পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৩৯০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৩৮৬ ২ালি। [১৫; ৩৬-১৬; ২। কৰিছিল আৰু ধূপলাইছিল। তেওঁ বিহাৰ | লৈ গল; আৰু চীন এ কয়ল। পায়ে গৃৰ ওপৰৰ দুৱাৰ পুনৰায় নিৰ্মাণ কৰিলে। আৰ ৰাই আয় তিঃ-পিলে আৰ ৩৬ যোখমৰ অৱশিষ্ট বৃত, তে শোৰ্য্যৰ লগত শাকবলে পকেলেল; আৰু ঝখা নামে যিদাৰ ৰাবিলাৰ ইতিহাস মেচকত একা ঘৰেটো দেখি, তেওঁ সেই ৩০ পুখত লিখা নাই? সেইফালত খিমাৱাই যজ্ঞবেদি সকলো দিশৰ্ম সাৰে তাৰ মৰমিৰ ৰচীন বৰু আৰু মলিয়াৰ পুত্ৰ না আৰু না ভৰিয়া পুৰোহিত ৰিলে শোক যিয়দাৰ বিৰুদ্ধে পঠাবলৈ ধৰিলে।[৪১ পঠাই দিলে। তাতে কৰিয়া পুৱাতে এটা ৩৮ পাছে যেখম আপোন ওপিৰিফৰ লগত যজ্ঞৰেন কালে; আৰ ৰই দমেৰ গল্প নিমিত লত, আপোন ওপৰণিত দায়দৰ যি যি পাইছিল, আৰ কে পৰ মগৰত আপোন ওপাপিতৃবিলাকৰ লগত তেও আৰ আগৈয়ে ৰিয়া পুৰোহিতে তাৰ দৰেই মৈদাম দিয়া হল; আৰু তেওঁৰ পুত্ৰ আজ | ১২ সকলোকে কৰালে। পাছে নাইমেক পৰ -তে পদত ৰজাল। আহিলেই যজ্ঞবেজি চালে; মাইলেই বেদিৰ ওচৰলৈ গৈত শত বলিদালে। | যিাৰ ওপতে আজ ৰাত্ব। ১৩ আৰু তে সেই বেদিৰ উপৰ আলোয় ৰমলিয়াৰ পুত্ৰ পেকাৰ ৰাজত্বৰ সপ্তদশ | হোমিলি ও ভঙ্গ নৈয়ে দাহ কৰিলে,অপো- বহৰত, বিদায় বা যোথষৰ পুত্ৰ নাৰ পেয় নৈবেদ্য চালিলে, আৰু আপোনাৰ ২ আহলে ৰাজত্ব পালে। অহয়ে বিশ বায় ১৪ মঙ্গলাৰ্থক বলিৰ চেটিয়ালে। আৰু যিহো- বয়সত ৰজা হৈ, খিচালেমত বোল বছৰ ৰাজত্ব | ৰা সমুখত। যি পিলৰ যবেদি, ভাৰু কৰিলে। তেওঁ আপোন পৰপিতৃ দায়দৰ তেওঁ মন্দিৰ আগৰ গয়, অৰ্থাৎ যিহোৱৰব্য মিলিকৈ, আপোন খৰ যিহোৱাৰ দৃতি আৰ নতুন বেদিৰ মঠাই পৰ চাইলেই | যি ন্যায়, তাক নকৰিলে; কিন্তু ইয়েল - ১৫ নতুন বেদিৰ উত্তৰকালে স্থাপন কৰিলে। পাছে বিলাকৰ পথত চলিলে, এস কি, যিহোৱাই আহৰ বুজাই ৰিয়া পুৰোহিক এই অ ইস্ৰায়েলৰ সামৰিলকিৰ আগৰ পৰা সুৰ দিলে, বোলে, বড় বেদিৰ ওপৰ এতিৰ হোক কৰা জাতিবিলাকৰ যিলহ্মীয় ৰীতিৰ দৰে বলি ও সভা বেলাৰ নৈহে, হোলি আপোন পুত্ৰটকেই অগ্নিৰ মাকে গমন ও তে, নৈবেদ্য, আৰু দেশৰ লা লা ৪ কালে। আৰু তেও ওখ ঠাইবোরত, পৰ্বতৰ হোমৰলি ওলিবিলার অ পেয় নৈবে ওপরত, আৰু প্রত্যেক কেচাপতীয়া গছৰ দাহ কৰা; আৰু তার ওপর হামৰলি তে তলত বলিদান করিলে আৰু ধূপ জ্বলালে।। ও আন আন লিয় তেজ চবি; ফিপি- সেই কলিত অৱমির রচীন ৰাই আৰু ইস্রা। লর যকেলির বিয়ে মোর বিবসা কৰি খেলর রলিয়ার পুত্র পেকই রই র| ১৬ লগা আছে। তাতে উয়ি পুরোহিত আর অর্থে যিচালেমলৈ যাত্ৰা কৰি আৰক অৱ-১৭ রর আটাই আম অনুসারে কলি। পা রোধ করিলে; কিন্তু কে জয় করিব নোৱা আহাই আরকি খাল পড়া চাই- ৬ ৰিলে। সেই সময়ত অমি রচীন রাই এল বোরর শিলয় পাতবের কাট বলে, আৰু নগর পুনরায় অরমির অধীন ফরি, যিদী সেইবোরর প্য। এলিপবিোর ল; বিলাকক এলতর পর গোই দিলে; আৰু। আৰু সমৃভপাত্ৰটোর এলত বি পিতার - অরামীয়াবিলাকে এললৈ আহি আলিকে। বের অছিল, লেইবো এপ গা ভাৰু ৭ তাত বিবাদ কবি আছে। পাছে অহয় অচরর। নমাই শিল পারি তার ওপর করলে। তিপিলেচর বর ওচৰলৈ দুত পঠাই এই ১৮ আৰু বিহামদিন নিয়ে গৃহর মা কথা কলে, ময় অপোনার দাস, আৰু আপো-ওপৰত চলি থকা যি ম, অ ঞ্জ লেম- নার পুত্র ওঁ; আপুদি আহি মোর বিয়ে উঠা। বর নিমিত্ত যি বারি রি করা হৈছিল, অরাম রগ আৰু ইয়ায়েলর রার হত্যি। তাক তেও অচুর মার অত যিহোৱাৰ ব্যয় ৮ পর যে তার করো। আৰু আহ]ে ১৯ অন ঠাইত রাখিল। আর কার কারণ যিহোৱাৰ গৃতে আম্মুর গুড়ালত পোৱা যুৱা যিয় রৰিলয় ইটিপিক সোৰ আৰু প লৈ, অচরর আর এলি lে২• খতি কালো লিখ নাই। আহ ৯ পঠাই দিলে। তাতে আর রই তেওঁরা আদান পরপিতৃবিলাকৰ লগই দিছি লত, ক খলিল; আৰু অর মাই দমেচকর আপনি পপিভূকিন্তু না, এ বিয়ে বৃদযাত্ৰা করি তাক মাতি করি দলে, নরত তেওঁক মৈদাম দিন হল; আ র আর তার লোকবিলাকক বন্দী করি কীলৈ পুৰ বিৰিয়া তেওঁ পতাকা হল। 388.