{; ২১-৩;.২•1]। ২ ৰাকানি। লো বিয়া; পায়ে তাক তেওঁৰ ওচৰলৈ অনা | ৮ ঘোড়াবিলকে৷ তেনে। তেওঁ সুধিলে, আমি কোন ১ লত, কে পানীৰ দুমুকৰ গুৰিলৈ গৈ ভাত | বাটেদি যমক? তাতে তেওঁ কলে, ইদেমি লোও শেলাই দি কলে, যিহোৱাই এই ৰে। ৯ অৰণ্যৰ বাটেদি যাম। পাছে ইস্ৰায়েলৰ ৰজ, কৈ, ময় এই শাৰী ভাল কৰিলে; এতিয়াৰ মিদাৰ ৰজা, আৰু ইদোম ৰজাই যাৰা পৰা এয়ে মৃত্যুক, কি এ সৰতা, কি কৰি সাত দিনৰ বাট ঘুৰি গল। তেতিয়া ২ লোৱালি বিমচ কৰাতা আৰু মহব। ইলীচাই তেওঁবিলাকৰ পাছত যোৱ সৈন্যবিলা কোৱা সেই বা অনুসাৰে সেই পানী আজি আৰু পববাৰ নিমিত্তে পানী নোহো- লৈকে জলে আছে।.. ১• ৰাত, ইত্ৰায়েলৰ ৰজাই কলে, হায় হায়, • পাছে তেওঁতাৰ পৰা বৈৎ-এললৈ উঠি গল; মোৰাবৰ যাতত সমৰ্পণ কবিৰ নিমিত্তে তে বাদি উট যাওঁতে, ক্ষতবিলাক সং | যিহোৱাই এই তিনি জন ৰজকি একেলগে মাতি লাইনগৰ পা ৰাইমাহি তেওঁক বিজপ|১১ আনিলে। কিন্তু যিহোটে কলে, আমি যাৰ কৰি কৰে, হেৰেী তপা , উট য; হেৰৌ পা ৰায় যিহোৱাৰ ৰিত সুধিব পাৰে, যিহে- ৰা, অ যা। তেতিয়া তেও পাহাললৈ ঘুৰি বাৰ এনে কোনো ভাববাদী এই ঠাইত নাইনে? সিহঁতলৈ মই যিহোৱাৰ নামেৰুে সিহঁতক। তাতে ইয়েলৰ ৰজাৰ দসিবিলাকৰ মাকৰ। শাও নিলে; তাতে নীলুকে কাঠনীৰ পৰ। এজমে কলে, এলিয়াৰ হাতত পানী বাকি দিয়া | ১২ চাফটৰ পুতেক ইলীফা ইয়াত আছে। যিহো- চিৰ পেলালে। পাছে তেওঁ সেই ঠাইৰ পৰ চাটে কলে, তেওৰ লগত যিহোৱাৰ বাক্য | কলি গৱলৈ গল, আৰু তাৰ পৰ। চমৰিয়া আছে। পাছে ইয়ায়েলৰ , যিহোক, লৈ উভতি আহিল। আৰু ইমোমৰ ৰজা ছেঙৰ ওলৈ গল। | ১৩ তেতিয়া ইলীচাই ইয়েলৰ ৰজকি কলে, ইস্ৰায়েল ওপৰত যোৰামন বা তেওঁ তোমাৰ লগত মোৰ কি সম্পৰ্ক আছে? তুমি | মোয়াৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰা। আপোন পিতৰ ভাববাদীবিলাকৰ, আৰু মাতৃৰ | ফিদাৰ মা বিহাচাই ৰাজত্ব তাবাদীবিলাকৰ ওচৰলৈ যোৱা। তাতে ইস্ৰা- অষ্টাদশ বহৰত অহিৰৰ পুত্ৰ যিহোৱামে মেল, ৰাই তেওঁক কলে, আপুনি তেনেকৈ চমকিয়া কালেৰ ওপৰ ৰঙ্গ-হৈ বাৰ বহৰ | নকব; কিয়নো মোবিৰ হাতত সমৰ্পণ কৰিবৰ ৰাত