________________
৩৯২ ৰাজাৱলি। ' (২; ১- ১; ২। দেৱতাৰ গত প্ৰণিপাত কৰোতে, অমেল| এয়াটো যি দ খাপ নামি শৈলি, যিহোৱাই আৰু চৰেৰ নামেৰ তেৰ পুতেক দলে | সেই দ খাপ তাক পাছলৈ ফোটালে। কে তৰোৱালেৰে বৰ ফলে; আৰ ১২ সেই সময়ত বলনিৰ পুৰ বৰেলাৰ সিহঁত অৰাট দেশলৈ পলাই গল। পাছে | নামেৰ বালিৰ ৰাই বিয়ি চলে এল তেওঁৰ পুৰ এচৰমোন তেয় পদত ৰা| | পৰা এটি উপহাৰ পালে;কাৰণ তিন্নি যেমীয়াপড়িছিল, তেওভাৰ লৰাৰ পাইছিল। | হিড়িমা নমীয়া পড়ি দু হোৱ। বালি পা | [১৩ তাতে হিয়িাইসিবিলাকৰ কথালৈ দিলে, चात बाजामाद वरना या जाती দূত অদ। যিনি মৃত্যু। গৃহ, অৰ্থাৎ ৰুপ,লো, সুগছি , উৰ তেল ১০ সেই কালত বিফিয়াৰ সাংঘাতিক নৰীয়া আদি আপনাৰ ভাল আটাই বত, আৰ {: লত, আমোদৰ পুৰ বিয়া ভাষীয়ে बानामाद्रि जारे बवानाद्र मिरिनारक * তেওৰ ওচৰলৈ আহি কলে, যিবোৱাই এই| দেখুৱাই দিলে। যিকিৰ যত, ৰা তেওঁৰ কথা কৈয়ে তুমি আপোন যাৰ বিয়ে দিহ लारी नाबानिदिनांकक बसपाच्या দিয়া; কিননা তোমাৰ মৃত্যু হব, তুমি | ১০ কোলা বন্ধ ছিল। পা মিআ খবৰীয়ে নিী। তাতে তেওঁ দেয়াৰ ললে মুখ रिकिया जति ब्रटेन बाहि भूपिन, नरे যাই যিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰি বলে, मामुरप्राप्त शिशिकानाभाद्रामाशोन ও হে যিহোৱা, বিনয় কৰে, ময় সত্যভাৱে আৰু ফ’ৰ পৰ আলি। তাতে বিয়ািই কল, তা মনেৰে তোমাৰ সাক্ষাতে কি ৰুপে চলি তেওঁবিলাক দূৰ দেশ নাবিল পৰা মোৰ ৈ আছি , আৰ তোমাৰ সৃতি কেনে নাচৰণ|১০ আলি। বিমই সুধিলে, তোমাৰ পূহ কৰি আছি, তা তুমি এতিয়া লোৱণ কৰা; गिरिनाक विविधिना विशिषिप्रार ৪ এই বুলি বিকিয়াই বড় কাকিলে। পায়ে কলে, মোৰ গৃহত থকা সকলোৰুে দেখিলে; যা যিয়াই ওলাই গৈ নগৰৰ মাঝ মৌ পাতে যমুল্য ব্যৰ মাৰ, ময় সিবিলাকক মেৰেতেওঁৰ চৰলৈ যিহোৱাৰ বাক্য আলি, বেলি, ১৬ খুউৱা কোনো যাবে না। পায়ে বিচাৰ তুমি উজটি গৈ মোৰ একাধিক অধিপতি | ১৭ বিফিক ফলে, যিহোৱা, ৰা না। খে , বিকিয়াককোৱা,তোমাৰ ওপৰপিতৃ দয়ায় ঈশ্বৰ তোমাৰ গৃহত যি যি আছে আৰু মোৰ পৃযিহোৱাই এই কথা কৈছে, মা তোমাৰ প্ৰাৰ্থনা পুৰুষৰিলাকে লাচি থৈ যোৱা যি যি আমি শুনিলো, আৰু তোমাৰ কু-লোত মোৰ দৃষ্টি লৈকে আছে, সেই সকলোকে বালিলৈ নিৰ পড়িল, দেখা, ময় তোমামু কৰিম; তৃতীয়। দিন ও চাপিসেইবোৰৰ লেইসকি ৬ দিনা তুমি যিহোৱাৰ গৃহলৈ উঠি যায়। ময়| নেখানি, ইয়াৰু যিহোৱাই কৈছে। তোমায় তোমাৰ আয় পৌৰ বছৰ জিৰিম; আৰু T ঔৰণত যি যি সম অগ্নিব; লিৰিলা মাৰ মম আচৰীয়া ৰৰ (তিৰ পৰ তোমাক আৰু | ফেতবিলাক দিয়া যায়, আৰু লিৰিলাৰু এই নগৰ উদ্ধাৰ কৰিম; আৰু মোৰ নিৰ ১৯ বালিৰ ৰাগৃহ নপুংসক দল। তাতে ও মোৰ ধস দায়দৰ কাৰণে ময় এই নগৰৰ | হিফিয়াই যিমাক কলে, তুমি যিহোবাৰ বি ৭ ঢালৰপ হম। পৰে বিচাই ফলে, জিম বাক্য কলা, সেয়ে উকম; সে কল, ঘ টা এলদা আনা; তাতে লোকবিলাকে তাক মোৰ মত মল আৰু সত্য হয়, তেন্তে নেয়ে আমি হৰণ দিলত, তেও সুস্থ হল। লেইনে উম নয়। বিফিয়াৰ অধিকৃত, কালত বিকিয়াই চিৰাক কলে, যিহোৱাই যে। তেওঁৰ সকলো পৰমর কথা, ভেও পা মোক সুস্থ করিব, আৰু তৃতীয় দিন। ময় যিহো আৰু মল করি নগৰলৈ পানী আনা ,এই ১ বার গৃহলৈ গ ঘাম, তার চিন কি? তাতে সকলে জানো যিদায় রাবিলার ইতিহাসযিয়াই কলে, যিহোৱাই যে নিতে কোকা এই২ি১ পৃষকখলিত লিখা ই। পাছে বিডি বাক্য লিভ করিব, যিহোৱা পরা তোমার পক্ষে | আপোন ওপ্যপিতৃবিলাকৰ লগত নিতি লাভ তার এই চিন হব, হয়তো দুই ধাপ আগ বাড়ি। তেওঁর পুত্র মনটি তের পদ রৰা। যাব লাগে মে, নতুবা দই খাপ পাছলৈহকি | মাছি না আমোর।। * ১০ যাব লাগে। তাতে বিয়াই ফলে, গয়াটা যে দই খাপ তললৈ নামি যাব, ইস কথা;ls মাচিয়ে বার বার হয়ত বা হৈ, কিয়টা দ খাপ পাছলৈ হৰি যাক। যিচালেখত পাঁচপ ন রাজত্ব কলে; ১১ তেতিয় বিচর অবদায়ে যিহোৱাৰ আগত [ ২ তেওর মাকর নাম হেী অলি। যিহোৱাৰ প্রার্থনা করিলত, অহির খাটৰ ওপৰত। ত্রালের সাবিলা আগর পর বি 392
