পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৪৭৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৪৭ ৬ নহিমিয়া। (২;৭-৩; ৮। ৰাই মোক সুধিলে, (সেই সময়ত ৰাণ। তাৰু তোমালোকে দেখিছ; এতেকে আয়, ওচৰত বহি আছিল, তয় কিমান দিনৰ নিমিতো আমি. যিলেৰ গড় পাৰে, তাতে আমি যাবি? আৰু কেতিয়া উলটি আহিৰি পাছ| ১৮ অপমান বিষয় হৈ আৰু নেখামি। পান ৰই অনুগ্ৰহ কৰি মোক পঠাই দিলে; ময় | মোৰ ওপৰত থকা দৰ মলময় যত কথা, • তেওঁৰ ৰিত সময় নিৰুপণ কৰিলো। ময় ৰাক আৰু বৰাই মোক কোৱা বাক্য সিবিলাকৰ আৰু কলো, যদি মহাৰায়ে ভাল দেখে, তেIে: অনালো; তাতে শিবিলাকে কলে, বা, আমি ময় যিহূদা দেশ নেপাওঁমানে, নদীৰ সিপাৰে| উট সাজেক। এইৰুপে সিবিলাকে সেইভাল থকা দেশাধ্যবিলাকে যেন মোৰ যাত্ৰাত সহায় কৰি অৰ্থে আপোনি আপোন হাত সনে কৰে, এই নিমিত্তে তেবিলাল পত্ৰ দিক;1 ১৯ কৰিলে। কিহেৰোণায়া চনুবই, অলোনীয়া ৮ আৰু গৃহসীয় কোঠৰ দুৱাৰৰ ঢৌকা, | ফাবিয়া পাল, আৰু অৰীয়া গেচয়ে এই কথা নগৰ পৰ, আৰু অয় যি হয়ত সোমা, তাৰ | শুনি আমাক উপহাস কৰিলে; আৰু আমাক নিমিত্তে মোক কাঠ দিবলৈ, কাঠনীয় হেয় কৰি কলে, হইতে এইটা কি কাম আচকলৈ এখন পৰ দিও। তাতে,মোৰ ওপৰত কৰি। তহতেৰ অবিতে বিআচৰণ মোৰ দৰ মলময় যত একাত, নাই|• কৰিবি নে কি। তেতিয়া ময় উত্য কৰি নি ৯ মোক সেই সকলোৰে দিলে। পা মা নদীৰ বিলাকক কণে, ঈগৰেই আমাৰ কাম নি ইপাৰে থকা দেশাধ্যবিলাকৰ ওচৰ পাই। • কৰি; এই হেতুকে তে গান আমি উ ৰজাৰ পববাৰ তেওঁবিলাক দিলো। নাই। সালিম; বিযিচালেমত তোমালোক কোনো মোৰ লগত সেনাপতি আৰু আৰোহী পঠাই-T ভাগ কি অধিকাৰ, বা কোনো শোৱণয় চিন ১• ছিল। তাতে হোৰেণয়া চট আৰ অম- নাই। নীয় ফোবিয়া দাসে যেতিয়া কি খনিলে, পুনৰায় পড় নিৰ্মাণ কৰা। তেতিয়াইয়েৰ সানবিলাক মলৰ চেষ্টা কৰিব অৰ্থে এমন মানুষ যে আহিছে, ইয়াতে পী ইলিয়াটীব প্ৰধান পুৰোহিতে, আৰ ১১ সিবিলাকে অতিশয় বেজাৰ পালে। এইপে তেওঁৰ ভাই পুৰোহিতবিলাকে উটি যে দুৱাৰ | ময় যিচালেম পাই, সেই ঠাইত তিন দিন গাঁথিলে; সিৰিলাকে তাৰ দুৱাৰ দুখলপা খুৱাই ১২ কিলো। পাছে মৰ আৰু মোৰ লগৰ কেই তাপবিত্ৰ কল, হয়ে কোঠলৈ, হননেৰ মান পুৰুষে ৰাতিতে উঠলো; কিন্তু যি-কোঠলৈৰুে তাৰ পবিত্ৰ কৰিলে। তেওঁৰ ওচৰত চালেমৰ নিমিত্তে যি কৰিবলৈ দখৰে মোৰ | যিৰীহেৰ মানুহবিলাকে গাখিলে। সিবিলাক মমত মতি দিলে, তাক কৰে আগত নকলে; | •ওচৰত মীৰ পুত্ৰ সুৰে গাখিলে। চীনাৱাৰ আৰু ময় উঠা পটোৰ বাহিৰে আৰ কোনো | পুৰবিলাকে মা দুৱাৰ গাঁথিলে; সিৰি ১৩ পৰ মোৰ লগত নালি। ময় ৰতিতে উপত্যকাৰ লাকে তাৰ চৌকাঠ লগালে, তাৰ দুৱাৰ দুখলপ দুৱাৰেদি বাহিৰ ওলাইহিচালেৰ গা গড় খুৱালে, আৰু সলখা ও ডাং লগালে। সি আৰু দুয়ে পোড়া দুৱাৰবোৰ চাই চাই সাগ | বিলকিৰ চৰ কোচ নাতি ৰিয়া পুৰ ১০ নাদ আৰু গোব্য দুৱাৰলেকে গলো। পাছে নয়। মৰেমোতে গো বাতিলে। সিবিলাকৰ ওচৰত তাৰ পৰ দুমকৱ আৰু ৰাৰ পুখুৰিলৈকে মচেলেৰ নাতি বেৰেখিয়াৰ পৰ মনে গলে; কি সেই ঠাইত, ময় উঠা পাৰ ভগা বাতিলে। সিবিলাকৰ ওচৰত বানাৰ পু} ১০ নিমিত্তে, যাবলৈ ঠাই নাছিল। তেতিয়া ময়। চাদোকে তগ বাতিলে। সিবিলাকৰ ওচ ৰাতি তৰীয়েদি ওপ্যলৈ উঠি গৈ গড় চালে; | কোৱাৰ লোকবিলাকে গা বাতিলে; কি পাছে উলটি উপত্যকাৰ রায়েলি সোমাই। সিবিলাক প্রধান লোকবিলাকে এ কাৰ্য্য ১ ঘলৈ আহিলো। কিন্তু যয় কলৈ গৈছিলে, ১ অর্থে তি িনেপাখিলে। আৰু পাচার পু আৰু কি কি কৰিবলৈ মন আছিল, তাক অধ্য মোয়দা, আৰু যতোদিয়াৰ পুৰ চুমে পুন বিলাকে নেতানিছিল; আৰু তেতিয়ালৈকে ময় দুৱার বাতিলে; লিবিলাকোঁচৌকাঠ লগালে, যিদীবিলাকক, কি পুরোহিতবিলাকক, কি তার ৱাৰ খলপা খুৱালে, আৰু সলখা ও ভাং প্রধান লোকবিলাকক, কি অধ্যবিলাকক কি। • লগালে। সিবিলাকৰ ওচৰত পিবিয়োনীয় মল- ঘৰৰ কামত লগাব লগীয়া আন মানুহবিলাকক ডিম আৰু মরোধে যানে, শিবিয়ান ৩। কাকে তাক কোৱা নাছিলো। পাছে ময় নি। আৰু জিলাঃ মাহবিলাকে গা বাতিলে; বিলাকক কলো, আমি কেনে দুৰৱস্থাত আছে, লেই মিলা নদীর পার অন্য সিংহাসন বিকালেম কেনেকৈ উ কৈ পড়ি আছে, অধীনে আহিল। তের চত লোণীবিলাকে আৰু তাৰ দুৱাবোৰ কেনেকৈ ওয়ে পুড়িলে, সৈতে হায়ার পুৰ উৰীয়েলে গা বালি। 6