মিলে। তেওঁ যিহোৱাৰ সাতে কু নিমিতে যিহোৱাই এই তিনিও অন ৰজক আচৰণ কৰিলে, কিন্তু আপোন পিতৃ মাতৃৰা: একেলগে মাতি আনিলে। ইলীচাইকলে, ময় নিচিনাকৈ কৰা নাছিল; কিয়নো আপোন যি জনাৰ সাক্ষাতে থিয় হৈ আছে, সেই পিতৃয়ে নিৰ্মাণ কৰা বাল স্তটো তেও দূৰ বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱাৰ জীৱনৰ শপথ, যিঃ- কৰিলে। তথাপি মটৰ পূহে যাবিয়ামে দাৰ বিহচাটাৰ মুখলৈ ময় নোচোৱা হলে, যিলেৰ পাপৰ ৰায় ইয়ামুলক পাপ কৰা তোমালৈ ময় চকু নিদিলেহেঁতেন, আৰু তোমাক ছিল, সেইবোৰ পাপত তেওঁ আসক্ত হৈ] ১৫ নেচালোহেতেন। যি হওক এতিয়া মোৰ ওচৰলৈ থাকিল; তেওঁ সেইবোৰৰ পৰা আঁতৰ নহল। 1 বাদ বনাওতা এজনক অনা। পাছে লি বাদ্য ০ যোৱা যে ৰজ মের পোতা লোক। বওতে, যিহোৱাই ইলীচার ওপৰত হাত আছিল; তেও ইহায়েলর কি করুপে এক ১৬ দিলে; তাতে তেওঁ কলে, যিহোৱাই এই কথা লাখ যে, পোৱালিৰ, আৰু এক লাখ মা মের ১৭ কৈছে, এই উপতকা খালময় কর। কিয়নো ৫ মোম দিছিল। কিন্তু অহাব মরার পাছে,মোৱা যিহোৱাই এই কথা কৈছে, তোমালোকে বতাহ বর ই ইস্রায়েল, আর বিয়ে বিদ্রোহ নেদেখি আৰু বৃষ্টি নেদেখিব, তথাপি এই অসণ কৰিলে। সেই কালত যিহোরাম নাই উপতক পনীরে পরিপূর্ণ ৰে; তাতে তোমা- চমতিয়ার পর ওলাই গৈ ত্রায়েলৰ সকলো | লোক, তোমালোক পশু আৰু বহন করে • লোকবিলাকক গোটালে। আৰু তেওঁ যিয়দার। | ১৮ অববারে পানী খাবা। আৰু যিহোৱাৰ দৃষ্টিত বিনোচা রর ওচৰলৈ তর বারায় কৈ। ই অতি সৰু কথা; তেও মোৱাৰীয়াহঁতকো তোমা- পঠল, বোলে, মোৱা নাই মোর বিরুদ্ধে। ১৯ লোকৰ হাতত সমর্পণ করিব; তাতে তোমালোকে বিড়ো আর করিছে; আপুনি মোৰ লগত গড়েরে অতি প্রত্যেক নগর আর প্রত্যেক উত্তম মোৱা যিয়ে যুদ্ধ কৰিবলৈ যাব নে। তাতে | নগর উচ্ছন্ন কৰিবা, প্রত্যেক উম বৃক্ষ কাটি তেও নল, ময় ঘাম; আপনি যেনে, ময়ো তেনে, পেলাব, পানীৰ আটাই ভুমুক বৎ করিব, মোর এ যেন, অশোনার প্রজাও তেনে। অৰু সকলো উত্তম মাটীকো শিলেরে নষ্ট করি মা মোর খোড়াবিলাক যেনে, আপোনার।২• পেলায়। পাছে এনে ঘটিল, রাতিপুৱা c.A.B.. Assam: 0.T.-- 24.] 369
