১৪; ০০-১৫; ১৯।] তোলে তে, যোৰ কা মোৰ পো নেয়। পাবলি; এই হেতুকে এতিয়া তুমি যিহোৱাৰ যাত চিঠিখেলা; তাতে যেমাক নিয়াক মা। বাহিনীলি যিহোৱাই এই ৫৩ ক্যাল। কেটি চৌকে বেমান 1 কৈছে, ইয়েললৈ অমলিকে যি কৰিছিল তুঞ্জি কি কৰিল, ঢাক মোৰ কোৱ; তো চিৰ পৰ ইয়েল ওলাই অহা কালত নি বোনানে তেওঁক কলে, মোৰ হাতত্ত এক লা বাট মাৰত তেওঁক যি ৰুপে অমণ কয়িছিল, খুটিৰ আমেৰে যৎকিঞ্চি মৌস লৈ পো তৈময় লক্ষ্য কৰিশো। এতেকে তুমি উলৈ চাৰিছিলো হয়; খোক, যয় খবি লগ। সমালেক প্ৰহাৰ কৰা, আৰু তাৰ সকলোকে • পাছে চৌলে কলে, ঈশৰেঅমুক আৰু তাকৈয়ে| | নিঃশেষে বিনষ্ট কৰা, শিংত্ৰৈ দঃ মৰি; অধিক মোক দিওক কিয়নো এ যেন, | কিট আতি, শিশু আৰু পিয়াহ খোৱা ৫ তুমি অৱশ্যে মৰিব লাগিব। কিন্তু লোকবিলাক কেৱ, গৰু, মে, ছাগ, উট, গাব,সলে- তৌল কলে, ঘি এনে ইয়েল মতি এনে | কে ৰং কৰি। যনিষ্ঠাৰ সাধন কৰিলে, সেই মোনম মৰি। পায়ে চৌলে লোকবিলাকক তাই আমি লাগিব নে। এনে নহওক; যিহোৰাৰ নী | টলায়মত সিবিলাকক গণনা কৰিলে; তাতে শপথ, তেৰ মুৰ এড়ালী মলিও যা ম | দুই লাখ পদাতিক আৰু যিদা দ যাৰ পৰি; কিয়নো তে আশ্বিৰে সৈতো। | ৫ লেক। পাছে চলে আমালে নগলৈ কৰিলে। এই ৰুপে লোকবিলাকে যোনানক পৈ উপত্যকাত ধাপ দি লুকাই থাকিল। তেতিয়া ০া ৰাতে তেওঁৰ মৃত্যু মহল। পাছে চৌলে চৌলে কেনীয়াহঁতৰু কলে, ময় যেন অমালেকীয়া- পলেগীয়াবিল পাছত খেদি যোৱা পৰ ‘তৰ আগত তোমালোককে বিনষ্ট না , এই উটি আলি; আৰু পৰেীয়াৰিলাকো। নিমিত্তে তোমোক আন ঠাইলৈ যোৱা, আপিন আপোন ঠাইলৈ গুচি গল। অমালেকীয়াহঁতৰ মাৰ পৰা প্ৰদান কৰা; ১০ চেীতে বায়েল ৰবি পোৱাৰ পায়ে কিয়নো নিচ পৰা ইত্যয়েৰ সনবিলাক যোৱাৰ, অমান্য সামৰিলকিন্তু, কোমৰ, ওলাই অহা কালত তোমালোকে সিবিলাকলৈ চোৰ নাবিলায়, আৰ পলোয়ালিক দয়া কৰিলা। এই হেতুকে কেনীয়াহ আলেক, যদি ৰি আপোনাৰ চাৰিওফালে কি বলে • মাবিয় পৰা প্ৰস্থান কৰিলে। পাছে চৌলে এবী- শুক্ৰবাৰ বিৰুষুেকৰিলে; আৰু তেওঁ যি যি 1 বাৰ পৰ মিচৰ সম্মখত থকা ৰিৰ চৰলৈকে কালে মুখ ঘুৰায়, সেই সেইকালেই যাকে | অমালেকীয়াৰ আঘাত কৰিলে। তেও অমা- নয় কৰে। অ তে পয়ামেয়ে কাৰ্য কৰি | লেকীয়ায় ৰক্ত অগগিক জীয়াই ধৰিলে, ৮ অমালেকীয়ালািকক আঘাত কৰিলে; আৰু আৰু সকলো লোকবিলাকক তোৱালেৰে নি- দুই কৰোতাৰিলকিৰ ত প ষায়েল। | ৯ শেষে বিনষ্ট কৰিলে। কিন্তু চোল আসোক উদ্ধাৰ কৰিলে। বিলাকে অগাগক, আৰু উম উম মেৰ, মুখ, ৯ যোনান, যিী , আৰ কী, কৌল, এই গৰু হৃষ্টপুষ্ট দাড়ি, আৰ সে পালি- তিনি কান পুতেক আছিল; আৰু নীয়েক বিলাক, আৰু আটাই উম বাবোৰ ৰাখিলে, আছিল;ড় অনীৰ নাম মেৰ, আসৰ অনীৰ | সেই সকলো নিঃশেৰে বিনষ্ট কৰিবলৈ সমত •াম মীন। আৰু চৌ গৰ্যাৰ নাম অহী নল; কিন্তু যিবোৰ ঘিালয় আৰু ৰুগীয়া, নোৱ, তেওঁ অহীমাৰ জীয়েক আছিল; আৰু সেইৰকহে নিঃশেষে বিনষ্ট কৰিলে। তে সেনাপতিৰ নাম অনৰ, তে তেল | ১• পাত্ৰে চালেলৈ যিহাৱাৰ বাক্য আহিল, ৫১ দায়েক মেৰৰ পুত্ৰ আছিল। আৰু চৌলৰ ১১ বোলে, ময় যে লেক না কৰিলে, তাৰ বাপেৰ নাম কী; আৰু অমেয় ধাপেৰ নিমিতে ময় বেলাৰ পাইছে; কিয়নো তেও নাম যে, তেওঁ অধীয়েলৰ পুত্ৰ আছিল। মোৰ পৰ বিমুখ হল, মোৰ আত্মবিলাক ৫ চৌলয় সীৱনৰ সকল কালত পলেশীয়া। পালন নকৰিলে। তাতে চমূলেৰ ক্রোধ , বিলাক সৈতে ঘোর যাত, দৌড় আর বেরাজি যিহোৱাৰ আগত কারোক্তি . মক আৰু কোনো লৱান পুরুষ দেখি- ২ করিলে। পাছে চাৱেলে ঢৌল লগত সাক্ষাৎ | লেই,তেওঁ ভাৰু আপোনাৰ নিকিন্তে লয়। কঠিবলৈ রাতিপুৱাতে উঠি যাওঁতে, মুৱেলক এই সংবাদ দিয়া হল, বেলে, দেখ, চৌলে ঢোলা পল খেদি দিয়া। লিলৈ আহি নিজৰ নিমিত্তে এটা হয়ত - পাছে চলে সেল কলে, যিহেৰাই স্থাপন করি, তাৰ পৰা মুরি গিলগললৈ নায়ি আপনি এন ইয়ার ওপর হা গল। পায়েচলে চেলর ওচর পালিত, কোলে এ তোমাৰ অতি কৰিবলৈ মোকেই তেওঁক ফলে, আপুনি যিহোৱাৰ আশীর্বাদ ৪
