পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/২৯৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

১ চলি। [১৯; ১৮- ৩; ১৫ তেওঁ মোক কৈছিল, মোক যাবলৈ দে, ময় কিয়া নেজানোক, আমিলে সি অসন্তোৰ গৰ। কি তোক বধ কৰিম? যিহোৱাৰ শীৱনৰ আৰু তোমাৰ মিৰপথ, ১৮ ইয়াৰ ভিতৰতে দায়দে পলাই ৰক্ষা পাই। মোৰ আৰু মৃত্যুৰ মাৰত নিশ্চয় এখো ৰামালৈ চাৱেশৰ ওচৰলৈ গৈ, আপোমালো অস্তৰ আছে। তেতিয়া যোনাথনে দাদল, গেলে কৰা সকলো ব্যৱহাৰৰ কথা তেওঁক | তোমাৰ মনত যিহকে বা কৰা, মা তোমাৰ জনালে। তাৰ পানে তেওঁ আৰু চমৃৱেল দুয়ো ৫ নিমিত্তে তাকেই কৰিম। তেতিয়া দলে যো- ১৯ গৈ নায়েতত নিবাস কৰিলে। পৰে দেখা, | থম কলে, দেখা, কাইলৈ ন কোন ওলা; | দাদ ৰামাত একা নায়েতত আছে এই বলি তাতে ময়েই ৰক্ষাৰ লগত তোমত ববি • কোনোবচৌলক কলত, চৌলে দাদক ধৰিবলৈ লাগিব; কিন্তু তুমি মোক যাবলৈ দিয়া, মা সূতবিলাকক পঠালে; তাতে সূতবিলাকে যেতিয়া। তৃতীয় দিন গোধুলি পৰলৈকে পথাৰত একাই ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰা ভাববাদীদলক আৰু | কোগৈ। তাতে, তোমাৰ পিতয়ে যা সিবিলাকৰ অধ্যক্ষপে থিয় হোৱা চমৃৱেলক নথকালৈ মন কৰে, তেন্তে তুমি কৰা, পাৰুদ দেখিলে, তেতিয়া ঈৰৰ আত্মা চৌলৰ দূত আপোন নগৰ বৈ-লেহমলৈ বেগাই খাৰ বিলাকত স্থিতি হলত, সিবিলাকেও ভাববাণ। নিমিতে মোৰ আগত বড় আগ্ৰহেৰ অনুমতি ১১ প্ৰচাৰ কনিবলৈ ধৰিলে। পাছে তাৰ বাৰ্তা খুজিলে; কিয়নো সেই ঠাইত গোই গোষ্ঠীৰ ঢৌলক দিলত, তেওঁ আন দুতবিলাকক পঠালে;T : নিমিত্তে এটা বাৰেকীয়া য হৈছে। তাতে তো সবিলাকেও ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰিবলৈ | | যদি কয়, ব; তেন্তে তোমাৰ এই দম্য মন ধৰিলে। পাছে চৌলে তৃতীয়বাৰ দুত পঠালত, বি; নতুবা যদি তেৰ কোষ হয়, তে েও লিবিলাকেও ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰিবলৈ ধৰিলে। ৰায় অমল স্থিৰ কৰা হৈছে, ইয়াকে বুঝি। ২২ তাতে তেওঁ নিয়ে ৰামালৈ গৈ চেখুত থকা এই হেতুকে তুমি এই আগোন গললৈ ভয় ভৰ নদীৰ কোষ পা চলে আৰু দায়দা কৰিব; কিয়নো তুমি তোমাৰ এইদালতেৰ কত আছে। এই বুলি সুধিলে। তাতে লোক সৈতে বিয়েৰ এক নিমেৰে ধ কী। বিলাকে