১ মূলে। (১৫; ১৪ -১৬; ২ | ওক; নয় যিহোৱাৰ আজ পলম কৰিলো। ২০ এপিত কৰে। তাতে মুৱেলে দৌলক কলে, ১০ তাতে চমকেলে কলে,তেন্তে মোৰ কাণত যে, আৰু মা তোমাৰ লগত উলটি নো; কিয়নো তুমি, ছাগৰ সেই বেনি হৈছে কিয় আৰু গৰুৰ বি | বিযেৱাৰবাক্য আগাহলি, আৰু যিহোৱায়ে ১৫ সেম্বেলবি ময় শুনিছ, সেয়ে কিয়? চৌলেকলে, | তোমাক অগ্ৰাহ কৰি ইয়েলৰ ওপৰত হোৱা . সেইবিলাক অমালেকীয়াহঁতৰ পৰা অনা হৈছে। ১০ তোমাৰ বিচালে। তেতিয় চলে যাব- কিয়নো আপোন ঈশ্বৰ বিহোৰ উলেশবলি লৈ মুখ ঘুৰলত,চৌলে তেওয় আমাৰ দাতিত ধৰি দান কবিৰ নিমিত্তে লোকবিলাকে উম উম ২৮নিত, সেয়ে ফাটি এভাই গল। তাতে চলে মেৰু ও ছাগ,আৰু উত্তম উত্তম গৰুৰাখিলে; কি। তেওঁক কলে, যিহোৱাই আমি তোমাৰ পা অৱশিষ্টযোৰ আমি নিঃশেষে বিনষ্ট কৰিলো। মায়েৰ ৰাজত্ব টানি কালিলে, আৰু তোমাছ- ১৩ তেতিয়া চমূৱেলে চৌলক কলে, ৰবা, যোৱা ৰাতি | কৈ উম তোমাৰ এন চুবুৰীয়াক দিলে। আৰ যিহোৱাই মোক যি কলে, তাক ময় তোমা। বিয়েৰ বিলমিয়ে মি কথা নয়, আৰু ১৭ কও; তেওঁ কলে, কওক। পাছে ৰেলে কলে, মন নেপালটায়; কিয়নো তেও যে মন পালটা যদিও তুমি অপোনাৰ দৃষ্টিত সৰু আছিল,৩ তে মানুষ নয়। তেতিয়া তেওঁ কলে, ময় পাপ তথাপি ইস্ৰায়েলৰ ফৈদবিলাকৰ মাৰত তোমাক। 'কালো; তথাপি ময় বিনয় কৰো, মোৰ প্ৰা- মুখ্য লোক কৰা নহল নে? আৰু যিহোৱাই। বিলাকৰ লোকসকলৰু আৰুৱায়েলৰ আগত তোমাক ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত ৰজ অভিষেক মোৰ মান ৰাখোক, আৰু মোৰ লগত উল ১৮ কুৰিলে। পাছে যিহোৱাই তোমাক যু, বাটত। আহোক; ম আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ পঠাইটি কলে, যোৱা, সেই পাপি অমলে-[৩১ আগত প্ৰণিপাত কৰে। তাতে ৱেল চৌল, কীয়াহঁতক নিঃশেষে বিনষ্ট কৰা; অৰু সিহঁত| পাছত উলটি গলত, চৌলে বিহোৱাৰ আগত বিনষ্ট নোহোৱালৈকে সিহঁতৰ অবিতে যুদ্ধ কৰি। প্ৰণিপাত কৰিলে। ১৯ ধাক। তেন্তে তুমি যিহোৱাৰ বাক্যলৈ বিয়া তাৰ পায়ে বলে কলে, তোমালোকে অমা- কাণ নিদিলা; কিয় লুটদ্ৰবলৈ উড়া মা!