পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৩৩৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

{১; ৮-২;।।) ২Wলন না শগৰ কাৰণ, এই চেলৰ মালিক | বায়ু লোকবিলাকে ফেৰ অগিত শপথ কৰি যোনাথন পূৰ মবোচ এম কৰি না। লে, ইসলৰ প্ৰদীপ নমাৰ নিমিতে লে। কিন্তু আমাৰ কী বিলাইচাল। আপনি আমাৰ লগত আৰু যুলৈ নেব।' ইৰশত অৰ্মেণি আৰু মৰা নামেৰে যি ১৮ তাৰ পায়ে ব্যায় থোক লেয়া- দুই পুতেক বছি, আৰু হালাতীয় বিনা ল লি; সেইসময়তা- • পুলক অশ্লীল মত চৌলৰতীমকিয়ে মেৰে কাৰ এম সানক নীয়েক মীখলে যি পাচোটা পুতেক সন্মাই, ১৯ বধ কৰিলে। পায় পলে বিলাকে সৈতে লি, সিহঁকে নাই লৈ, গিৰিয়েলী- গোৰ লাগি, ঘা-এশীয় পুত্ৰ বৈৎ. বিলকি হট কোহাই দিল। তাতে নিতে লেহনীৰ হানে গাত গলিয়াক বং গৰ্ব যিহোৱৰ লিতক আৰি। ল; তাৰ বলাৰ কৃ টীলোৰ সমান বলে; সেই শক্তি আম একে সময়তে মৰ! • আছিল। এ বাৰ বাৰ লাগিল; তাত প; ল্য কবি লত, অৰ্থাৎ যৰ নি। অতি দীৰ্ঘকায় আৰ প্ৰত্যেক হাতে নিয়ে দৰিলৈ আৰ কলত লিক বধ কৰা। হা আ সৰ্বমোট চবি অলি ২•ল। পা কে বিলাইট কাপড়! এক ৰকাৰ এনে সৰলি। নিইয়েল শৈত্য দোৱাৰ অনন্ত পা নিহতৰ। তিনি কলিত, দায় কয়েক িিময়া পৰ আকাশ পৰা যায় পড়ানৈকে। পুত্ৰ যোনাথনে তাক গিলে। এই চাৰি নি শিলৰ ওপৰত আপোনাৰ নিমিতে সেই চখন। | ৰা ৰ ত লোক ত দায়দ পালি; আৰ দিল আ মাইবোক? আৰ কাকিৰ হামৰা পড়িল। নিহত গত পড়ি নিল, আৰতি বন- ১১ ৰীয় হুক ওচৰলৈ আহিব নিদিলে। পাছে বায়ুদ, গীত। চোৰ উপপত্নী অয়ায় এক বিশাই ঘি খি কালত যিহোৱাই দাযুদক চৌল আদি কাৰ কৰিছিল, তাৰু দা লোৱ গল। সকলো শত্ৰুৰ তিৰ পৰ উদ্ধাৰ কৰিলে, ২ হাতে, পলেয়ালাকে লিবোৱাত চৌলক | সেই কালত তেও বিহোৱাৰ উদ্দেশে এই গীত, বধ কৰা দিন চৌল আৰু তেওঁৰ পুত্ৰ যেনা- নক আৰি থো নৈৰ চফ • প্যা! • ফিহোৱা মোৰ শিলা, মোৰ কোঠ, আৰু তেৰিলা হাড় চৰ কলি চেগিলি! | মা ওৰকৰ্তা। দৰ গৃহবিল তৰ পৰ দাৰুণ সেইবোৰ | ৩ ঙে মোৰ দুৰ্গাপ ঈশৰ; ময় তেওঁতে ১৩ ললেগ; আৰু তেও সেই ঠাপা চৌল, অৰু অৰিয় লৈছে। এ পৃঃ যোনাথৰ বোৰ আনলে, আৰু | তেওঁ মোৰ চাল, মোয় তাৰ পি, মোৰ সেই আৰি থোৱাবিলাকৰ বাৰ গোটাৱা | উত দুৰ্গ, আৰু আশ্ৰয়স্থান। ফল। পাছচৗণ আৰে পুৰ বোমাখনৰ তুমি মোৰ তাণকৰ্তা; ভূমি মোক উপৰ হাৰে বিনামীম দেশ ঢেলাত চৌম্য পৰ শিশুৰাতা। বাপক কীৰ মৈদক্ষত ৱে ল, আমাৰ প্ৰশংসাৰ যোগ্য যি যিহোৱা, ময় তেওঁৰ আৰ দৰে সকলো কাৰ ভাল। তাৰ পাছে | আগত এধা করে; করে দেশর নিমিতে প্রার্থনা শরিলে।। তাতে মোর শক্রবোরর পরাময় উনার পাও।

  • না এবার পয়োবিলার জগত ইত্যা! মিনো মৃত্যুর ঢৌৱে মোক বেরি ধৰিছিল,

বল যুণ লাগিলত, দাদ আকাথার দান- কি অধপ চল পানীয়ে মোক ম বিলাক মৈতে মামি গৈ পলীয়াবিলাকে সৈতে যা করিলে; তাতে দামুদ ক্লান্ত হল। চিয়েলির জড়ীয়ে মোক আরিফিল, ১৫ এতে সম্মত, তিনি শ কেন জোশ্য পিতল, আৰু মৃত্যুপাশে মোক মেরাই ধৰিছিল। | শ া আৰু ৰতু তালেরে সানু হোৱা ময় সৰ কালত যিহোৱাৰ আগত প্রার্থনা যিকোৰ পারে. এন সন্তানে • করিশো, ১. কাক বৰ কৰিষলৈ মনকৰিছিল। কিন্তু আৰু মোর রয় অগিত কারোক্তি আৰপুৰ অধীন তে সায় পৈলীয়া | কৰিলে; ক আঘাত কি কলি। তেতিয়া তাতে তেওঁ আপোন খরির পর মোর

  • •াগ না হয়, যি বুলি ঠাইত। | মত নিলে

যাতে কোনো ফাৰ কাৰ্য না যে গো আমি। তেওঁর শখ মোঃ কারোক্তি ভের করে, তার সো িক যা, এতে ঠাই।। কাপলি। . 833