কলে, দেখোক, তেওঁবিলাক ৰমিত থকা থাপি যদি মোৰ কোনো অপৰাধ থাকে, তবে ২৩ মামাত আছে। পাছে চৌল ৰামাত থকা তুমি নিজেই মোক বধ কা; তোমায় কি মায়েতলৈ গল, আৰু ঈশৰ অল্প তেওতো ১ চলৈ মোক নিয়াৰ প্ৰয়োজন? তা দ্বিতি হলত, ৰামতি থকা নায়েত নোপোৱা যোনাথনে কলে, এনে ভয় তোমাৰ পৰা সুৰ লৈকে গৈ গৈ তেৱে ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰিলে। ক; কিয়নো মোৰ পিতৃয়ে তোমালৈ অমল ২ আৰু আপোনাৰ কাপড় তোলোকাই চমূলেৰ | ঘটাবলৈ স্থিৰ কৰা কথা ব চ কেমেৰাকৈ অগিত ভবিবাণী প্ৰচাৰ কৰিলে, আৰু সেই | আনিব পাৰে, তে েয না তোষক কৈ গোটেই ৰাতি গোটেই দিন উদং গাৰে পড়ি।মিম? তোয়া দৰুদ যোনাথন ফলে, থাকিল। এই কাৰণে লোকবিলাকে কয়, চৌলো | | দৈবাৎ তোমাৰ পিতৃয়ে তোমাক কই উত্তৰ দিলে, . আলো ভাববাদীলিক মাৰ এখন? ১১ তাক কোনে মোক। পাছে যেখানে পা কলে, আহ, আমি পথাৰলৈ ওলাই যাক সমুদে সৈতে চোলক পুনৰায় বিলাবলৈ তাতে তেওঁবিলাক দূৰো পথাৰলৈ ওলাই গল। | যোনাখনে টোকা। ১২ পাছে যেনাথনে দায়ক কলে, ময় লেয় ইয়াৰ ভিতৰতে দায়দে ৰামাত থকা | দশৰ যিহোৱাক গা কৰি কৈ, যে, কানে | নামোতৰ পৰ। পলাই যৌনধনয় চলৈ বা পশুইলৈ অনুমান এইসময়ত মোৰ পিতৃ আইি কলে, ময় নো কি কৰিলো। তোমাৰ পিতৃয় মন চাম; তাতে, তোমালৈ অমৃগ থকাৰ প্ৰমাণ মিত মোৰ অপৰাধ কি, মোৰ পাপ কি, যে, পালে, ময় তেতিয়াই ভোমালৈ মানুহ পাই ২ তেওঁ মোৰ প্ৰাণ লবলৈ চেষ্টা করছে। তাতে | ১৩ তাক তোমার কাণত নেপেলাম মে? যদি তোমায় তেওঁ কলে, সেয়ে নহওক, তুমি নমৰিবা; দেখা, অমল কৰিবলৈ মোৰ পিতৃৰ মন থাকে, মোর পিতৃয়ে মোর আগত প্ৰকাশ নকৰাকৈ বড়। আৰু ময় তাক তোমার কাণত নেপেলাও, সৈতে কি সৰু একো কাৰ্য মকরে; তেন্তে মোৰ পিতৃয়ে যিহোৱাই যোনাথনক অমুক আৰু কৈয়া এই কথা কেলেই মৌর পর। পুতে রাখিব। অধিক দণ্ড দিওক; তেনেকুৱা হলে, তোমাৰ সেয়ে হব নোৱাৰে। তেতিয়া দায়ূদে শপথ করি। বিদায় দিম; তাতে তুমি কুলে যাবা; আৰু , ময় তোমার দুটি তামার দু যে অনুপ্ত | যিহোৱা মোৰ পিতৃৰ লগত থকীর করে খেয়ে " , 'তাক তোমার পিতৃয়ে, ভালকৈ আনি|| ১৪ লগত থাকো। ময়মমরির নিয়ে সে ছ; এই কানে কয়, যৌনামে এই কথা কেৱল ময় জীয়াই থকা ফালত বিনে 292