ি লে ৰ অগগিক মোৰ ওচৰলৈ অনা। তাতে, • যিহোৱাৰ দৃষ্টিত কু-আচৰণ কৰি। তাতে অগাগে মৃত্যুযন্ত্ৰণা গল বুলি ভাবি ৰ মেৰে চৌলে চমূৱেলক কলে, ময় দেখোন যিহোৱাৰ | ৩৩ জেওৰ ওচৰলৈ আহিল। চমৃৱেলে কলে, তোমাৰ বাক্যলৈ কৰি দিলো; আৰু তেওঁ মোক যি তৰেৱালে যেনেকৈ অনেক তিকতক সন্তানহীনা • বাটেদি পঠাইছিল, সেই বটেই গলো, আৰ কৰিলে, তেনেকৈ তিৰুতবিলাকৰ মাত তোমাৰ • অমালেক, ৰজ অগগিক অনিলে, আৰু অমা- মাতও সমীনা হব; এই বুলি চলে ২১ লেকীয়াহঁতক নিঃশেষে বিনষ্ট কৰিশে। কিন্তু গিলগলত যিহোৱাৰ সাক্ষাতে অগগক খেৰ
- লোকবিলাকেগিলগলত আপোনাৰ ঈশ্বৰ ঘিহো। | ভোধৰ কৰি কাটিলে।
• বাৰ উদ্দেশে বলিদান কৰিব অৰ্থে নিঃশেষে। ৩৪ পা চলে নামালৈ গল; আৰু চৌল বিনষ্ট কৰিব লগীয়া বস্তুৰ আগ ভাগ বুলি সুই চৌলৰ গিৰিয়ালৈ আপোনাৰ ঘৰলৈ গল। ব্যৰ মাকৰ কেতুবেৰমেৰ, হাগ, আৰু গৰু আনি- ৩৫ কিন্তু তেতিয়াৰে পৰা মৰণদিনলৈকে চমৃৱেলে ২২ লে। তাতে চমূৱেলে কলে, যিহোৱাৰ বাক্য পালন | তেওঁ লগত সাক্ষাৎ কৰিবলৈ নাছিল; কিয়মে। কৰতি যেনেকৈ তেওঁ সন্তোষ পায়, তেনেকৈ হোম সবেলে চৌলৰ নিমিতে শোক কৰিলে। আৰু আৰু বলিদানত জানো তেও সন্তোষ পায়। দেখা, যিহোৱাই ইস্ৰায়েলৰ ওপৰ চৌলক যে'ৰ বলিদানকৈ আজাপালন উত্তম, আৰু মেয়ৰ কৰিলে, তাৰ বিনিৰে তেও বেজাৰ কৰিলে। ২৩ তেলকৈ বাক্যলৈ কাণ দিয়া উত্তম। কিয়নো তেলে মুক অভিষেক; আৰু ৰু বিদ্ৰোহ আচৰণ কৰা, মলতিৰ পাপৰ তুল্য; তৌল সভাত সোম। আৰু অবশ হোৱা, দেৱপূজা কৰা আৰু গৃহ দেৱতা মমার সমান। তুমি যিহোৱাৰ বাক্য ও পাছে যিহোৱাই চমূৱেলক কলে, মা অগ্ৰহ করিলা, এই নিমিত্তে তেৱে তোমাক চোলক অগ্রাহ করি ইস্রায়েলর ওপৰত ২৪ অগ্রাহ করি রজবাবর পর। চালে। পাছে হোৱা তেওঁর বাবার চুৱা দেখি, তুমি নো কি চৌলে চমৃৱেলক কলে, ময় পাপ করিলে; মান কাল চৌলয় নিমিত্তে শোক করি কি? কিয়নো যিহোৱাৰ অ' আৰু আপোনার বাক্য তোমার শিফটো তেলেৰে পুৱ কৰি লৈ যোৱা, লবন করিলে; কারণ ময় লোকবিলাকলৈ ভয় ময় তোমাক বৈৎলেহমীয়া যিয়ৰ ওচৰলৈ ২৫ কৰি সিহঁতৰ কথা শুনিলো। এতিয়া ময় বিনয় পঠা; কিয়নো ময় তেওর পুৰবিলাক এ ' করে, মোর পাপ ক্ষমা করো, আর আপনি। এমন রং অর্থে ললো। মোৰ লগত উলটি আহোক; ময় যিহোৱক। ফলে, ময় ফেলেকে খাম। চোলে দি এক 486
