পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৩৭৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৩৭২ ২াৱলি। [ ৪; ৪১-৫; ১৭। ১ তাক ভোজন কৰিব নোৱাৰিলে। কিন্তু তেওঁ | যে, এই মানুহে এটা মানুহক তাৰ ক ৰোগ, কলে, তেন্তে কিছু আটাৰি অনা। পাছে। . পৰা সুস্থ কৰিবলৈ মোৰ ওচৰ এ ৰব ম ওৰল। ভেও কি চকুত পেলাই দি কলে এতিয়া পঠাইছে? কিন্তু বিনয় কৰে, তোমালোকে লোকৰিলা নিমিত্তে তাক বাঢ়ি দিয়া, সিবি বিবেচনা কৰি চোৱা, সি মোৰ বিডি লাকে খাওক; তাতে চকুত একোৱেই বিম| পাবলৈ হল বিচাৰিছে। পাছে, ইয়েল নেথাকিল। ৰাই কাপড় খুলা বা ইশৰ লোৰু ইলীচাই ৪২ এদিন চালিচাৰ পৰা এজন মানুহে খনি মজাৰ ওচৰলৈ এই কথা কৈ পৰে শৰৰ লোকৰ নিমিত্তে, প্ৰথমে প শ য তুমি আপোন বন্ধ কি ফালিলসেই ধনিৰ বি পিঠা আৰু নতুন টোজোলোত মানহ মোৰ এখেলৈ আহোক; তাতে ত্ৰায়েল ভাই আনিলে। তাতে ইলীই কলে, ইয়াক | মাঝত যে এমন ভাবাদী আছে, তা নি • লোকবিলাকক দিয়া, লিবিলাকে খাওক। তাতে | ৯নানিব। তাতে নামান: আপোনাৰ ঘোড়নোৰ তেওঁৰ দলে কলে, কি! ময় এইখিৰিকে এশ | আৰু আপোনাৰ ৰথে সৈতে আমি ইলীচাৰ লোক আগত ম নে? কিন্তু তেওঁ কলে, তাক ১০ ঘৰ দুৰমুখত থিয় হল। তেতিয়ালাই, লোকবিলাকক দিয়া,সিবিলাকে খাওক; কিয়নো তেওঁ চৰলৈ এৰু দূত পঠাই বলে, তুমি গৈ যিহোৱাই এই কুপে কৈছে, সিবিলাকে খায়ে বৰ্দন নদীত মাৰ জোবোয় মাৰাগৈ; তাতে ৪৪ তাৰ বাকী এড়িব। এই হেতুকে, দি লিবিলা। তোমাৰ গাৰ মত অগ, নিচিনা , অৰু আগত তাক দিলত, সিবিলাকে তাক খা]ে১১ তুমি খচি। কিন্তু নামানে খং উঃ এটি যিহোৱাৰ ৰক্যৰ দৰে তাৰ বাকী এড়িলে। গল, অকলে, দেখা, ময় ভৰিছিলো, জে অৱশ্যে ওলাই মোৰ ওচৰলৈ আহিব, আৰু লীচাই কুমোগী নানক। থিয় হৈ আপোন ৰ যিহোৱাৰ বামেৰে

  1. অৰামীয়া মজাৰ প্ৰধান সেনাপতি নামান। প্ৰাৰ্থনা কৰি কু ঠাইত হাত বুলাই কুয়ে

আপোনি প্ৰভুৰ সাক্ষাতে মহান আৰু মৰ্যাদা| ১২ সুস্থ কৰিব। আয়েল আটাইতকৈ দমে পোৱা লোক আছিল; কিয়নো তেওঁৱেই চকৰ অবানা আৰু পৰ্পৰ নীলে উম নয়। ৰায় যিহোৱাই অৰামীয়বিলাকক জয়যুক্ত। ম জানো সেবো কাৰো মাৰি চিৰ. কৰিছিল; সেই পুৰুষ পৰাক্ৰমী বীৰ, কিত। সোৱাৰিম? এই বুলি তেওঁ মুখ ধুই তেৰে ২ কুষ্ঠৰোগী আছিল। এক সময়ত অসমীয়া | ১৩ টি গল। কিন্তু তে দাগবিলাৰুে এচ চানি লোকে দলে দলে ওলাই আহোতে, ইস্ৰায়েল | নিবেদন কৰি বলে, হে পিত, সেই ভাববাদীয়ে দেশৰ পৰা এজনী সৰু ছোৱালী বন্দী কৰি কোনো মহৎ কৰ্ম কৰি আ আপোকা নিছিল; তাই নামান্য কাৰ্যাৰ আলি মিছিল। হলে, আপনি তাক মৰিলেনে নে? এই ৩ তাই আপোন অধিকাৰিণীক কলে, মৰিয়াত হেতুকে, “ জেৰে মাৰি শুচি হোৱা, ভে এক ভাববাদীৰ লগত মোৰ প্ৰভুৱে সাং | আপোনাক এই আলিয়া আমি না কৰিলে বড় ভাল হয়। তাৰুে কৰিলে, ১৫ তাক কৰিব নোৱাৰে। তেতিয়া তো দ তেওঁ কু ৰোগৰ পৰা তেওঁক সুস্থ কৰিব। লোকৰ আজ্ঞাৰ দৰে যদ্দন বাজাৰ তুব ৪ পায়ে তেও তিলৈ গৈ আপোন এক। মাৰিলে; তাতে ভেওৰ গাৰ মাস পৰ পৰ কলে, ব্ৰয়েল দেশৰ পৰা অনা সেই ছোৱালী|মহৰ নিচিনা হল, আৰ তোখচি হল। পাক ৫ জনীয়ে এই এই ৰূপ কথা কলে। তাতে আমৰা নামানে আগোনৰ সঙ্গী আটাইলোককে বুই কলে, তেন্তে তুমি যোৱাগৈ; ময় ত্ৰা মৈতে ঈশ্য লোচলৈউকটি আদি যেলৰ আলৈ এখন পৰ পঠাও। তেতিয়া Bেও আগত থিয় হৈ কলে, দেখো, ময় এ আপোনাৰ লগত দহ কিন্তু কাপ, হয় হাজাৰ অনিলে, যে, গাই পৃথিবীত আৰু ক'তে কেল সাৰ, আৰু দহ যোড় কাপড় লৈ যাত্ৰা | পৰ মাই, লে দলেৰ মানুহে মা; ৬ কৰিলে। আৰু তেওঁ ইত্ৰায়েলৰ বাচলৈ এই হেতুকে মঞ্চ বিনয় কৰে, আপোমাৰই পত্ৰখন লৈ আহিল; তাৰ প্ৰিয় এই লিখা] ১৬ দল পা এৰ উপহাথ কত। নিতে আছিল, * আৰু এই পত্ৰ আপোনাৰ ওচৰ পালে, | ফলে, ময় যিনাৰ সাক্ষাত থিয় হৈ আয়, ময় যে অলোন দাস নামক কুষ্ঠ রোগর পরা লই যিহোৱারীর শখ, ময় একেক সুবির শিৰে আপোনাৰ ওচৰলৈ পঠাইছে, | নয়। তাৰ গাৰ কঢ়িবলৈ নামাজে কে ইয়াকে রব।” সে পত্র পাত্রে ইত্রা | বহু লাভ করি করতো, তেও মা হল। যেলর রায় আপনার কাপড় ফালি ফলে, পাছে নানান কল, য নয়, যে মাহবলৈ আৰু জীয়াবলৈ ময় জানো শির,। দু'বছর বোৰৰ মাজ আদায় এই 3