিলাকলৈ মৃতৰ ৰায় কৈ পঠালো, যে, ময় পমির ফলঃ পর তাক এই কুপে আকারি এক মহৎ কর্ম করি, নমি যাব নোৱাৰে; পেলাক; এইপে তাক জোকা আৰু যুদ মত তাক এড়ি তোমালোকৰ ওচৰলৈ নামি যাও- কাক। তাতে গোটেই সমাজে সেই দরে ৪ মানে, কাম কি বড় হৈ থাকিব? এই রুপে সি- হক বুলি কলে, আৰু যিহোৱার প্রশংসা বিলাকে মোৰ ওচৰলৈ চারিবাৰ মানুহ পঠালে; কলে। পাছে লোকবিলাকে এই অীকার আমলিবিলাকক সেইপ্রকার উত্তরকেলিলো। ১৪ দৰে কাৰ্য কৰিলে। অধিকন্তু, যি সময়ত ময় | পান চনবল্লটে সেইদরে পমবার এখন খোলা বিদা দেশত সিবিলাকৰ অধ্যক্ষাবলৈ নিযুক্ত চিটিৰ মোৰ ওচৰলৈ অপোন দসিক পঠালে; হৈছিলো, সেই সময়র পর, অর্থাৎ অত্র ৬ তাত এই কথা লিখা আছিল, গতিবিলাকৰ বলার রায় বিশ বছর বহরি পর, বত্রিশ মাৰত এই কথা ওলাইছে, আৰু গেমেও কৈছে, বর রিলৈকে এই বার বহর ময় আৰু যে, তুমি আৰু যিদীবিলাকে বিদ্রোহ করিব মোৰ এইবিলাকে দেশাধ্যক্ষর আহার খোৱা লৈ মন কৰিছাহক; এই কারণে তুমি পুনরায় ১৫ নাই। কিন্তু আমার আগৈয়ে হোৱা পূর্ব গড় নির্মাণ করি; আৰু সেই কথামতে তুমি দেশবিলাকে লোকবিলাকক তার করি • সিহঁতৰ বিলৈ ইচ্ছা করি। আর যিয়া মিল, আৰু চলিশ চেকল পর বাটি, সিবি | দেশত এন রায় আছে, এই বুলি নিয়ে বিয়ে শাক পরা খোৱা বৰুআ স লৈছিল। বিকালেমত প্রচার করাবলৈ তুমি তববাদী- এনে কি, লিবিলাক দালবিলাকেও লোক। বিলাককে নিযুক্ত করিল; আৰু সেই কথা 48