পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/২৮৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

| ১৭; ১১; ১৫ এ আশীৰ আপোন পা আৰ। | মালেয় না; এ কে যদি • হোৱাৰ আগত উপস্থিত হয়। | আৰু বিয়া আমি ব্যক্তি হৈ সালে ইয়েল সকলো সৈক এল তোমাৰ কল যান। পৰে পুলিকে নালিত, চিলেৰ ৰায় বিমান লৈ | cয় ১২ শিৰা মৈ, কলি ২১ নিশ্চয় কৰা হল। আৰু এক এক গোখী। এ লই সকলেৰ সা নি; তে কৰে বিনামী কৈ লৈ মাতি , লা লেকে বড় আৰ কালি .লিৰ গোক নি, | বিলে। খাদে, সে তেৰ পাই- আৰ তাৰ মা কীৰ পুত্ৰ তেল কি বোৰ পপ আদিযুধিলে, লোকবিল- কৰা হল; কি যিবিলাৰুে তেওক চিনি। কি , যে, সিলিকে কালিয়ে তাতে ২২ বলে। এই হত্যুকে নিৰিলাকে পায়! কেলিকে যাচ, লাকি সেই বিয়াৰ এৰিত সখিলে, সেই পুৰুষ এ!ি তেক ৰুলে। তডি লেই বাৰ্তা নামকে এই ঠাইলৈ অহা নাইনে। তাতে বিহাই| ৰয় আৰ চাল বিডি লত, তেৰ কোষ ইৰ দি কলে, দেখা, সেই পু মালা। জিপে আবি উল। আৰু তে এল ২৩াত পাই আছে। পাছে নিলিকে। নৈ লাখ চাৰ কি, সেই মৃত লছি গৈ তাৰ পা কে আনিলে অতো, কিন্তু তাৰায়েল দ্য সকলো কালে তে লোকবিলাক মাৰ থিয় হল, আন | পাকলে, ঘি তোমোৰ ঢৌল আচমূল্যে ২০ বিলাক লোককৈ এ ওহ ল।, পাছে। পাছত ওলাই আমি এই কৰ তাৰ খবলৈকো অৱলে সকল লোকবিলাকক ফলে এই কাবা; তাতে বিহোৱাৰ পা লোকবিলাক সেখা, যিহোৱা মনোনীত পুৰুষ; সকলো জয় হোৱাত, লিবিলাৰু মানুহৰ মিলাি- লোকৰ মাত এৰ নিচিনা কোনো নাই;1 vকৈ বাহি ওলাল। পাছে তেও বেক নি- তাতে সকলে লোকে য়ধ্বনি কৰি ফলে, নয়া | বিলাকক গণনা কলিত, ইয়েলৰ সন্তান চিত্ৰীৰীক। বিলাকৰ তিনি লাখ, আৰ যিয়দাৰ ত্ৰিশ হায়, ২ পায়ে বলে লোকবিলাকৰ আগত ৰায়-লোক। পায়ে শিলাকে সেই বা নীতি প্ৰকাশ কৰিলে, আৰু তাক এখনী। বিলাকৰ কলে, তোমালোকে গৈ যাবে- লিখি বিহাৰ সাক্ষাতে ৰাখিলে। আৰ | পিলিয়ন লোকবিলাক এই কথা বলে ৰেলে লোকবিলাকক আপোন আপোন লৈ টান ৰ’দ গুলোৰ সময় তোমাকে দিয়া বিদায় দিলে। আৰু চৌলো গিবিয়ালৈ আপোষ পাবা; তাতে বিলাক আহি ঘায়েৰ লোক বলৈ গল; ফৰ যিবিলাৰ হদয় স্পৰ্শ | বিলাকক সেই ক কলত, নিৰিলাৰু আননি কৰিলে, এনে এল সৈন্য তেওঃ সগত গল।[১• হল। এইযে ঘৰে বাকবিকে সহৰু কিন্তু, এই মানু আমাক কেনেকৈ ৰা কৰি?]লে,কাইলামিতোষালোৰ চৰলৈ এই এই বুলি কেবিলাক মে মাসে তেক। বাম; তাতে তোমালেৰ সহ যি চাল, হৰন কৰি, তেওঁলৈ একো উপহাৰ নিনিলে;T১১ তাকে আমালৈ কৰি। অৰ পানি চলে তথাপি তেও মনে মনে থাকিল। আপোনাৰ লোকবিলাকৰু তিনি দল কল, আৰু পুৱতী নিশা ছবিৰ মত লামাইটস | চোলে কোণীয়া। তেও। 'দ যোৱালৈকে অমোনীয়াৰিলাৰু এয়াৰ কৰিলে; তাতে সিহঁতৰ আৱৰি লাবিল পাৰে অমোনীয়া নাচে উট আমি এনেকৈ দিলি হল, যে, কতো সিং দুম ১১. " যাবেচ-গিলিৰদৰ ছিল ছউনি পালে।]১২ লোক একেলগে নেথাকিল। পাছে লোকৰিাকে তাতে যবেৰ আটাই লোকে মাহক কলে, সকল কলে, চৌল, আমাৰ পাত। ৰ তুমি আমাৰে সৈতে এ নিয়ম স্থিৰ কৰা; ভেবে নে বুলি কোৱাৰোৰ কেন? তোমালোকে সেই আমি তোমাৰ অধীন হয়। কিন্তু অমোনীয় | মাহবোৰ আনা, আমি সিহঁতৰ নাটে সিবিলাকক ফলে, মা এই ভাৱ তোমা-১•ৰে। কিন্তু কোলে কলে, আমি কাৰ প্ৰাণ তোৰ লগত নিয়ম স্থি কৰি যে, তোম। নব; কিয়নো আৱি যিহোৱাই ইহাসেন, লোক বলাৰ লো চকু। যাৰ, আৰু মাকড় নিয়াৰ সাধন কৰিলে। আৰ তাৰায় ময় গোটেই ইয়েল অপ] ১০. পায়ে বেলে লোকবিলাকক কল, মা, মান দিম। তেতিয়া যাচেৰ বা লোকৰিতাকে। আমি গিগললৈ গৈ সেই ঠাইত ৰাজপ্ৰায় লে, আমি যেন লায়েল দেশৰ সকলো কালো স্থিৰ কৰে। তাতে সলো কে গিলৈ দুত পাৰ পা, এই নিষিতে তুমি সাত দিন। শৈ, সে খিলগতে যিয়াৰা সাতে কে 289