২; ৮-২৬। বংশাৱলি। ৪৪ ৫ পৰা এই দেশনিবাগীবিলাকক সূয় কৰি আপিন না; কাইলৈ সিংতৰ বিৰুদ্ধে যাৱা কৰি; বহু আমৰ বক সদকাল নিমিত। কিয়নো যিহোৱা তোমালোকৰ লগত আছে; এই দেশ দিয়া নাই। লিৰিলাকে এই দেশত ১৮ এইবুলি যিহোচা মাগত মুখ দি এশিপতি শক্তি কৰি আছে; আৰু তাৰ মাত অপো- কৰিলে, আৰু য্যিাদাৰ আলোক ও যিঃ- নাৰ নাম নিমিত্তে এক খাম না িলে, ঢালেনিনীবিলাকে যিহোৱাৰ আগত উড়ি ৯ তলি , বা বিচালি দত, বা মহামাৰী, ১৯ হৈ পড়ি তেক প্ৰণিপাত কৰিলে। পাক- বা কাল,এইএই অল যদি আমালৈ ঘটি, | তৰ বংশয় আৰু কোৰ বংশৰ লেবীয়াবিলাকে তেন্তে আমি এই ব্যৰ আগত, আৰ তোমাৰ। আতিশয় বড় মাতেৰ ৰায়েলৰ ই যিহো- অগিত(কিয়নো এই বৃহত তোমাৰ নাম অনি)| কি প্ৰশংসা কৰিলে উটি খিল। পাছে খি হৈ, শট কালত তোমাৰ আগত কাত লিবিলাক ৰাতিপুৱাতে শট তকোত্তৰ অৰণ্যলৈ ৰোজি কৰিম; তাতে তুমি তা খনি উমাৰ। ওলাই গল; আৰু ওলাই যোৱা কালত যিহো- ১• কবি।। এতিয়া দেখ, ইয়েল মিৰ জেৰ ঢাকা থিয় হৈ কলে, যি আৰু যি পৰা অহা কালত তুমি যিবিলাকৰ দেশত ইত্যা চালেমনিৰীৰিক,মোলৈ কাণ দিয়া; ভোলা- অলক সোমাবলৈ নিদিল, আৰু কায়েলে লোকে অপিপনি ঈশ্বৰ যিহোৱাত বিশ্বাস কৰা, সিহত পৰ এফলীয়া হৈ গৈ লিংক বিন| তাতে তোমালোক মুক্তিৰ; আৰু তেওঁৰ ননি, তোৰ আৰ কোন সতন-1 বাৰীবিলাকত বিশাল কৰা, তাতে তোম- বিলাক, আৰু চেয়ীৰ পৱতীয়া লোকবিলাক | লোক কৃতকাৰ্য। তাৰ পাৰে তেও লোক ১১ আছি। আৰু দেখা, তুমি যি আধিপত্য বিলাৰে সৈতে মণ কৰি, ৰণলৈ সাহু যোৱা- অমকি দিল, তোমাৰ সেই আধিপত্যৰ পৰ বিলাৰ আগে আগে “যিহোৱাৰ অতি গান সিহঁতে আমাক খেদাই দিবলৈ আবি, উপকাৰ কৰা; কিয়নো তেওঁৰ দয়া সদাকালইলকে থাকে ১২ সলনি আমাৰ কেন অপাৰ কৰি! হে এই কথা কৈ কৈ, যিহোৱাৰ উদ্দেশে গীত আমাৰ ঈৰ,তুমি সিডৰ বিচাৰ নকৰিব নে?| গাবলৈ, আৰু পবিত্ৰ শোভাৰে যিহোৱাৰ যিনো আমাৰ অবিতে সেই যি অতিশয় অধিক | প্ৰশংসা কৰিবলৈ কেবিলাক মানুষ নিযুক্ত লোকলা আছি, লিংতৰ বিৰুতে আমৰা কৰিলে। পাছে,ণিবিলাকে গীত গাবলৈ আৰু বিৰ কোনো সমৰ্থ নাই; আৰু বি কৰিব প্ৰশংসা কৰিবলৈ আৰ কৰিলত, যিৱদাৰ লাগিব, তা আমি নোনো; কেবল তোমালৈ বি অহা অমানৱ আৰু মোৱাবৰ সন্তান- ১৬ চাই আয়। এই পে শিশু, তিত, আৰু বিলকিৰ, আৰু চেয়ীৰ পৰ্বতীয়া লোকবিলাক | নিৰিলাকে সৈতে গোটেই যিহূদা যিহোৱায়। | বিৰুদ্ধে যিহোৱাই পুত ঠাইত খাপ দি থকা- ১০ সাফাতে থিয় ল। এনে সময়ত সমাৰ মা বিলাকক নিযুক্ত কৰিলে; তাতে নিহত ঘাটিল। মনিয়াৰ বুঃ পলাতি যিয়ীলেৰ পতি • কিনো অমোনআঃ মোৱাৰৰ সকালবিলাকে নাৰ নাতি ধৰিয়াৰ পুত্ৰ হীমেল নিঃশেষে বিন আৰু সংহাৰ কৰিবলৈ, নামেৰে অচিৰ বংশৰ এম লেবীয়া লোত। চেয়ীনিবাসীবিলা বিয়ে উঠিল; আৰু ১০ৰিহাৱাৰ আ স্থিতি যেত, তেওঁ কলে, লিতে চেমীৰবিবাসীবিলাকক সংহাৰ কৰাৰ
েআটাই যিদা আৰু যিলেনিবাসী। পাছে,আপোনাবিলায় মাতে ইনে লিজনক
বিলকি, আৰ হে মহাৰায় যিহোট, তোমা বিনষ্ট কৰিলে। পাছে যিয়াৰ লোকবিলাকে লোকে কৰি দিয়া; যিহোৱাই তোমালোকক এই | অৰণ্য, এ ল গৈ, তাৰ পৰ সেই লোক কথা কৈছে তোমালোকে সেই আতিশয় অধিক। সাৰ ফাললৈ মুখ ঘৰাই চাই দেখিলে, যে, লোকমাকে দেখি মরিব আৰু বিল। | লিতি মরা শ হৈ মাতি পড়ি আছে, র না; কিয়নো এই য; তোমালোকৰ নহয়, ২৫ পোৱা এজনো নাই। তেতিয়া যিহোচা আৰু ১০ দিবে। তোমালোকে কালে সিহঁতৰ | তেওঁর লোকবিলাকে নিহত দুইব্য অনিবলৈ | বিয়ে নামি যাব; দেখা, শিং চীচলে উট গৈ,শৰ লগত বাংলপৰি আৰু বহুমূল্য মণি . বোকা বাদি আল; তোমালোকে বিৱেল পালে; আৰু লিবিলাকে সেইবোর আপোনা. অরণ্যর অগিউপত্যকার শোগত নিহত বিলার নিতে নিহত গারপর উলিয়ালিত, ১০ পাৰ। এই ঘূত তোমালোককবি নে ইমান বন হল, যে, শিবিলাকে সেই সকলোকে লাগিব; হে বি আৰু যিফালেনিবাসী বৈ নিৰ নোৱাৰূিলে; সেই সুব্য ইমান অধিক লি, তোমালোকেশাটি হৈ থিয় ৮ থাকি। আলি,বে, তাক লৈ যাবলৈ সিকির তিন তোমালোক লগত এক বিৰোৱাই নির| দিৰ লাগিল।তার পায়ে চতুর্থ দিন লিবিলাকে দেখিব; তোমাকে নকৰে আৰু ৰিল। রাখা উপত্যকাত গোট খালে; নিলে সেই 3
